شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

تقویم  بزرگداشت هفته معلم

گزارش  روز  دوم

روز همبستگی با معلمان دربند و خانواده های ایشان

به دنبال فراخوان شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان سراسر کشور و نامگذاری روز ۱۳ اردیبهشت، بنام روز همبستگی با معلمان دربند و خانواده های ایشان (سابق و فعلی)، بطور همزمان در سراسر کشور این برنامه انجام شد.

 فرهنگیان و فعالان صنفی استان تهران و البرز به همراه فعالانی از استان های لرستان، قزوین، کرمان و مازندران به نمایندگی از معلمان کشور( بازنشسته و شاغل) و گروه بزرگداشت معلمان پاینده در منزل آقای عبدی حضور پیدا کرده و طی مراسمی از معلمان فرهیخته و خانواده‌های آقایان  رسول_بداقی-  محمود بهشتی لنگرودی -  محمد حبیبی-   اسماعیل عبدی و  محمود باقری همچنین استاد  عبدالفتاح سلطانی معلم سابق و وکیل دربند،  قدردانی شد.

در مشهد دوستان و فعالان صنفی در منزل آقای  هاشم خواستار - از پیشکسوتان فرهنگی و زندانی سابق- جمع شدند و اعلام همبستگی کردند.

 در سنندج، فعالان صنفی کردستان با حضور در منزل آقای  مختار اسدی با خانواده ایشان اعلام همبستگی و مراتب قدردانی خود را اعلام نمودند.

در بوشهر نیز جمعی از دوستان و فعالین صنفی به دیدن آقای  محسن عمرانی رفته و اعلام همبستگی نمودند.

..............................................................

کارگران و معلمان زندانی را آزاد و تعقیب آنان را متوقف کنید

صالح‌نیک‌بخت

افزایش قیمت کالا و خدمات و کاهش قدرت خرید مردم و مشکلات زندگی اقتصادي و گرفتاریهای ناشی از آن برای اکثریت مردم دردی است که هیچ عقل سلیمی نمی تواند آن را انکار کند. این وضعیت آنقدر حاد شده است که همه مقامات رسمی کشور و حتی برخی علما (درملاقات با مسئولان کشور) نیز خواستارعلاج فوری معضل  گرانی  تورم شده اند. فشار اقتصادی بیش از هرطبقه و قشری برگرده کارگران به عنوان نیروهای مولد جامعه و معلمان به عنوان سازندگان نیروی کار کشور وارد می شود که باید قبل از اینکه به تنش اجتماعی تبدیل گردد چاره جویی شود. انکار درد و معالجه نکردن آن، نه درد را کاهش می دهد و نه موجب علاج بیمار می باشد. افراد این دو طبقه زحمتکش اکنون در شرايط اقتصادي دشواری به سر مي برند. کمبود حقوق و درآمد کارگران و معلمان و نابرابری درآمد آنان با هزینه های زندگی ریشه این درد است. کاهش مستمر قدرت خرید کارگران شاغل و معلمان هر دو با حقوق و درآمد ثابت و  بیکاری فزاینده ، فشار غیرقابل تحملی به خانواده های آنان و سایر اقشار کم درآمد تحميل كرده است. مبارزه بر ضد فقر اقتصادي ، نابرابري و بي‌عدالتي اجتماعي و برداشتن موانع حق برخورداری از یک زندگی شرافتمندانه و احترام به شأن و منزلت انساني جز به صورت دسته جمعي و سازمان يافته قابل پيگيري نيست و از اينرو حق تشکيل انجمن های صنفی و سنديکا از اهم حقوق و آزاديهاي مدني برای همه افراد جامعه به ویژه کارگران و معلمان مي باشد. امروز هيچ کشور توسعه يافته و دمکراتيکي وجود ندارد که فاقد اتحاديه هاي آزاد و مستقل کارگري و معلمان باشد . متاسفانه در مورد این مشکلات، کارفرمایان بخش های خصوصی و دولتی تاکنون اقدام موثری در مسیر تامین مطالبات برحق کارگران و معلمان انجام نداده اند. اعضای شاخص سندیکاهای کارگری و تشکل های معلمان تلاش کرده اند با استفاده از اهرم های قانونی برای معالجه این درد به مراجع اداری و تصمیم گیرنده مرتبط مراجعه کنند که بتوانند مُسّکِنی برای دردها پیدا کند. قوانین بین المللی و  قانون اساسی ، فعاليت هاي صنفي کارگران و معلمان را در تشکل های صنفی مختلف پذیرفته و فعالیت سندیکایی کارگران هم منع نشده است. شرایط و ضرورت ایجاب میکند قوانین ملی هم با استانداردهای بین المللی منطبق شود. در مورد بعضی شرکت ها مانند شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه با توجه به سابقه فعالیت سندیکای کارگران این شرکت از حدود نیم قرن پیش، کارگران این شرکت جذب فعاليت سنديكایي شده و مطالبات خود را از این طریق پیگیری کرده اند. با این حال برخی مراجع رسمی، فعالیت های آزاد سندیکایی و صنفی را برنتابیده و به جهت حمایت بعضی مراجع و سازمان های بین المللی چون سازمان بین المللی کار و یا اتحادیه سندیکاهای حمل و نقل و یا گروه های مخالف ، برای آن وجه امنیتی قایل شده و عناصر فعال سندیکاها و انجمن های صنفی را به اتهام اقدام علیه امنیت داخلی کشور تحت تعقیب قرار می گیرند. گرچه مراجع عالی قضایی احکام محکومیت کارگران به دلیل فعالیت سندیکایی را نقض کرده و کارگرانی که به علت فعالیت سندیکایی از شرکت های متبوع اخراج شده اند، همگی به حکم دیوان عدالت اداری بازگشت به کار شده اند؛ با این حال تعقیب برخی فعالان صنفی منجمله فعالان سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی همچنان ادامه داشته و در مورد آنها احکام محکومیت سنگینی هم صادر شده است. چنانکه دو نفر از این فعالان به پنج سال حبس محکوم شده و انتظار دارند دولت به عنوان شاکی در این مورد تجدید نظر کرده و صدور احکام قطعی را متوقف و از اجرا احکام قطعی شده جلوگیری شود.

