Rahe Kargar
O.R.W.I
Organization of Revolutionary Workers of Iran (Rahe Kargar)
به سايت سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) خوش آمديد.
جمعه ۹ ارديبهشت ۱۳۹۰ برابر با  ۲۹ آوريل ۲۰۱۱
 
 برای انتشار مطالب در سايت با آدرس  orwi-info@rahekargar.net  و در موارد ديگر برای تماس با سازمان از;  public@rahekargar.net  استفاده کنید!
 
تاریخ انتشار :جمعه ۹ ارديبهشت ۱۳۹۰  برابر با ۲۹ آوريل ۲۰۱۱
آیااینک

دیدگاه

 

                                                            آیا اینک

شرایط تاریخی عبورآرام ازاسلام سیاسی ست

فرارسیده است

 

بهنام امیدوار

 

«روزکارگربرهمه ی کارگران وکارگردوستان وتمامی انسان های آزاده،مترقی ونوعدوست»

"مبارک باد"

در این روزفرخنده،شادی بخش وامیدپرور

سرشارازشور،شوق وعلاقه

با عشق به راهمان،غرور به خاطرهویتمان وآمادگی برای اول ماه مه

مانیزاز صمیم جان

بادل های گرم وامیدوارمان

درسنگرجهانی

دراین گوشه غربت

"با همصدائی،همگامی و همبستگی"

همراه با شماوهمرزمانمان درسراسردنیا

سرود  جهانی مان را

درآسمان ظلم سرمایه

باندای حق خواهانه همه کارگران

گره زده

ودر11 اردیبهشت

«روزکارگران »

با شماخواهیم بود

وجشن خواهیم گرفت!

 

بخش4

 

"آیا این بیماری نیست؟"

 

خصلت پست،طمع عمیق وآزسیری ناپذیرانسان متمول،جاه طلب وخودخواه راخیلی ساده در نظربگیریدوهمچنین مجموعه نیازمندی  هائی مادی وعمومی اش را! خواهید دیدکه پاسخ طلائی به همگی آنها،حتااگراز بهترین ومرغوب ترین های تنعمات بسیارگران ونایاب هم باشد،فکرش را بکنید:که این دیوانه روانی آخرمگراو«چقدرفرصت هرزگی، علاقه خریدزندگی و ذخیره مالی کافی» نیاز دارد که این چنین حریص برای کسب هرچه بیشتر ثروت وهنگفت ترکردن آن،تاسرحدجنون وبه قیمت شرف انسانی خود،بسیاری راازحق داشتن زندگی محروم می کندوبرای غارت هرچه بیشتردستمایه های رنجبران به حق خوری از کاروتلاش زحمت کشان بی وقفه مشغول وبی اندکی عذاب وجدان، بی رحمانه به این گزافه خواهی های غیرضروری ادامه می دهد؟ وتازه به خاطراین دزدی صریح و رسمی،درساختار بیمارتر ارزش های متعفن سرمایه دارانه،اعتباراخلاقی یافته ونیزسربلندو مغرور دردرون این بیماری درمان ناپذیر قرون سیاه نابرابری واستبداد ـ ارزش ،احترام وقدرت اعمال اراده ـ به میل وسلیقه خودمی یابد.آیااین بیداد نیست؟ و سرنوشت انسان هائی که زیر دست واراده ی مستقیم او هستندمسخره نیست؟

 

"چرا؟"

 وچراباید«سرمایه دار»وعمل چپاول ناشرافتمندانه اش در عرصه های مناسبات حقوقی و قوانین اجتماعی وضدبشری جهان، تائید ودستان قدرتمندو درازاورانیز،قوانین ضدکارگری برای سرکیسه کردن و مکیدن هرچه بیشترخون کارگر ،بازگذارند، و اورا«رسمن حمایت قانونی وقضائی» کنند.چرا؟کدام قانون کارـ کارگر وحقوق بگیران اجیرراووخانواده آنها راـ حمایت می کند؟

 

 چرااین قوانین،باوجود ناسازگاری اخلاقی ـ انسانی وایستائی تاریخی اش،حدود یک قرن از1927 تاکنون با این همه مبارزات ومخالفت های گسترده علیه او،این ساختارمزاحم بشریت هنوزتغیرداده نمی شود؟آن هم با این همه هرج و مرج های گسترده جهانی،نگاه یکسویه به واقعیت تلخ زندگی موجود اکثریت مردم ناتوان وفقیروحمایت علنی و آشکارادیان و دولت هاازبهره بران وصاحبان سرمایه!آیاطبیعی نیست که این همه مشکل بیکاری وبحران های ساختاری برزندگی مردم محروم حاکم باشد؟

تا کی باید ادامه یابد ارتزاق از کار کارگروبه سرقت رود محصول کاروتولید رنج اش؟ آن هم ـ توسط این صاحبان ابزارکارـ باپرداخت اندکی مزد،از قیمت واقعی کالا!چراتمامی سود اضافی کالاها تنها به جیب کارفرما وسرمایه داریاهمان «دزدان»می رود؟معنی این ناراستی،سرقت، مفت بری،تبعیض وتضییق بین کارگروکارفرماوخانواده های آنان از چشم قانونگذاربااین همه بی عدالتی چیست؟ رشدومدرنیزاسیون ابزارتولیدکه روزی وعده «تسخیززمان» به نفع انسان را خبرمی داد ـ اینک بیکاران و گرسنگان ایران و جهان شاهدهستند که این ابزارمدرن تولید،نه به کمک انسان کار جهت فراغت واندکی فرصت زندگی ـ بلکه اودر خدمت کارفرما برای «تسخیر کار»وبیکارسازی وتنهابه نفع بیشترتولیدوسود بوده است!

