Rahe Kargar
O.R.W.I
Organization of Revolutionary Workers of Iran (Rahe Kargar)
به سايت سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) خوش آمديد.
پنجشنبه ۱۰ آذر ۱۳۹۰ برابر با  ۰۱ دسامبر ۲۰۱۱
 
 برای انتشار مطالب در سايت با آدرس  orwi-info@rahekargar.net  و در موارد ديگر برای تماس با سازمان از;  public@rahekargar.net  استفاده کنید!
 
تاریخ انتشار :پنجشنبه ۱۰ آذر ۱۳۹۰  برابر با ۰۱ دسامبر ۲۰۱۱
اشغال سفارت ، شماره 2

اشغال سفارت ، شماره ۲

صادق افروز

دست هایی که آدمخواران بسیجی را به طرف سفارت بریتانیا در خیابان فردوسی تهران و باغ قلهک هدایت  دادند ، اگرچه پشت پرده و پنهانند ، ولی می توان با تخمین بسیار بالا حدس زد  به چه کسانی تعلق دارند .وقتی رئیس مجلس شورای اسلامی ، لاریجانی ، یعنی کسی که بدون اجازه خامنه ای آب نمی خورد، می آید و از پشت  تریبون مجلس اعلام می کند که  خشم  نیروهایی که سفارت را اشغال کرده اند بیانگر تنفر مردم از دولت استعماری  بریتانیاست، دیگر می توان مطمئن شد که خود بیت رهبری ، گرداننده اصلی این حرکت بوده است .

بالا رفتن بسیجی ها از سفارت بریتانیا ،  رعدی در آسمان بی ابر نبود .مقدمات بروز چنین عملیاتی از ماه پیش آغاز شده بود .کشف توطئه ترور سفیر عربستان در آمریکا ( حالا به راست و دروغش کار نداریم .آنچه مهم است ابعاد بحران زا بودن این ماجرا بود ) ، محکومیت ایران در بخش حقوق بشر سازما ن ملل  ، پس از شنیدن گزارش احمد شهید فرستاده این سازمان به ایران ، گزارش آژانس اتمی در مورد تخلفات متعدد ایران در شکستن قوانین آژانس و تعهدات پذیرفته شده از جانب رژیم ایران ، حرکت اتحادیه اروپا در حمایت از ساکنین شهر اشرف و فشار به دولت عراق برای تمدید ضرب العجل داده شده به این ساکنین برای خروج از عراق قبل از پایان سال جاری ، گسترش دامنه تحریم های اقتصادی و قرار گرفتن بانک مرکزی ایران در این تحریم ها ، روند رو به رشد تظاهرات در سوریه علیه رژیم بشار اسد متحد اصلی رژیم ایران در منطقه و پشت کردن رژیم ترکیه به بشار اسد دوست دیرینه این کشور و همراهی با استراتژی ناتو در سوریه ،استقرار بیش از 700 نفر از مزدوران و جانیان لیبیایی تحت فرماندهی عبدالکریم بلحاج عضو القاعده و متحد ناتو در جریان سرنگونی قذافی(یعنی همان هایی که رژیم ایران از آنان به عنوان انقلابیون لیبیایی نام می برد) در مرز های سوریه و ترکیه جهت جنگ با رژیم اسد ،انفجار در مقر موشکی سپاه و کشته شدن مقدم تهرانی از سرداران سپاه و مسئول ستاد موشکی سپاه و انفجار در محل نظامی دیگری در اصفهان  همه و همه رژیم ایران را در یک تنگنای مرگبار قرار داده بود .حمله به سفارت بریتانیا عکس العملی شتابزده به همه این ناکامی ها و شکست ها  بود .