دفاع از حق و به ویژه حقوق صنفی کارگران، روح زندگی شرافتمندانه و از آموزه های اخلاقی و آیینی ایرانیان می باشد. قوانین اساسی و عادی کشور هم فعالیت صنفی و دفاع از حق ستمدیدگان را جرم نمی داند . افزون براین، هیچ مرجع قضایی صالحی تاکنون فعالیت سندیکایی را منع نکرده و حکمی مبنی بر انحلال سندیکاهای ثبت شده قبلی صادر نشده است. برخورد با فعالیت سندیکاهای کارگران که قبلا" تاسیس و به ثبت رسیده ، نه قانونی است و نه سزاوار است این سندیکاها ی رسمی را «گروهک» بنامیم.  

تعقیب کارگران و معلمان و هر قشر و صنفی دیگر که به صورت مسالمت آمیز فعالیت صنفی جمعی می کنند با روح قانون_اساسی و آزادی فعالیت احزاب و گروهها و انجمن ها و تشکلها، معارض است. کارگران و معلمان حق تشکیل سندیکا یا انجمن مستقل خود را دارند و تلقي این گونه اقدامات مسالمت آميز بعنوان يك اقدام ضدامنيتي نشان می دهد كه مؤلفه ها و متغيرهاي دخيل در  امنيت كه يك مفهوم چند بعدي است و درحوزه هاي اقتصادي ، اجتماعي ، فرهنگي، سياسي و نظامي قابل شناسايي است ، به درستي درك نشده است . آزادی فعاليت هاي صنفي اقشار مختلف مردم بهترين وسيله براي شناسايي ناكارآمدي اقدامات مسئولین درحوزه های اقتصادي و اجتماعي و رفع آسيب ها قبل از رسيدن به مرحله بحران مي باشد. نگذاریم دایه های مهربانتر از مادر مدافع زحمتکشان کشور ما شوند.  اعتراضات مسالمت‌آمیز ، چون دستگاه هاي هشدار دهنده، مسئولين دلسوز و مديران مدبر را متوجه آفت هاي دستگاه های تحت مديريت آنان مي کند. از اين جهت اعتراض و انتقاد به لحاظ  نتيجه و تبعات آن كاملا" در مسير تحكيم امنيت كشور است. فعاليت صنفي مسالمت آمیز كارگران و معلمان  در اساسنامه سازمان بين المللي كار و ميثاق بین المللی حقوق اقتصادي و اجتماعي و فرهنگي که اكثر كشورها  از جمله کشور ما آن را پذیرفته اند، مورد تاكيد و حمايت قرار گرفته است . درتمامي كشورهاي توسعه يافته هزينه اندك اعتراضات  قانونی در مقابل فوايد دراز مدت امنیتی ، اقتصادي و اجتماعي آن در جهت منافع عمومي قابل تحمل تشخيص داده شده و در هيچ جاي دنيا اين هزينه ها را آسيب رساني به امنيت كشور تلقی نکرده اند. از اين رو يك عرف ريشه دار و فراگير مبني بر اينكه حمايت از فعاليت هاي صنفی جمعی موجب شكوفايي اقتصاد و جلب رضايت اقشار و اصناف و تشويق و دلگرمي آنها مي شود، شكل گرفته است.

