موج اعتصابات کارگری مصر را فراگرفته است

منبع: روزنامه گاردین

ترجمه: ایوب رحمانی

دولت نظامی جدید در مصر در خواست کرده  که  به اعتصاب هایی که  کشور را فرا گرفته است، پایان داده شود. کارگران با استفاده از آزادی ای که  به تازگی  به دست آورده اند، اعتصاب کرده اند و خواهان افزایش دستمزد ها برای جبران بالا رفتن  قیمت مواد غذایی در سال های گذشته هستند. 

کارگران بانک ها و کار کنان صنعت توریسم، به کارگران نفت و گاز پیوسته اند و دست به اعتصاب زده اند. بعد از قیام سه هفته ای که موجب سرنگونی حسنی مبارک شد، این اعتصاب ها تلاش ارتش برای باز گرداندن مصر به شرایط عادی را به چالش گرفته است. شورای عالی ارتش از مردم مصر می خواهد که به سر کار برگردند. این شورا در بیانیه خود که از تلویزیون خوانده شد، می گوید که این اعتصاب ها " به امنیت ملی ضربه می زنند". و ادامه  می دهد که: " از نظر مردم نجیب مصر این اعتصاب ها در شرایط حساس کنونی نتایج منفی  به بار می آورند".

به گزارش رویترز، ارتش در حال بررسی اعلام حکومت نظامی و ممنوع کردن اعتصاب است؛ اگر چه به سختی می تواند چنین اقدامی را با توجه با قول های اش در مورد استقرار دموکرسی و آزادی  توجیه کند.

ارتش در بیانیه خود، همچنین می گوید که اعتراض های سیاسی باید خاتمه یابد. ارتش، چند صد نفر از تظاهرات کنندگانی را که در میدان تحریر قاهره باقی مانده بودند و خواهان کنار رفتن ارتش به نفع یک دولت غیر نظامی بودند، از آنجا بیرون کرد. سرباز ها مانع  فیلم برداری  تلویزیون ها ی خارجی از این صحنه شدند.

ارتش کوشش می کند تا  آن دسته از جوانانی راکه نقش رهبری  در قیام  داشتند، متقاعد سازد که  در دموکراتیزه کردن جامعه جدی است. ارتش می گوید که  تا دوماه آینده، قانون اساسی را بعد از اصلاح آن به رفراندوم خواهد گذاشت. اما مشخص نیست که چه کسانی قرار است که قانون اساسی را اصلاح کنند و آنها تا چه حد می گذارند که  فضای سیاسی مصر، باز باشد.

اما نخستین چالش در برابر رژیم نظامیان، نارضایتی و خشم فروخورده و چندین ساله کارگران از افزایش قیمت هاست. بیش از نیمی از مردم مصر با در آمد یک پوند در روز زندگی می کنند. این بخش از مردم  با افزایش شدید قیمت کالا های اساسی مانند برنج و اسپاگتی در سالهای گذشته، بطور فزاینده به مصرف مواد غذایی  یارانه ای  روی آورده اند.

نظامیان حاکم بر مصر، بعد از آنکه کارکنان بانک ها نیز در روز دوشنبه اعتصاب کردند و به کارگران اعتصابی  در صنایع دولتی نفت و گاز، رانندگان آمبولانس ها، کارگران نساجی، کارگران کارخانه فولاد و کارکنان اداره پست پیوستند، این روز را تعطیل عمومی اعلام کردند. اعضای  پلیس، کارکنان وزارت بهداشت و نهاد های فرهنگی نیز در اعتصاب بسر می برند . 

صد ها نفر از کارگران " بانک اسکندریه" در بیرون شعبه این بانک در مرکز قاهره تظاهرات کردند و علیه مدیران بانک  شعار دادند: ارحل، ارحل ( برو، برو ). این همان شعاری است که قیام کنندگان علیه مبارک می دادند.

