به خانه ات خوش آمدی

عیدی نعمتی

تنت

نحیف تر از نی

اما نی لبک جانت

آواز خوان رویا ها

آواز خوان زندگی

تا تبلور واژه

در آینه استقامت تو

عین آزادی باشد

تا تبار انسان

در کوره ی نیاز

برای کفی نان

تا نشود

خَم نه

تا رویا یخ نزند

نور باشد و

گرما .

جعفر

مرگ به تو نزدیک بود

ترس نه

وقتی کفی نان وُ

کاسه ای آب را

از خود دریغ کردی

تا رویای نان وُ

آزادی

در بیکرانگی جهان کار

از یاد نرود .

جعفر

عظیم تویی

ستاره ی دنباله دار

به خانه ات خوش آمدی

زندگی ادامه دارد

آنان که باد می کارند

بی شک توفان درو می کنند

و ما

دیگر رویاهامان را

در پستوی خانه نهان نخواهیم کرد.