Rahe Kargar
O.R.W.I
Organization of Revolutionary Workers of Iran (Rahe Kargar)
به سايت سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) خوش آمديد.
يكشنبه ۱۰ ارديبهشت ۱۳۹۶ برابر با  ۳۰ آوريل ۲۰۱۷
 
 برای انتشار مطالب در سايت با آدرس  orwi-info@rahekargar.net  و در موارد ديگر برای تماس با سازمان از;  public@rahekargar.net  استفاده کنید!
 
تاریخ انتشار :يكشنبه ۱۰ ارديبهشت ۱۳۹۶  برابر با ۳۰ آوريل ۲۰۱۷
اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

به مناسبت روز جهانی کارگر

 

اول ماه مه روز آگاهی از ضرورت همبستگی و سازمان یابی کارگران است

امسال اول ماه مه ، روز جهانی کارگر ، در حالی فرا می رسد که رویارویی زحمتکشان و بهره کشان در غالب کشورهای جهان دامنه توده ای بسیار نمایانی پیدا کرده است  و در گرماگرم این رویارویی ها که فاشیست ها و آدمخواران نیز خود را مدافع محرومان و زحمتکشان جا می زنند ، سؤال سرنوشت ساز این است که راه رهایی از بربریتی که سرمایه به راه انداخته ، از کدام سو می گذرد و به کجا میرود؟ روز جهانی کارگر به این سؤال سرنوشت پاسخ روشنی دارد: زحمتکشان! علیه بردگی و بی حقی بشورید ، روی پاهای خود بیاستید ، سرنوشت تان را به دست "ناجیان" نسپارید ، و بی هیچ ترسی متحد شوید!  پیام روز جهانی کارگر ، تأکید بی قید و شرطی است بر آگاهی از هم زنجیری و هم سرنوشتی همه و مطلقاً همۀ زحمتکشان و ضرورت همبستگی و سازمان یابی مستقل خودِ آنان.

در ایران ما ، این پیام روز جهانی کارگر اکنون اهمیت مضاعفی دارد: نظام فاشیستی ولایت فقیه ، پس از چهار دهه چپاول هست و نیست کشور ، بیش از هر زمان دیگر رسوا شده است ؛ "حکومت امام زمان" در همه آزمون ها مردود شده. این رسواییِ آنها را این روزها (که بار دیگر بساط ننگین و عوام فریبانه انتخاباتی راه انداخته اند) حتی از زبان خودِ آنان نیز می توان شنید. کسانی که به نام خدا و با اتکاء به حمایت های "ملاء اعلا" ، کارگران معترض را می خوابانند و شلاق می زنند و فعالان کارگری و اجتماعی را در زندان های شان می کشند و با محکومیت های سنگین زنده به گور می کنند ، ناگزیر شده اند اعتراف کنند که اکثریت زحمتکشان ایران در فقر و فلاکتی ذلت بار دست و پا می زنند. اما در کنار این کارنامه ننگین حکومت گران متصل به "ملاء اعلا" ، جوانه های بیداری و سازمان یابی در صفوف زحمتکشان ما ، بیش از هر زمان دیگر در چهار دهه گذشته ، امید بخش است. با گسترش حرکت های اعتراضی بخش های مختلف کارگران و زحمتکشان و به ویژه با شکل گیری شبکه های ارتباطی سراسری معلمان و بازنشستگان ، سازمان یابی مستقل و سراسری کارگران و زحمتکشان دیگر یک آرزوی دور نیست ، بلکه دارد به یک مسأله عملی جنبش برخاسته از پائین تبدیل می شود.