 

 قوانینی که چنین ناعادلانه،غیراصولی ودشمنانه همیشه به نفع نیرومندان حاکم حکم رانده ومی راند،به دردچه کسی می خورد؟جزبه نفع آنان که برای به دورریختن زندگی انسان به بیکاری کشادن او تولیدبیشترفقروفاقه موجود جامعه بشری توسط همین مفتخوران کشیده شده اند،می باشد؟انسانهای پاک باخته ای که جز همین نیروی کار خودهیچ ندارند؟!همین کارگران ومزدبگیران ـ که پاک ترین عناصرسازنده و مفید  جوامع وآینده سازان بشری اند،که خودازآن کاروتلاش شان هیچ ندارندمگرتولید نیروبرای کارفردا؟ ـ تاکی بایدچوب فقروکارمزدی ناچیزونادر رااز دست این افراد و قوانین پشتیبان آنان خوردودم نزد؟

 

درزمانه ایکه بشریت کارـ اما ندارـ برای اندکی نان و آرامش ـ رودرروی بی عاطفگی وبی قانونی مطلق وبدین سان نابرابروباشکم ودستان خالی در مقابل قانون اسلحه وبیدادزورمی ایستد!باید گفت:آفرین برخوی گرگ ووحوش درنده تاازاین شرافت نداشته آدمخواران!چه کسی انتظاری دیگری از این ساختارکثیف دارد؟جامعه کارو زحمت می داندکه چرابایدوضع گرسنگان ایران و جهان این گونه باشد؟ و به تبع آن،می داندچراطاعون فقروگرسنگی تنها ـ درهرثانیه دوکودک را روانه مرگ وزیرخاک می کند؟وچرا حداقل دو میلیارد انسان دسترسی به آب سالم ندارند و...؟

 

"حکومت دین دنیادار"

 

تنها خوش خیالی،ساده لوحی بزرگ وبی خبری مطلق می تواند دلیل اش باشدـ اگر کارگری،زحمت کشی ،محرومی، انسان مستقل و مترقی ای بعداز تجربه سی ودو ساله اسلام سیاسی ـ هنوزباوربر«جوک اسلام وضعیف پناهی»او داشته باشد؟!نه ممکن نیست.کارگران،زحمت کشان وهمه مزدبگیران وانسان های آزاده ومستقل به وضوح تمام،این دستگاه مکار،جانی ودزد راشناخته وازآن دیریست سلب امیدکرده اند.امروزه کمتر کسی ست که نداند:دلیل فقرو بیکاری،تورم، ستیزدرونی تمام سران وجناح ها،به ویژه شمشیربازی اخیر«رهبرکشورورئیس دولت»تحریم های جهانی،بگیروببندمخالفان وترور شخصیت های سیاسی وعلمی آنان،استفاده از زوروزندان وشکنجه وبرگزاری اعدام های علنی و...به خاطر چیست ومسببین این همه حوادث رانشناسدوراه چاره خود وجامعه طفیانی را،عبور از فاجعه تاریخی اسلام سیاسی نداند!

 

"تنها راه رهائی همبستگی طبقاتی"

 

به راستی وقتی خدائی وجود نداردکه به حمایت انسان ِتلاش وزمینگیرشده در مقابل این گرگان تیزدندان برآید!در جهانی که قوانین ناعادلانه اش حامی سارقان سرمایه است ومحصول رنج وکاراکثریت مردمان رایکراست واریز قانونی درجیب دزدان می کندودرعصری که بی عاطفگی حاکم زنجیربریده وبی چشم روحق حیات این همه انسان  بر روی کره زمین رابه این سادگی زیرجوروستم مستبدان رنگارنگ سرکوب،لگدمال وبه بازی می گیرد،چاره چیست؟ جزهمبستگی ملی وجهانی همه زحمت کشان،تشکل های صنفی وطبقاتی قوی و مستقل،نوعدوستی انسانی، ایستادگی برای گرفتن حق،مقاومت ومبارزه انقلابی  برای تغیرو کاربردبارانه سازمانگری در مقابل زوروتحقیر،جز این ابزاری ثمربخش تربرای کسب متمدنانه حق خواهی طبیعی در این عصرخسته از جنگ های بیهوده متصورنیست؟

 

بهنام ـ بیست و هشتم اوریل   

مطلب فوق را میتوانید مستقیم به یکی از شبکه های جتماعی زیر که عضوآنها هستید ارسال کنید:  

تمامی حقوق برای سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) محفوظ است. 2024 ©