رویارویی جمهوری اسلامی و غرب در منطقه و خطر تحریم‌های اقتصادی جدید علیه ایران

گفتار سیاسی رادیو راه کارگر:
جمعه ۱۴ اسفند ۱۳۸۸ - ۵ مارس۲۰۱۰

 در روز پنجشنبه ایالات متحده، فرانسه و بریتانیا، سه عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل، خواهان تحریم‌های جدید و گسترده تری علیه ایران شدند. بر اساس گزارشات منتشره، آمریکا و متحدانش در گروه ۵+۱، پیشنویس قطعنامه جدیدی را به دو عضو دائم دیگر شورای امنیت، یعنی‌ روسیه و چین، ارائه کرده اند. آمریکا و متحدانش از چندی پیش به فشارهای خود برای تحمیل دور جدید از تحریم‌های اقتصادی علیه ایران افزوده بودند. سفر مقامات امریکایی به خاورمیانه، امریکای لاتین، و چین، و مذاکرات پشت پرده گروه ۵+۱ به هدف تهیه یک قطعنامه جدید و جلب حمایت جهانی‌ بویژه روسیه و چین و ۱۰ عضو غیر دائم شورای امنیت صورت گرفتند. زبان و لحن مقامات امریکایی و رئیس اژانس بین المللی انرژی اتمی علیه ایران به شکل آشکاری تندتر شده است.

دولت روسیه با وجود تاکید مقامات آن بر لزوم ادامه مذاکرات با ایران، با دور تازه ای از تحریم مخالف نیست. دولت چین که با جمهوری اسلامی مبادلات اقتصادی و سیاسی گسترده ای دارد بعید به نظر می‌رسد که از حق وتوی خود استفاده کند. برزیل، ترکیه و لبنان, اعضای غیر دائم شورای امنیت که با جمهوری اسلامی روابط اقتصادی و سیاسی نزدیک و تنگاتنگی دارند با پیشنویس گروه ۵+۱ موافق نیستند اما حتی در صورت دادن رای مخالف فاقد قدرت جهت دادن به تصمیمات شورای امنیت هستند. شورای امنیت سازمان ملل پیش از این سه قطعنامه دیگر را علیه ایران تصویب کرده بود. دو قطعنامه در سالهای ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ به اتفاق آرا تصویب شدند، و قطعنامه سوم در سال ۲۰۰۸ با ۱۴ رای موافق و یک رای ممتنع به تصویب رسید. هر چند احتمال توافق همه اعضا شورای امنیت با پیش نویس قطعنامه جدید ضعیف است، اما بدون تردید تاثیرات این دور جدید از تحریم به مراتب مخرب تر خواهد بود. مجموعه تحریم‌های جدید که به بهانه تنبیه سپاه پاسداران پیشنهاد شده اند  بخش وسیعی از فعالیت‌های اقتصادی ایران از جمله کشتی رانی‌، بانکی و بیمه را در بر خواهد گرفت. شرایط زندگی‌ مردم ایران که در حال حاضر نیز به خاطر بحران اقتصادی، قرار گرفتن در آستانه حذف رایانه ها، گرانی، تورم و بیکاری اسف بار است، بیش از پیش بدتر خواهد شد. صدمه اقتصادی این تحریم‌ها نه به سپاه و کودتاگران در ایران، که به اکثریت جمعیت ایران که در زیر خط فقر زندگی‌ میکنند، وارد میشود. این تحریم‌ها اقتصاد نفتی‌ ایران را که بزرگترین منبع درامد ایران است را با بحران هر چه عمیق تاری روبرو خواهد کرد و اقتصاد ورشکسته و بحرانی‌ ایران را ورشکسته تر و بحرانی‌ تر می‌کند.

دولت آمریکا که سیاست های  آن در منطقه، و از جمله اشغال افغانستان و عراق، و حمایت از اسراییل به گسترش خشونت, جنگ و بی‌ ثباتی هر چه بیشتر منطقه منجر شده، اکنون قصد دارد تا نتایج برخی‌ از سیاستهای خود را که به نفوذ بیشتر جمهوری اسلامی منجر شده، برعکس کند. در همین راستا است که آمریکا به کمک و پشتیبانی متحدان خود در منطقه و به ویژه مصر، عربستان و اردن تلاش کرده است تا با دامن زدن به اختلافات قومی و مذهبی در عراق از نفوذ شیعیان در عراق بکاهد. همکاری آمریکا با ایران که به منظور ایجاد شکاف در جنبش مقاومت در عراق و در هم شکستن آن صورت گرفت، نیروهای شیعه را به قدرت رساند. این قدرت گیری اما به نفوذ هر چه بیشتر جمهوری اسلامی در عراق و منطقه منجر شد و دولتهای حاشیه خلیج را که با مشت آهنین بر اکثریت جمعیت شیعه این کشورها حکومت میکنند به شدت نگران کرد. دولت آمریکا اکنون قصد دارد تا با کمک متحدان عرب خود و سرمایه گذاری وسیع از نفوذ شیعیان در مجلس و دولت عراق بکاهد.