در آستانه روزکارگر و روزمعلم ضمن بزرگداشت این روزها و ستایش از فعالیت کارگران و معلمان در بدترین شرایط کشور چون جنگ تحمیلی و غیره با توجه به اینکه آنان از وضعیت کنونی اقتصاد کشور و مشکلات آنان رنج مضاعف می برند، جای آن دارد دولت اگر به وضعیت اقتصادی کشور نگاه ویژه داردT نیم نگاهی هم به وضعیت معیشتی آنان داشته باشد. در شرایطی که فشارهای زندگی اقتصادی در کشور جان را به لب رسانده و کارد به استخوان رسیده است باید شکایاتی که از معلمان و کارگران شده و موجب محکومیت بعضی از آنان شده و یا در جریان رسیدگی است فوراً متوقف شود. کارگران و معلمان دشمن کشور نیستند.

برگرفته از کانال تلگرامی نویسنده

.....................................

سدره شرافت معلمی بر صلیب جان

(پیرامون اعتصاب غذای اسماعیل عبدی)

✍:عزیز قاسم زاده

روز معلم و هفته ی معلم آغاز شده است اما یکی از نجیب ترین معلمان سرزمین ما ده روز است که هر صبح با شکم گرسنه روز را به شب می رساند و شب را با درد گرسنگی به صبح. اسماعیل عبدی در اعتراض به نقض حقوق ابتدایی خود، در حالی قمار با جان خود را آغاز کرده که از چند بیماری، هم زمان رنج می برد.  یک لحظه تصور کنید انسان اسیری که از  بیماری آسم، تپش قلب و فشار خون رنج می برد و زندانبان را مروتی آن قدر نباشد که برای درمان اسیرش به او مهلتی اعطا نماید. حال اسماعیل  اسیر ما، ابراهیم صنفیان ایران شده است و تنش را به آتش گرسنگی سپرده و فغان خویش را در صور اسرافیل دمیده و بر فلک الافلاک افکنده است.

آیا مسئولان وزارت آموزش و پرورش که ادعا می کنند در ازای حمله ی اولیا به معلمی در کلاس درس به هیچ وجه کوتاه نمی آیند، در قبال این کوتاهی آشکار در حق معلمی که سال هاست از حقوق معلمان و فرزندان این سرزمین دفاع کرده آیا احساس مسئولیت نمی کنند؟  آیا وزیر محترم آموزش و پرورش شب ها را که با شکم پر می خوابد و روزها را با صبحانه به نهار پیوند می زند، آیا از خویش نمی پرسد که در وزارتخانه ی تحت امر او به کدامین گناه یک معلم که مربی بین المللی شطرنج است، به بند کشیده می شود و پس از اسارت حتی از حق درمان و مرخصی استحقاقی هم محروم می شود  و آیا او مسئولیتی در برابر این تضییع آشکار حقوق شهروندی ندارد؟ واقعا تکریم مقام معلم در هفته ی معلم در حالی که معلمی بیمار با قمار جان خود حق خود را فریاد می زند، به چه معناست؟  آیا معلمان این کشور که اسماعیل خویش را در قربانگاه صلیب گرسنگی و در میانه ی بی اعتنایی وزیر و عوامل تحت امرش، می بینند باید دلخوش به این شعارهای عوام فریبانه باشند یا در آن حقیقت تلخ عیان قوت انبوه اندوه خورند که «معرفت نیست در این قوم خدا را مددی؟»

اما روی سخنم با معلمان سرزمینم است:

جرم اسماعیل عبدی چیست؟

آیا اختلاس و رشوه و دزدی و غارت است یا صیانت و دفاع از حقوق شما؟

 اسماعیل سالها است در اعتراض به  حقوق دریافتی معلمان که زیر خط فقر تعریف شده، فریاد زده، از پولی شدن مدارس گله کرده، از تشکل یابی مستقل که حق سرشتی و قانونی معلمان است دفاع کرده و  بابت همه ی فعالیت هایی که در سرشت معلمی مستتر بوده، داغ و درفش و زندان بوده.