در چنین شرایطی مهم است به یاد داشته باشیم که موتور محرک سازمان یابی مستقل کارگران و زحمتکشان خواست ها و نیازهای عاجل و بی واسطه خودِ آنان است. این خواست ها بسیار متنوع ،  رنگارنگ و حتی به ظاهر پراکنده اند ، اما بی تردید فصل مشترک های بسیار زیادی دارند. فراموش نباید کرد که برای رسیدن به فصل مشترک های متحد کننده ، باید از خواست های به ظاهر کوچک و پراکنده آغاز کرد. فراموش نباید کرد که بزرگ ترین رودخانه های جهان در سرچشمه های شان با جویبارهای کوچک آغاز می شوند ؛ فراموش نباید کرد که حتی بلندترین قله های جهان نیز با تپه های کوچک احاطه شده اند. همچنین به یاد داشته باشیم که در شرایط امروز ایران ، محروم ترین و مظلوم ترین کارگران و زحمتکشان ما در شرایطی به سر می برند که ارتباط گیری با همدیگر برای شان دشوار است ؛ اما بدون کشاندن آنها به میدان اقدامات مستقل و مستقیم توده ای ، جنبش معطوف به سازمان یابی سراسری از توان و شتاب کافی و کارساز برخوردار نخواهد شد. بنابراین ، با توجه به شرایط فلاکت بار امروز ایران ، فقط جنبش مبارزه برای تأمین اجتماعی است که می تواند این توده های محروم به ظاهر غیر قابل سازمان یابی را به حمایت از خواهران و برادران شان در جنبش مبارزه برای سازمان یابی سراسری ، به میدان بیاورد. مبارزه برای تأمین اجتماعی ، مبارزه ای است برای یک حق شهروندی که ضرورتاً از پائین و با سازمان یابی مستقل توده ای آغاز می شود ؛ مبارزه ای است برای حق کار (و بنابراین بیمه بیکاری) و در هرحال درآمدی لازم برای یک زیست انسانی ، حق مسکن ، حق بهداشت و درمان و حق آموزش. از طریق چنین مبارزه ای است که می توان بساط عوام فریبی و مزدور سازی و گدا پروری دستگاه های "خیرات و مبرات"  رسوای نظام ولایی را رسواتر کرد و ریخت و پاش های بی حساب و کتاب آنها را برچید.

پیشروی در راستای اتحاد و سازمان یابی توده ای زحمتکشان ، بی تردید ، اقدامات به موقع و هشیاری هایی می طلبد که تأکید ویژه بر پاره ای از آنها ، به ویژه در شرایط امروزی کشور ما خالی از فایده نیست:

۱ - عدم پرداخت به موقع حقوق کارگران و زحمتکشان در ایران اسلامی ، اکنون به یک پدیده عمومی تبدیل شده است که از کارگران شاغل گرفته تا بازنشستگان و حتی معلمان ، همه از آن رنج می برند و فریاد اعتراضات شان نیز در میان حکومت گران متصل به "ملاءاعلا" گوش شنوایی نمی یابد. تمرکز ویژه روی این مسأله وظیفه ای است که فرار از آن ، هزینه سنگینی برای جنبش سازمان یابی زحمتکشان دارد و خواهد داشت. پس با تمام نیرو علیه این دزدی سازمان یافته و جنایت کارانه از جیب خالی مزد و حقوق بگیران بپا خیزیم.

۲ - مسؤولان و حامیان شرکت های پیمان کاری که در پیوندی همه جانبه با حکومت گران الهی ، سیستم بردگی کاملاً عریانی راه انداخته اند و در اشاعه پدیده حقوق معوقه نقش مهمی دارند ، با تمام نیرو و از طریق اقدامات هم آهنگ سراسری ، باید به چالش کشیده شوند. رهبر "با بصیرت" جمهوری اسلامی و همه فقیهان طراز اول نظام که به نام دفاع از "شریعت محمدی" خون مردم را به شیشه کرده اند ، باید مستقیماً به پاسخ گویی کشیده شوند. 