یعنی می خواهم بگویم ، این عمل قبل از آنکه حساب شده و زیرکانه باشد ، واکنشی  ، عصبی و عجولانه بود .در مقایسه با اشغال سفارت امریکا در سال 58 هم کمتر روی آن فکر شده بود .اشغال سفارت امریکا تلاش حساب شده ای برای بیرون کردن دولت موقت بازرگان از صحنه سیاسی و گرفتن پرچم مبارزه ضد امپریالیستی از دست نیروهای چپ جامعه بود .تلاشی که با موفقیت همراه بود . در مقام مقایسه ، اشغال سفارت بریتانیا ممکن است دردسر های بزرگی برای دولت احمدی نژاد درست کند و این دولت را که بصورت مزاحمی برای اصولگرایان سنتی درآمده ناچار به سقوط نماید ، ولی در عرصه اجتماعی نیروهای وفادار به ولی فقیه را هرچه بیشتر منزوی می کند .بخصوص آنکه همین نیروها مهمترین عامل سرکوب اعتراض کنندگان به تقلب در انتخابات بودند .صحنه های از بالا رفتن از دیوار ، شکستن در و پنجره و آتش زدن ماشین و اسناد سفارت را مردم ایران نمی پسندند .این صحنه ها یاد آور سرکوب های پس از خرداد 88 است . اگرچه اکثر مردم ایران از  دخالت های امپریالیزم انگلیس در کشور های دنیا و بخصوص نقش بسیار ارتجاعی و استعماری که دولت های مختلف بریتانیا در ایران  از 150 سال پیش به این سو بازی کرده اند آگاهی دارند ، و از آن ناراحت هستند ، ولی شیوه لمپنی بزن و بشکن نیروهای سرکوبگر بسیج و سپاه را نمی پسندند .بدبینی به حضور سیاستمداران و دیپلمات های انگلیسی یک قدمت دیرینه در ایران دارد .سیاستمدار انگلیسی در ایران به یک نوعی مترادف است با یک روباه مکار که خود را به هر شکلی در می آورد .مردم می دانند و در کتاب های تاریخی خوانده اند که همین روباه مکار چگونه پشت در های بسته کشور را با تزار روس به مناطق نقوذ تقسیم کرد ، میدانند چگونه رضا میر پنج ، سرباز قزاق را یک شبه به مقام رئیس جمهوری و بعد پادشاهی منصوب کرد ، می دانند چگونه با شرکت نفت ایران و انگلیس سالهای طولانی منبع ارزشمند کشور را به یغما برد ، می دانند چگونه در همکاری با سرویسهای جاسوسی امریکا ، نخست وزیر منتخب مردم ، مصدق را سرنگون کرد ، می دانند در دوران حکومت سیاه و استبدادی 25 ساله پس از کودتای 28 مرداد چگونه از رژیم شاه و سازمان مخوف اطلاعاتی اش ، ساواک حمایت کرد و همچنین می دانند در همکاری با جمهوری اسلامی از رد و بدل کردن اطلاعاتی که منجر به دستگیری نیروهای چپ جامعه شد از هیچ اقدامی فروگذار نکرد .مردم اینها را می دانند ولی بازهم خود را در کنار بسیج و خامنه ای احساس نمی کنند .برای اکثریت مردم ، بسیج به جای آنکه یک نیروی ضد امپریالیست باشد یک نیروی چماقدارِ متجاوزِ شکنجه گرِ بی منطق است .

نیروهای انسانی اشغال شماره 2  ، تنها اسم دانشجویان را برخود داشتند .شناسایی عکس های منتشر شده این امکان را فراهم کرد تا روشن شود اکثر این جماعت نیروهای مزدور سپاه و بسیج هستند .اگر در اشغال شماره یک ، نیروهای انسانی را واقعا دانشجویان انجمن های اسلامی ای تشکیل می دادند که از گسترش چپ جامعه در هراس بودند و خواهان ایجاد یک جذبه برای نیروهای پیرامون خمینی بودند ،در اشغال شماره 2 لمپن های بسیج و سپاه که در مراسم سینه زنی و زنجیر زنی و نوحه خوانی از نوع مدرن حاج منصور ارضی  و سعید حدادیان ، خود را لبریز از عشق  و جنون حسین و عباس کرده بودند با تکان دان پرچم های یا حسین  از در و دیوار سفارت بالا رفتند .اشغال شماره 2 آنهم با این شیوه نه تنها محبوبیتی برای این نیرو در جامعه فراهم نمی کند ، بکه بر میزان خشم و نفرت مردم از این اراذل و اوباش می افزاید .اراذ ل و اوباشی که بر خلاف نیروهای اشغال شماره یک ، نه نیروهای داوطلب ، بلکه مشتی مزدور حقوق بگیر هستند .

32 سال پس از اشغال شماره یک ، نیروهای اشغال کننده بدون متحدین جدی سیاسی از جناح های مختلف تنها تر و منزوی تر از هر زمان دیگری هستند . .حالا بسیج و سپاه و بیت خامنه ای با هم تنها مانده اند . حتی اصول گرایان هم به سنتی و مدرن تقسیم شده اند .موتلفه بازار هم همراه رفسنجانی و اصلاح طلبان از این حرکت اخم هایش را گره کرده است .32 سال پس از اشغال شماره یک ، ولی فقیه و معدود متحدین باقیمانده اش بیش از هرزمان دیگری منزوی و منفور هستند .

صادق افروز

30 نوامبر 2011

ارسال اول دسامبر 2011

 

 

 

مطلب فوق را میتوانید مستقیم به یکی از شبکه های جتماعی زیر که عضوآنها هستید ارسال کنید:  

تمامی حقوق برای سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) محفوظ است. 2024 ©