سرود شجاعانۀ  زندگی‌ ماندلا را همواره باید خواند!

نلسون ماندلا درگذشت

نخستین رئیس جمهور سیاه پوست آفریقای جنوبی، سمبل مبارزه علیه آپارتاید، و یکی‌ از بزرگترین چهره‌های سیاسی دنیا درگذشت. ماندلا نه تنها شناخته شده ‌ترین سیاستمدار، که شناخته شده ترین انسان بود.  دنیا در غم از دست دادن او عزادار است. خبر مرگ او توسط رئیس جمهور آفریقای جنوبی اعلام شد، و بدنبال آن شناخته شده ‌ترین رهبران دنیا پیام‌های تسلیت خود را منتشر کردند. رهبران "جامعه جهانی‌" یکی‌ پس از دیگری از او ستایش و قدردانی میکنند، شهروند و زندانی سیاسی  بی‌ حق و حقوق سال های آپارتاید از مدتها قبل از مرگش به قدیسی شناخته شده تبدیل شده بود که قابل تردید و انتقاد نبود.

ماندلای رهبران "جامعه جهانی"‌ اما ماندلای دیگری است. شهرت جهانی‌ او محصول مبارزه و مقاومت درخشانش بود. و درست همین  ماندلا بود که در دهه ۸۰ میلادی از سوی رهبران "جامعه جهانی"‌ وقت (رونالد ریگان و مارگارت تاچر) تروریست خوانده میشد. تنفّر رهبران "جامعه جهانی"‌ از ماندلا بی‌ جهت نبود.ماندلا از رهبران برجسته پیکار علیه ستم نژادی و بی‌ حقوقی اکثریت عظیم جمعیت آفریقای جنوبی بود. ماندلا کسی‌ بود که در بیدادگاه‌های آفریقای جنوبی فریاد زد که از تبعیض نژادی متنفر است، و آنچه که شعله تنفرش را نگه میدارد این حقیقت است که اکثریت عظیم انسان ها نیز از تبعیض نژادی متنفر هستند. ماندلا کسی‌ بود که از حق مبارزه علیه خشونتی که لحظه به لحظه علیه اکثریت جمعیت آفریقای جنوبی میشد دفاع کرد. او در بیدادگاه آپارتاید شجاعانه گفت که مبارزه مسلحانه مردمش "خشونت" خشونت زدگانی است که تمامی راه‌های مسالمت آمیز مبارزه بر آنان و با خشونت تمام بسته شده است. همین تنفّر از تبعیض نژادی و فقر بود که ماندلا را رادیکال کرد. او از رهبران برجسته و رادیکال جنبش ضدّ آپارتاید بود و در تمام طول زندگی‌ خود به حزب کمونیست آفریقای جنوبی نزدیک بود. و با اشاره به این رابطه گفته بود: « من كمونيست نيستم اما كسي غير از كمونيستها ندانست من چه مي گويم ». ماندلا اما تنها یک فرد نبود. او سمبل یک ملت، رنج، اسارت، و آرزوهای آن بود. عشق به مردمش او را رادیکالیزه کرد، و جنبش رادیکال مردمش از او چهره جهانی‌ ساخت. و همین مردم،  سرود شجاعانه زندگی‌ و مقاومتش را تکرار می کنند.

اما، پس از سقوط آپارتاید، ماندلا و کنگره ملی‌ آفریقا به وعده‌های خود عمل نکردند. انقلاب آفریقای جنوبی ناتمام ماند . هر چند  تبعیض نژادی غیر قانونی شد،  اما آپارتاید اقتصادی به قوّت خود باقی‌ ماند. سیاست آشتی‌ ملی،‌ جایگزین مبارزه برای تغییر رادیکال آفریقای جنوبی شد. بغل گرفتن دشمنان دیروز، تقسیم جایزه "صلح" نوبل با پاسداران تبعیض نژادی، و فساد و تبعیض ناشی‌ از سیاست‌های نئو‌لیبرالی، راه را برای در قدرت ماندن کسانی که از آپارتاید سود برده بودند، باز گذاشت.

ماندلایی را که رهبران "جامعه جهانی‌" تروریست میخواندند، ماندلایی را که سال ها در دخمه‌های آپارتاید بسر برد و به مقاومت معنا داد، ماندلایی را که با شور و شجاعت تمام علیه تبعیض نژادی جنگید و الهام بخش نسل جدیدی از رزمندگان آزادی شد، ماندلایی را که سمبل مقاومت و جنبش مردمش بود را باید گرامی داشت. سرود شجاعانه زندگی‌ این ماندلا را همواره باید خواند.

جمعه ۱۵ آذر ۱۳۹۲ برابر با ۰۶ دسامبر ۲۰۱۳