جمهوری اسلامی نیز به نوبه خود به تشدید فعالیت‌هایش دست زده است. سفر مقامات رژیم به کشور‌های منطقه و جهان، گسترش همکاری های کودتاگران با پاکستان و از جمله همکاری آنها در دستگیری ریگی، و نقش ایران در سیاست داخلی‌ عراق و به ویژه طرح حذف تعداد قابل توجهی از کاندیداهای سنی برای انتخابات مجلس عراق به بهانه سابقه همکاری و عضویت آنها در حزب بعث، در همین راستا صورت گرفته اند.

 دولت آمریکا از یکطرف از نفوذ جمهوری اسلامی در منطقه نگران است است، و از طرف دیگرهمچنان به همکاری با ایران در منطقه نیازمند است. طرح تحریم های بیشتر علیه ایران نشانگر همین تناقض است. تحریم‌های اقتصادی اما نتایج اقتصادی و سیاسی فلاکت باری برای مردم ما ببار خواهد آورد. نباید فراموش کرد که همین سیاست ها نقش غیر قابل انکاری در  افزایش فشارهای سیاسی و فرهنگی‌، و نظامی شدن هر چه بیشتر اقتصاد و فضای سیاسی ایران داشته است. مداخله آمریکا و متحدانش نه تنها اثرات اقتصادی مصیبت باری خواهد داشت، بلکه با برجسته کردن مسئله هسته ای از یک طرف از توجه و تمرکز جهانی روی جنبش ضد استبدادی مردم ما میکاهد، و از طرف دیگر می تواند بر الویت‌های سیاسی در صف جنبش اعتراضی در ایران تاثیر منفی‌ بگذارد. همچنین تردید نیست که این مداخلات در دست کودتا گران به بهانه ای تبدیل خواهد  شد برای گسترش فضای ترور و خفقان، و سرکوب هر چه وحشیانه تر به بهانه مقابله با آمریکا. طرح‌ها و مداخلات ضد مردمی آمریکا و متحدانش قدمی‌ است در راستای تضعیف جنبش ضد استبدای مردم. این مداخلات نه تنها مانع گسترش ضروری و حیاتی جنبش‌های سیاسی و مطالباتی می شود، بلکه دستاوردهای مقاومت شجاعانه مردم علیه کودتاگران و دستگاه ظلم و جنایت را در معرض خطر قرار میدهد.

 

سرکوب در داخل, برنامه های  گسترده گرامی داشت هشت مارس در خارج از کشور

 

گزارش رادیو راه کارگر :
جمعه ۱۴ اسفند ۱۳۸۸ - ۵ مارس۲۰۱۰

 

 در آستانه هشت مارس روز جهانی زن, خبرها حاکی از تشدید فشار بر فعالین زنان از سوی دستگاههای امنیتی و اطلاعاتی رژیم است. احضار 7 تن از فعالان مدنی شهر سنندج به ستاد خبری در آستانه‌ی روز جهانی زن, تهدید، بازجویی و ضرب و شتم پدر درسا سبحانی، برای تحویل‌ دادن دخترش که فعال کمپین یک میلیون امضاست, بازداشت محبوبه کرمی و خودکشی یک دانشجوی دختر کرد دانشگاه تبریز پس از محرومیت وی از تحصیل گوشه ای از خبرهای زنان در آستانه روز جهانی زن است.اما نهادها, تشکل ها, کانون ها, سازمان ها,احزاب و گروههای مختلف ایرانی درخارج از کشور با انتشارفراخوان های مختلف اقدام به برگزاری مراسم گوناگون ونمايش فيلم، سخنرانی, موزيک, دعوت از چهره های سرشناس مدافع حفوق زنان, نمايش آثار هنری زنان هنرمند برپایی کارگاه نقاشی و طراحی يادبود روزجهانی زن, پخش برنامه های هنری, موسيقی زنده, ويد‌ئو کليپ, شرکت راهپیمایی و تجمعات جوامع میزبان کرده اند. انجمن دفاع از حقوق زنان در کپنهاگ در دانمارک, سازمان زنان هشت مارس, کانون دانشجويان ايرانی در هلند, شبکه سراسری همکاری زنان ايرانی, گروه زنان ايرانی در  فرانکفورت آلمان, "اتحاد زنان آزاديخواه" کميته عليه تبعيض در هلند,  شورای پشتيبانی از مبارزات مردم ايران, جمعی از فعالين جنبش زنان در تورنتو, آزادی و دمکراسی برای ايران, نشريه روشنگری, نشريه ندای مردم, گروه فايت بک , گروه بيسيک سازمان زنان 8 مارس (ايران/ افغانستان),سازمانهای جبهه ملی ايران, سازمان زنان صلح سوئد, کميته زنان ضدّ سنگسار, و بالاخره جمعی از زنان مبارز پاريس بخشی از تشکل ها و گروههایی هستند که یا فراخوان هایی مستقل برای برگزاری مراسم روز جهانی زن در شهرهای مختلف اروپا و آمریکا و کانادا جدا یا همراه با نهادها و تشکل هایی از جوامع میزیان انتشار داده اند و یا از این فراخوان ها حمایت کرده اند.

