شادباش نوروزی کانون نویسندگان ایران

فصل اما پشت میله هم تغییر می کند

هنوز خاک گلدان را عوض می کنیم

و بهار با گلویی گرفته

دکمه هایش را باز می کند

...

فرا رسیدن سال نو فرخنده باد

بهار باز می آید تا پیام آور عشق و شادی دیگری باشد و انسان ایستاده در زمینی پر از دود و غبار و گلوله و جنگ و تهدید هنوز چشم به شادی هایش دارد. شادی هایی که با فزونی گرفتن اختناق و سرکوب و توحش و کشتار اگرچه کمرنگ می شود اما هرگز نمی میرد، چرا که امید و تلاش برای تغییر و دگرگونی، جان بخش است. آمدن بهار نمادی از شکوفایی و دگرگونی ست. امیدواریم سال نو سال ِ رواج انساندوستی و گسترش صلح و شادی بین همه ی انسان ها باشد.

امید به رهایی زندانیان سیاسی و عقیدتی، تحقق آزادی بیان و از میان رفتن سانسور، امید به ترویج برابری، شکوفایی لبخند و جوانه زدن مهر بر لب ها و در قلب انسان ها، امید به صلح و روشنی...

آرزوها شعله هایی هستند در دل هایمان که با هم قسمت می کنیم.

کانون نویسندگان ایران با آرزوی تندرستی، سرفرازی و پیروزی، فرا رسیدن سال ۱٣۹۵ را به مردم ایران، اهل اندیشه و قلم و اعضای خود تبریک می گوید.

کانون نویسندگان ایران

۲۷ اسفند ۱٣۹۴