چلسى منينگ آزاد شد

نخستين گام در آزادى!

جرمش این بود که اسرار هویدا می کرد!

داريوش ارجمندى

 چلسى منينگ امروز پس تحمل هفت سال حبس و شكنجه روحى و جسمی و بدنبال تلاش خستگى ناپذير و پيگير هزاران انسان آزاديخواه، بالاخره آزاد شد. او در نخستين توئيت اش، با انتشار عكسى از پاهاى خود نوشت: نخستين گام در آزادى!

اين در حاليست كه در ايران افرادى همچون رضا سميعى منفرد به اتهام افشاى اختلاس سه هزار ميليارد تومانى، همچنان در بند اسارت، و اعتصاب غذا بسر مى برند. طنز روزگار است كه همزمان كانديداهاى منتخب رهبر، براى داغ كردن تنور صندوق انتخاباتى خود، به افشاى دزدى گرگ هاى كلان يكديگر مى پردازند.

آرى امروز چلسى منينگ پس از هفت سال "قدم در دنياى آزاد" گذاشت. جهانيان هرگز از ياد نخواهند برد كه چگونه منينگ يك نظامى دون پايه آمريكايى در بحبوحه جنگ افروزى هاى آمريكا در خاورميانه، به افشاى چهره ضدانسانى و جنايت كارانه "دمكراسى پرورى" اين كشور پرداخت. افشاى بيش از نيم ميليون فايل و سند محرمانه در زمينه سياست خارجى و جنايات جنگىِ دولت آمريكا، ازسوى منينگ (با همكارى ويكى ليكس) نقش انكارناپذير و بغايت مهمى در برانگيختن افكارعمومى جهانيان بر عليه سياست "دخالت های بشردوستانه" و "صدور دمكراسى از طريق بمب افكن" ايفاء كرد.

همزمان مي توان ادعا كرد كه مقابله افكار عمومى با اين سياست آمريكا در نتيجه افشاگرى هاى ويكى ليكس، بنوبه خود تأثير بازدارنده اى بر طرح دولت بوش براى گسترش جنگ به ايران، داشت. بدين ترتيب بايد گفت مردم ايران دِين خاصى به چلسى منينگ و نقشى كه او در جلوگيرى از گسترش دامنهُ جنگ به كشور ما ايفاء كرد، دارند.

اقدام شجاعانه منينگ البته با خشم و كينه هيئت حاكمه آمريكا روبرو شد. بسيارى خواهان مجازات مرگ براى اين "خائن بزرگ" تاريخ آمريكا شدند و درنهايت چلسى كنينگ به ٣٥ سال حبس محكوم شد، محكوميتى كه در تاريخ آمريكا بى سابقه بود. او در طول سالهاى زندان نيز از تأثيرات كينه توزى هيئت حاكمه آمريكا مصون نماند و متحمل شكنجه هاى روحى و فيزيكى شديدى (از سلول انفرادى گرفته تا جلوگيرى از ارائه خدمات پزشكى همچون هورمون درمانى) شد، بطوريكه مننيگ مدت ها اعتصاب غذا كرد و حتى دو بار به خودكشى دست زد.

در همين دوره اما، موجى از همبستگى جهانى با منينگ، چنان عرصه را بر حاكمان آمريكا تنگ كرد كه باراك اوباما در آخرين روزهاى رياست جمهورى خود ناچار به عفو منينگ شد. اين همان اوبامايى بود كه بنابر آمار موجود، بيش از هر رئيس جمهور آمريكا، به تعقيب خشن افشاگران اقدامات غيرقانونى دولتى برخاسته بود.

انسان هايى مانند چلسى منينگ و هم رزم هاى ايرانى او مانند رضا سميعى منفرد را بايد سمبل "وجدان بشرى" ناميد. آنها با وفادارى به آرمان هاى ارزشمند انسانى، بى باكانه به مصاف دروغگويان و جانيان رفته و در اين راه از جان خود مايه مى گذارند. برماست كه از هر طريق ممكن به يارى اين مبارزان و پاسداران ارزش ها و وجدان بشرى برخيزيم!