 آیا کرامت معلمی همین بوده مزدش؟

وظیفه ی اخلاقی همکاران معلم عبدی چیست؟

بی تفاوتی نسبت به سرنوشت او و یا غیرت ورزیدن به ایثار فرا عقلی او؟

اسماعیل عبدی مجنون کنشگری صنفی و دیوانه ی غیرت ورز حقوق معلمان سرزمینش است.

او صدای ماست، صدای او باشیم

 و هر بار  که به سمت غذا می رویم، روزها و شب های پی در پی را به یاد آوریم که اسماعیل ما لبان را بر  غذا دوخته است.

جسم شریف و نجیب این شاه شمشاد قدان کنشگران صنفی هر لحظه تحلیل می رود. نگذاریم شرمنده ی اسماعیل باشیم.

  او به خاطر معلمان سرزمینش تا این اندازه آماده قربانی شدن است؟ ما آیا حاضر به حمایت و همراهی با او هستیم؟

پس  صدای عبدی باشیم.

.......................................

مختار اسدی؛ مردی در هم تنیده با شرافت آموزگاری

«مختار اسدی» در شهریور ۱۳۵۲ در شهر سنندج در استان کردستان متولد شد. در سال ۶۱ وارد دبستان شد و تحصیلات خود را تا آخر دوره دبیرستان در این شهر ادامه داد. پس از دریافت دیپلم کشاورزی در سال ۱۳۷۱ در رشته زبان انگلیسی در مرکز تربیت معلم سنندج پذیرفته شد و پس از دوسال از این مرکز فارغ التحصیل شد.

 مختار اسدی در سال ۱۳۷۶ وارد دوره کارشناسی رشته ادبیات انگلیسی در دانشگاه کردستان شد و در سال ۸۰ مدرک لیسانس خود را دریافت کرد. در سال ۱۳۸۲ در رشته علوم اجتماعی در مقطع کارشناسی ارشد امتحان داد و با رتبه هشت در این رشته – گرایش برنامه ریزی رفاه اجتماعی – وارد دانشگاه علامه طباطبایی شد و دو سال بعد از پایان نامه خود با عنوان «دلایل مشارکت سیاسی شهروندان کرد و تاثیر این کاهش مشارکت و بی میلی سیاسی کردها در توسعه اقتصادی و اجتماعی» دفاع کرد. در سال ۱۳۸۵ و در حالیکه او راهی جلسه آزمون دکترا بود، به علل سیاسی مانع از شرکت او در این آزمون می شوند.

مختار اسدی به گفته دوستان خود به دلایل سیاسی نتوانست در آزمون دکترا شرکت کند

مختار اسدی در این دوره مقالات مهمی نیز منتشر کرد. از جمله مقاله ای که در خرداد ۸۵ به «کنگره همبستگی ملی» مجمع تشخیص مصلحت نظام ارائه داد. کنگره ای که برخی از برجسته ترین چهره های سیاسی جمهوری اسلامی همچون «اکبر هاشمی رفسنجانی»، «حسن روحانی»، «عبدالواحد موسوی لاری»، «علی یونسی»، «محسن رضایی» و… شرکت داشتند. مقاله مختار اسدی در میان ۲۰ مقاله شرکت کننده به عنوان یکی از سه مقاله برتر شناخته شد و مورد تحسین و حمایت اشخاصی چون «علی یونسی» و «موسوی لاری» قرار گرفت. اسدی در این مقاله تنها راه رسیدن به همبستگی ملی را برقراری دموکراسی و حکومت فدرالی در ایران و به رسمیت شناختن حقوق همه ملت ایران می داند؛ از هر زبان و مذهب و با هر گرایش سیاسی.

 مختار اسدی فعالیت صنفی خود را از سال ۱۳۸۳ با عضویت در انجمن صنفی معلمان کردستان می آغازد. او با توجه به تحصیل در تهران به کانون معلمان ایران در تهران نیز ملحق می شود. او در همین سال برای نخستین بار در یک تجمع مقابل وزارت آموزش و پرورش شرکت می کند. او در سال ۸۵ وارد فعالیت های حقوق بشری نیز می شود و با فعالان برجسته ای چون «عبدالفتاح سلطانی»، «شیرین عبادی» و «نرگس محمدی» ارتباط برقرار می کند. به علت همین فعالیت ها بود که او در همان سال ۸۵ چندبار مورد بازجویی قرار گرفت و از تدریس در تربیت معلم کرج محروم شد و به مدت شش ماه نیز انفصال خدمت گرفت.