۳ - خصوصی سازی دائماً فزاینده آموزش و بی پناهی اکثریت قاطع زحمتکشان در حوزه بهداشت و درمان ، نه تنها جنایتی است آشکار علیه بشریت ، بلکه نقض علنی قانون اساسی خودِ این رژیم جهنمی هم هست ، برای مقابله با این جنایت سازمان یافته ، می توان و باید اعتراضات توده ای گسترده ای سازمان داد.

۴ - مبارزه افشاگرانه علیه نهادهای کارگری رژیم که جز جاسوسی در میان کارگران وظیفه  دیگری ندارند ، یکی از پیش شرط های سازمان یابی مستقل کارگران و زحمتکشان است. پس از هر نوع شرکت در مراسم هایی که این دستگاه های متصل به سیستم امنیتی رژیم راه اندازی می کنند ، اجتناب کنیم.

۵ - در شرایطی که استبداد مطلقه فقیه می کوشد خود را پشت برگ انجیر انتخابات پنهان کند ، به یاد داشته باشیم که بی حقی مطلق مردم ، نه تنها در عمل ، بلکه همچنین در نظریه حکومتی رسمی نظام ، شرط حیاتی تداوم موجودیت این رژیم جهنمی است. بنابراین از هر نوع خوش بینی نسبت به شعارها و وعده های جناح های مختلف رژیم اجتناب کنیم. به ویژه فراموش نکنیم که شعارهای مستضعف پناهانه ای که دستگاه ولایت و اجامر و اوباش تحت امر آن ، این روزها به راه انداخته اند ، جز برانگیختن گرد و خاک فاشیستی برای پوشاندن هدف های شوم شان معنایی ندارد. فراموش نکنیم که همین "اقتصاد مقاومتی" و "مدیریت جهادی" رهبر "بابصیرت" نظام است که منشأء اصلی ورشکستگی همه جانبه امروزی کشور ماست.   

۶ - زن ستیزی و تلاش برای خانه نشین کردن و پشت پرده نگه داشتن زنان یکی از پیش شرط های اصلی بقا و دوام "حکومت امام زمان" است. این تأکید بر کهتری و پرده نشینی زنان ، نه تنها جنایتی است علیه بشریت ، بلکه در دنیای امروز یک اقدام آشکارا ضد کارگری است. زیرا در دنیای امروزی هیچ جامعه ای بدون مشارکت فعال زنان در سطوح مختلف زندگی اجتماعی نمی تواند دوام بیاورد و شکوفا شود. بنابراین در ایران گرفتار آمده در چنگال ولایت فقیه ، بخش بزرگی از محروم ترین و مظلوم ترین لایه های طبقه کارگر ما را زنانی تشکیل می دهند که زندانی بازار سیاه نیروی کار هستند و بی صدا و خاموش جان می کنند ، بی آن که حتی در آمارهای "اقتصاد مقاومتی" نشانی از آنها دیده شود. پس فراموش نکنیم که در ایران اسلامی مبارزه برای حقوق اجتماعی برابر زنان با مردان ، جزیی حیاتی و تفکیک ناپذیر از پیکار طبقاتی کارگران و زحمتکشان ماست.

۷ - حمایت قاطع و پیگیر از همه مبارزانی که برای جنبش کارگری جنگیده اند و می جنگند ، از پیش شرط های حیاتی ادامه پیکار طبقاتی است. بنابراین نگذاریم هیچ یک از آنهایی که شجاعانه پا در این راه می گذارند و بعضی حتی زندگی خود و خانواده شان را به خطر می اندازند، با مشکلات و دردهای شان تنها بمانند. آنها نمک جهانند و مشعلی که بر راه های تاریک روشنایی می بخشند.

 

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی! زنده باد سوسیالیسم!

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

شنبه ۹ ارديبهشت ۱۳۹۶ برابر با ۲۹ آوريل ۲۰۱۷

 

مطلب فوق را میتوانید مستقیم به یکی از شبکه های جتماعی زیر که عضوآنها هستید ارسال کنید:  

تمامی حقوق برای سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) محفوظ است. 2024 ©