 

 

طرح های ارتجاعی طالبان ایرانی علیه حقوق زنان

 

گزارش رادیو راه کارگر :
جمعه ۱۴ اسفند ۱۳۸۸ - ۵ مارس۲۰۱۰

 

در ایران، تبعیض و خشونت علیه زنان با حمایت قانون عملی می شود. آپارتاید جنسی  تثبیت شده در قانون، متکی به شرع اسلام و سنت های مردسالارانه، زنان را هم چنان در موقعیت فرودست می خواهد. زنان نیز در طی 31 سال حکومت فقها ساکت ننشسته و علیه این قوانین غیر انسانی و ضد زن مبارزه نموده و در چند ماه گذشته و بویژه در حرکات اعتراضی اخیر نشان داده اند که در صف مقدم مبارزه ضداستبدادی مردم ایران قرار دارند. رژیم فقها و همدستانش در شرایطی که در مقابله با جنبش ضد استبدادی سرکوب  را در همه عرصه ها به حداکثر حدت و شدت خود رسانده و از جمله فعالان سیاسی جنبش زنان را دستگیر و زندانی نموده اند، به خیال خود از موقعیت پیش آمده برای تصویب قوانین, مقررات, و طرح های ضد زن و تحمیل این طرح ها بر جامعه حداکثر استفاده را کرده اند. از جمله این طرح ها, طرح محرم سازی مدارس دخترانه, طرح جدا سازی کتاب های درسی و محیط آموزشی دختران و پسران, طرح راه اندازی چهار دانشگاه تک جنسیتی در تهران و شهرستان ها, طرح ازدواج دختران دانش آموز, طرح تقسیم مهریه به دو بخش متعارف و نامتعارف و واسپاری تعیین میزان بخش متعارف به مجلس؛ و بالاخره و در راس همه این طرح های سیاه ضد زن, طرح تعدد زوجات است.

این طرح ها تنها اوج واپس گرایی و قشریت حکومت ولایی و کارگزارنش را نشان می دهد و هدفی جز تقویت و تحکیم مردسالاری و مقابله با پیشروی زنان و عقب راندن آنها از عرصه اجتماعی و تثبت و تشدید فرودستی زنان ندارد. اما هیات حاکمه نمی تواند انتظار داشته باشد که پیشتازی فعالین حقوق زنان و توده دختران جوان در جنبش ضد استبدادی؛ معنایش فراموشی مبارزه همسو و متحد زنان آگاه و مبارز کشور علیه این طرح های ارتجاعی است. نمونه آن مقاومت درخشان, گسترده و همه جانبه تاکنونی زنان در برابر لایحه ارتجاعی تعدد زوجات است. فعالین حقوق زنان در جامعه ای که مردسالاری با توحش حکومت مذهبی درآمیخته و از سوی آن پاسداری می شود, در هیچ عرصه ای و حوزه ای و به هیچ توجیهی مطالبات اخص زنان و خواست های برابری طلبانه خود را به کنار نخواهند گذاشت؛ برعکس هر چه شمار طرح های زن ستیزانه و زمینه ساز ساختارمندسازی خشونت و بی حقی علیه زنان, بیشتر, و دامنه تعرض به حقوق ابتدایی انسانی زنان گسترده تر شود, وسیع تر و همه جانبه تر پرچم برابری جنسیتی در همه حوزه های حیات اجتماعی, اقتصادی, فرهنگی و سیاسی را برخواهند افراشت.