نگاهی به رویدادهای کارگری ایران درهفته ای که گذشت

برنامه رادیو راه کارگر

چهارشنبه ۱۶ دی ۱۳۸۸- ۶ ژانویه ۲۰۱۰

هفته گذشته با موجی از بازداشت های فعالین سیاسی, صفی و مدنی روبرو بوده و بخشی از فعالین کارگری نیز از سرکوب ها در امان نمانده و در شمار بازداشت شده گان بوده اند. براساس خبرها, مامورین وزارت اطلاعات مریم ضیاء همسر منصور حیات غیبی از اعضاء هیئت مدیره سندیکای شرکت واحد را دستگیر کردند. مهاجمین مسلح به منزل جمال کریم پور از اعضای کمیته هماهنگی در روستای مولان آباد در سقز یورش بردند و به وی تیراندازی کردند که در اثر اصابت تیر در حال حاضر در بیمارستان بستری است. براساس یک خبر دیگر رضا رخشان ، مسوول روابط عمومی سندیکای کارگران شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه نیز دستگیر شد. او را ابتداء به حراست کارخانه احضار کردند و از آنجا توسط مامورین امنیتی به مکان نامعلومی منتقل کردند. پژمان رحيمی از فعالان کارگری خوزستان و دبير انجمن فرهنگی هنری سايه و عضو کميته ی هماهنگی برای کمک به ايجاد تشکل کارگری به اتهام اجتماع و تبانی عليه جمهوری اسلامی در دادگاه بدوی به پنج سال حبس محکوم شد. یک فعال کارگری دیگر به نام خالد حسینی از اعضای کمیته هماهنگی نیز دهم دی ماه از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شد.

در کنار این بازداشت ها, گزارش هایی که در طول هفته انتشار یافته نشان می دهد که بحران عمیق اقتصادی در کشور همچنان قربانی می گیرد. در این زمینه علاوه بر خبر تعطیلی کارخانه نساجی خامنه بعد از 15 ماه و سرگردانی 170 کارگر این کارخانه, ورشگستگی شرکت تولیدی کاغذ پاکتی، پروفیل کرمان، چند واحد تولید کود شیمیایی و قند بردسير هم در گزارش ها مورد تاکید قرار گرفته است. یک خبر دیگر نیز حاکی از آن است که بیش از سیصد تن از کارگران کارخانه نساجی مازندران در اعتراض به عدم دریافت حقوق سه ماه اخیر خود دست به اعتراض زدند. از تنکابن هم خبر رسید که بیش از 120 نفر از کارگران این کارخانه در اعتراض به وضعیت نامناسب اقتصادی از یک سو اخراج های پی در پی و عدم ریافت 4 ماه حقوق دست به اعتراض زده اند. همچنین دو گزارش نیز در باره وضعیت منطقه صنعتی عسلویه و ذوب آهن اصفهان انتشار یافته است. براساس این گزارش شمار کارگران عسلویه ظرف چهار سال اخیر از 60 هزار کارگر به 8 هزار نفر تقلیل یافته و اخراج های بی رویه و تعدیل نیرو زندگی هزاران کارگر این منطقه را به ویرانی کشانده است. گزارش دیگر در باره ذوب آهن اصفهان از موج اعتصابات کارگری در این مجتمع صنعتی حکایت دارد. این گزارش می گوید که هر ماه چندین اعتصاب کارگری در شرکت های پیمانکاری زیرمجموعه کارخانه ذوب آهن اصفهان صورت می گیرد و علتش هم بدهی صدها میلیاردی کارخانه, کسادی بازار محصولات فولادی, واردات محصولات فولادی به قیمت ارزان از چین و بار مالی ناشی از پرداخت حقوق بازنشستگان از بودجه جاری کارخانه است. این گزارش می گوید که چندی پیش کارگران شرکت های پیمانکار سه شرکت که در پروژه توازن ذوب آهن اصفهان کار می کنند, در جلوی ساختمان مدیریت اصفهان تجمع کردند و برای چندین ساعت پرسنل اداری را در ساختمان محبوس کردند و به کسی اجازه خروج از ساختمان ندادند. در یک حرکت اعتراضی دیگر در شرکت احیاگستران که از زیرمجموعه های شرکت احیا فولاد سپاهان اصفهان است 400 تن از رانندگان کامیون در اعتراض به عدم دریافت 4 ماه حقوق خوددست به اعتصاب زدند که مسولان در یک عقب نشینی سریع حقوق دو ماه اعتصابیون را بلافاصله پرداخت کردند. در یک حرکت اعتراضی دیگر, بازنشستگان ذوب آهن که حقوق شان به مدت 10 روز به تاخیر افتاده بود, در چهار راه نقاشی اصفهان دست به تجمع زدند. در این گزارش که از سوی اتحادیه آزاد کارگران انتشار یافته همچنین تاکید شده است که با تاخیر در پرداخت حقوق و پاداش ماهانه کارگران زمزمه های اعتصاب در میان کارگران رسمی شرکت وجود دارد. ذوب آهن اصفهان بیش از 8 هزار پرستل رسمی و 10 هزار پرسنل دارد.

وخامت روزافزون وضع اقتصادی, ادامه بحران ورشکستگی واحدهای تولیدی, بن بست رژیم در حل بحران و شکل گیری بحران حاد سیاسی که موجودیت رژیم ولایت فقیه و دولت دست نشانده آن را به کلی به خطر انداخته, شرایط و زمینه های رشد اعتصابات و اعتراضات کارگری در شرایط کنونی است.