 در سال ۱۳۸۶ بود که به مدت پنج سال به تبعید خارج از استان تهران محکوم شد که در دادگاه تجدیدنظر این حکم به سه سال تقلیل یافت. به گفته یکی از فعالان صنفی در گفتگو با آموزشکده توانا: « قبل از اجرای حکم تبعید به او پیشنهادات مالی و همچنین وعده سمت و مناصب بالای اداری دادند و شرط آن نیز رها کردن فعالیت های صنفی و حقوق بشری بود. مختار اسدی قاطعانه این پیشنهادات را رد کرد. «علی احمدی» - وزیر وقت آموزش و پرورش- نیز در چند نوبت در دوران تبعید او با خانواده اش تماس گرفت تا با تطمیع، مختار اسدی را از فعالیت هایش بازدارد که بی فایده بود».

 مختار اسدی بین سال های ۸۶ تا ۸۹ چندین بار احضار و بازجویی شد و حتی دو بار نیز به مدت کوتاه بازداشت شد. او در تابستان ۸۹، بازداشت شد و مدت ۷۰ روز را در انفرادی های اوین و رجایی شهر سپری کرد و پس از این مدت با قید وثیقه آزاد شد. دادگاه این بازداشت در سال های ۹۱ و ۹۲ برگزار شد. شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی او را به «اقدام علیه امنیت ملی» و «تجمع و تبانی به قصد برهم زدن نظم کشور» متهم کرد. اسدی این اتهامات را رد کرد و در نهایت دادگاه او را به اتهام «تبلیغ علیه نظام اسلامی» به یک سال حبس محکوم کرد که در دادگاه تجدیدنظر عینا تایید شد.

مختار اسدی به اتهام «تبلیغ علیه نظام اسلامی» به یک سال حبس محکوم شد

به گفته یکی از دوستان مختار اسدی در گفتگو با توانا: «در همان سال ۸۹ که اسدی از زندان با قید وثیقه آزاد شد، از طرف استاندار وقت کردستان و چند تن دیگر از مسئولین به او پیشنهاد شد که مسئولیت های اداراتی همچون بهزیستی کردستان، فرهنگ و ارشاد اسلامی این استان، امور اجتماعی استانداری کردستان را بپذیرد که با مخالفت شدید او مواجه شد». اسدی در قبال تطمیع وتهدید استانداری کردستان گفته بود: «من در وهله ی اول معلمم و دوم کشاورز و باغبان؛ و نان زور و بازو را با هزار دست از این شغل ها عوض نمی کنم».

 او دوران تبعید را در مناطقی چون رباط کریم، ملارد کرج، اندیشه کرج، و شهریار در تبعید بسر می برد در حالی که خانواده او در سنندج مشغول زندگی بودند. در تابستان سال ۹۶ نیز با او تماس گرفتند که برای آزادکردن وثیقه اش حضور پیدا کند که پس از مراجعت به دادگاه، بلافاصله او را برای اجرای حکم یک سال حبس بازداشت کردند و به اندرزگاه ۸ زندان اوین منتقل شد. به علت پایداری او بر مواضع خود، او در این یک سال حبس از همه حقوق قانونی همچون آزادی مشروط، مرخصی و ملاقات محروم بود و حتی در اعتراض به این وضعیت چند روز دست به اعتصاب غذا زد.

 یکی از دوستان مختار اسدی در گفتگو با توانا درباره مختار اسدی و مواضع او می گوید: « زندان در روحیه ی اسدی خللی وارد نکرده است بلکه او محکم تر و کوبنده تر از گذشته شده است و بیشتر به دفاع از حقوق انسانی و تلاش برای احقاق حق معلمان و دانش آموزان ایمان آورده است. مختار اسدی تنها راه رسیدن به دموکراسی برای ایران زمین را بهبود وضعیت آموزش و پرورش می داند».

 این دوست مختار اسدی از این معلم کنشگر جمله ای را نقل می کند که به گفته او نشانگر اشتیاق مختار به معلمان و دانش آموزان ایرانی ست: «روی همه ی همکاران عزیز و زحمت کش و همه دانش آموزان و فرزندان سرزمینم را از کردستان تا خراسان و از شمال تا جنوب ایران می بوسم».

*بسیاری از اطلاعات درباره آقای مختار اسدی در گفتگو با دوستان مختار اسدی و یکی از فعالان صنفی حوزه معلمان تهیه شده است.

....................................