کارگران اعتصابی در شرکت حمل و نقل عمومی نیز به خیابان ریختند و خواستار افزایش دستمزدها، پاداش ها و استفاده رایگان از بیمارستان ها شدند. احمد یکی از  این کارگران است؛ او می گوید که به عنوان راننده، 18 سال در این شرکت کار کرده است. دستمزد او حدود 60 پوند در ماه است که بیش از نصف آن صرف پرداخت کرایه مسکن می شود. او با نصف دیگر دستمزد اش باید هزینه  خانواده پنچ نفری خود را تامین کند. او می گوید: " فقط برای غذا پول باقی می ماند. ما هفته ای یک بار گوشت می خوریم، آن هم نه درهر هفته.  اگر یکی از بچه ها سر و کارش به بیمارستان بیافتد ما باید هزینه بیمارستان را بپردازیم  و در این صورت من و زنم غذا نخواهیم داشت". احمد می گوید: " این نا درست است. چرا مبارک آن همه ثروت دارد اما ما هیچ چیز نداریم؟".

احمد می گوید که  بعد  از سال ها سکوت به دلیل  ترس از پلیس مخفی رژیم مبارک که درهمه جا حضورداشت، حالا دیگر ترسی ندارد. او می گوید" در گذشته ما باید حواس مان را جمع می کردیم وگرنه دستگیر می شدیم. اما حالا می توانیم حرف مان را بزنیم. ما چهار روز است که در اعتصاب بسر می بریم. ارتش نمی تواند جلوی ما را بگیرد".

حاتم صلاح، یکی دیگر از کارگران شرکت حمل ونقل عمومی، فیش حقوقی اش را در هوا می چرخاند؛ فیش نشان می دهد که پایه دستمزد او درماه گذشته 25 پوند بوده و 24 پوند هم برای اضافه کاری و مزایا دریافت کرده است. او نیز باید  نصف در آمدش را برای کرایه مسکن بپردازد.

صلاح، به محض ورود به آپارتمانی که  با زن و دو دختر نوجوان اش در آنجا زندگی می کند، در یخچال را باز می کند ومی گوید: " یخچال ما بزرگ است، اما می بینید که  خالی است. ما چی در یخچال داریم؟ کمی نان و مقداری سبزیجات که کفاف دو روز را هم نمی دهد. ما دوهفته است که گوشت نخورده ایم، چون باید مقداری پول به مدرسه دخترمان می پرداختیم. اگر لباس بخریم، مجبوریم که کمتر غذا بخوریم. بعد از بیست سال کارکردن چرا باید ما چنین وضعی داشته باشیم؟".

مصر در رژیم مبارک، سال ها  با بحران غذایی روبرو بود. تلاش های دولت برای کاهش سوبسید مواد غذایی برای  تهی دستان - که  هزینه آن بیش از بودجه بهداشت و آموزش بود-  و نیز تشویق کاشت محصولات صادراتی به جای کشت گندم، باعث شد که قیمت مواد غذایی طی چند سال گذشته افزایش یابد. افزایش قیمت ها زمانی اتفاق افتاد که تقاضا برای مواد غذایی سوبسید شده، افزایش یافته بود. زیرا مردم  توانایی کمتری برای خرید کالاهای اساسی دیگر مانند برنج و اسپاگتی داشتند که قیمت شان در نتیجه بالا رفتن بهای نفت و کمبود محصول، بطور شدید رشد کرده بود.     

سه سال پیش فعالین سیاسی، چندین حرکت اعتراضی علیه افزایش قیمت مواد غذایی سازمان دادند  که از بعضی لحاظ، نوید دهنده  قیام امسال بود. در آن زمان نیز  اعتصاب و اعتراض ها بخشا از راه ایمیل، پیامک و اینترنت، سازماندهی شد. اما دولت توانست این حرکت ها را با افزایش 30 درصدی دستمزد کارگران بخش دولتی، دستگیری تعدادی از سازمان دهندگان اعتراض ها و تهدید دیگران، کنترل کند.

اما دولت جدید نظامیان، اکنون  با کارگرانی روبروست که دیگر از حاکمان نمی ترسند.

 http://www.guardian.co.uk/world/2011/feb/14/egypt-army-strikes-workers