Rahe Kargar
O.R.W.I
Organization of Revolutionary Workers of Iran (Rahe Kargar)
به سايت سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) خوش آمديد.
جمعه ۴ آذر ۱۳۹۰ برابر با  ۲۵ نوامبر ۲۰۱۱
 
 برای انتشار مطالب در سايت با آدرس  orwi-info@rahekargar.net  و در موارد ديگر برای تماس با سازمان از;  public@rahekargar.net  استفاده کنید!
 
تاریخ انتشار :جمعه ۴ آذر ۱۳۹۰  برابر با ۲۵ نوامبر ۲۰۱۱

 

اهمیت عتراض کارگری به اصلاحیه قانون کار

 

رضا سپیدرودی

 

اعتراض 29 آبان ماه، قریب به سه هزار کارگر، در برابر مجلس در سالروز تصویب قانون کار، از سه جهت درخور توجه است.

 

 اولا: این اعتراض قبل از هر چیز نشانه وجود نارضایتی قابل توجه در میان کارگران است. این موضوع در نظر اول چندان پراهمیت جلوه نمی کند، اما باید در نظر داشت که بحث در مورد اصلاحیه قانون کار و مخصوصا اعتراضات و انتقاداتی که علیه آن مطرح بوده از سوی رسانه های رسمی، عمومی و سراسری نشده است. گزارش های پراکنده منابع مستقل کارگری نیز نشان می دهد که هنوز بخش بزرگی از کارگران واقعا نمی دانند که اصلاحیه قانون کار دقیقا به چه شکل و تحت کدام بهانه ها بقایای حقوق رسمی و قانونی آنان به عنوان فروشنده نیروی کار را برباد می دهد. در چنین شرایطی تجمع اعتراضی در برابر مجلس بی تردید در افزایش توجه کارگران نسبت به تضییع بیشتر حداقل های باقی مانده از حقوق قانونی آنان موثر است.

 

ثانیا: اهمیت این عامل را از ورای توجه به جنبه دیگری از حرکت اعتراضی بیست و نه آبان هم می توان دید. فراخوان خانه کارگر محدود بود. رژیم از پیش اعلام کرده بود که حتی برای اعلام همبستگی با معترضان وال استریت نیز اجازه برپایی تجمع اعتراضی مستقل را نمی دهد. آن محدودیت و این  ممنوعیت در کنار هم  دو واقعیت را نشان می دهند: اول این که هیچ تجمع به حد کافی تبلیغ شده و رسانه ای شده ای از سوی خانه کارگر، بویژه اگر بنا باشد در فضای آزاد و نه در پشت درهای بسته برگزار شود، تضمینی ندارد که از نظر شعارها یا حتی شکل حرکت در چهارچوب برنامه ها و شعارهای آن باقی بماند. خانه کارگر حتی زمانی که فراخوان محدود هم می دهد باز توان کنترل شعارهای خودجوش کارگران را ندارد. در تجمع بیست و نه آبان  شعارهای خودجوش کارگران بسیار فراتر از خواست و تمایل خانه کارگر بود. شعارهایی نظیر "قرارداد موقت ملغی باید گردد»، «شركت پیمان‌كاری، نابود باید گردد»، « مزدورِ سرمایه‌دار حیا كن، كارگر رو رها كن»، «تغییر قانون كار، نابودی كارگر است»، «وزیر كار حیا كن، قانون كار رو رها كن»، «كارگر كارگر، اتحاد اتحاد»، «مرگ بر نظام سرمایه‌دار»، « تغییر قانون كار، وال‌استریت ایران» و «مجلس به این بی غیرتی، هرگز ندیده ملتی» شعارهای مورد علاقه خانه کارگری ها نبودند. نکته دوم این است که رژیم اسلامی تنها با ترکیب سرکوب بی وقفه اعتراضات مستقل و سانسور شدید خبری می تواند دوام بیاورد. میزان نارضایتی مردم از رژیم در حدی است که اگر یک هفته اجازه برپایی تجمع مدوام به سبک میدان التحریر قاهره را در تهران بدهند دودمان شان برباد خواهد رفت. این را هم ناراضیان و هم خود حکومت بهتر از همه می دانند. این وضعیت متزلزل رژیم، تشکل هایی را که به آنها آویزان هستند و در چهارچوب همین نظام اعتراض می کنند تحت تاثیر قرار می دهد. بی دلیل نیست که خانه کارگر حتی زمانی که کارد به استخوانش می رسد و فراخوان محدود می دهد، ناچار است حرکت های خودجوش کارگران را تحمل کند و به  آرام کردن کارگران بپردازد.

 

ثالثا: یک معنای اصلاحیه قانون کار ثبت رسمی زمین فتح شده از سوی رژیم در حوزه کارگری است. این اصلاحیه پیگردهای پلیسی علیه فعالین کارگری و بهانه تراشی های نازل شبه قانونی برای بیکار و آواره کردن خانواده های فعالین کارگری را جامه قانون پوشانده است، بر بخشی از پدیده شوم و رایج شده ی عدم پرداخت دستمزدها و مزایاست که به نام "شرایط اقتصادی" رسمیت داده است و از برده داری در شرکت های پیمان کاری است که به شکل جانبی حمایت کرده است. همه این ها پیش از مطرح شدن اصلاحیه قدم به قدم با تعرض رژیم اجرایی شده و در شمار فتوحاتش درآمده است. حالا بر همین اجرائیات مهر قانونی می کوبند تا باریکه های مانده از مجاری قانونی اعتراض برای کارگران را هم مسدود کنند. در شرایطی که تجمع اعتراضی کارگران آگاه هزینه سنگینی دارد و می تواند با دستگیری و بیکاری و دربدری خانواده های کارگران همراه شود، و سانسور خبری و جلوگیری از پخش حقایق از طریق رسانه ها نیز شرایط ارتباط با کارگران را برای فعالین کارگری دشوارتر کرده است، حرکت هایی نظیر 29 آبان فرصتی است برای تماس و گفتگوی چهره به چهره فعالان کارگری با کارگران و روشنگری پیرامون مقاصد و برنامه های رژیم.

 

جمعه ۴ آذر ۱۳۹۰ برابر با ۲۵ نوامبر ۲۰۱۱

مطلب فوق را میتوانید مستقیم به یکی از شبکه های جتماعی زیر که عضوآنها هستید ارسال کنید:  

تمامی حقوق برای سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) محفوظ است. 2024 ©