محمد حبیبی

 این جان بی قرار کنشگری صنفی

عزیز قاسم زاده

محمد حبیبی از حرفه‌ای‌ترین کنشگران صنفی است که بی قرار و بی تاب مسیر کنشگری است. هنوز از آزادی او دو ماه نگذشته است، اما محمد هنوز از زندان در نیامده در خدمت جنبش معلمان و جنبش مدنی ایران در تلاش و تکاپو بود. چند روز پیش که با محمد صحبت می‌کردم، جمله‌ای گفت که مرا به تاملی عمیق کشید: «من می‌دانم که آزادی من طولانی نخواهد بود». این جمله خود گویا است که محمد حبیبی آگاهانه پا در میانه‌ی میدانی گذاشته که به رغم دستگیری‌های متعدد و رنج مضاعف بر او و همسر نجیب و شریفش سرکار خانم  خدیجه پاک ضمیر، او لحظه‌ای از مسیر حق طلبی پا پس نکشیده است.

محمد حبیبی در سال‌های پیدایش فضای مجازی یکی از موثرترین و پیشروترین نیروهایی بود که با ظرفیتی حرفه‌ای و قابل تامل از این فضا به کنشگری صنفی رنگ و بوی تازه‌ای داد و راهبرد تازه‌ای را در پیوند میان فضای مجازی و کنشگری میدانی گشود. او در عین حال دغدغه‌های صنفی و حرفه‌ایش را چه برای گسترش، تداوم و بقاء سندیکا، چه مسائل صنفی، به درستی با نوشته‌ها‌یش جلو برده است.

محمد حبیبی در سال‌های اخیر صدای رسانه‌ای صنفی کنشگران ایران بوده است. او در عین کنشگری حرفه‌ای صنفی در ایجاد رسانه مجازی صنفی، همت والایی از خود گذاشت. این حجم از تلاش و خستگی ناپذیری محمد و استقبال مدام از رنج، حقیقتاً نکته‌ای درس آموز و قابل تامل است.

محمد را در ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ بازداشت می‌کنند و در آستانه‌ی ۱۴۰۲ آزاد می‌کنند اما با پایان تعطیلات نوروزی گویی مرخصی محمد پایان یافته باشد، دوباره او را به زندان می‌فرستند. محمد حبیبی را باید نسل سوم کنشگران صنفی طی دو دهه نامید اما با وجود این حجم وسیع از فعالیت‌های حبیبی در این دوره، او شاید بیش از نیمی از دوران کنشگری صنفی خود را با زندان مانوس بوده است.

دستگیری امروز محمد حبیبی بیش از هر چیز حکایت از خستگی ناپذیری محمد ماست. زبان و قلم محمد همواره منزه و مصلحانه بوده و توجه به سخنان او مسلما جامعه‌ای بهتر و پاک‌تر را به ارمغان می‌آورد. محمد حبیبی از لحظه آزادی صدای همه حق طلبان صنفی و کنشگران مدنی بود. باید صدای او باشیم. او که خستگی و یاس نمی‌شناسد و از تمنیات متعدد دنیوی با  گوشه زندان مانوس‌تر از همه شده است. درک عمیق و دقیق این نکته تعهد و مسئولیت بیشتری می‌طلبد تا قدردان تلاش‌های بی وقفه او باشیم.

................

محمد حبیبی

سخنگوی کانون صنفی معلمان  ایران (تهران)

مجددا بازداشت شد

‏ خدیجه پاک ضمیر همسر محمد حبیبی در توئیتی نوشت: «ظهر امروز چهارشنبه ۱۶ فروردين ۱۴۰۲ چهارنفر از ماموران اداره اطلاعات غرب استان تهران با حضور در مدرسه و در دست داشتن حکم بازداشت  ، همسرم محمد حبیبی را بازداشت و جهت تفتیش خانه به خانه آوردند و با فحاشی نسبت به ایشان و بنده وی را به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل کردند» .

اخبار بعدی حاکی از آن بود که  محمد حبیبی در محل تدریس در شهریار به اتهام تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور با فحاشی و الفاظ رکیک از سوی شعبه دوم بازپرسی شهید مقدسی اوین بازداشت شد. چهار نفر نیروی امنیتی که خود را از اطلاعات غرب استان تهران معرفی کردند؛ به هنرستان ابتکار در فاز ۴ اندیشه رفتند و با بازداشت محمد حبیبی، او را به منزلش بردند. پس از تفتیش منزل و ضبط لوازم الکترونیک؛ با هل دادن و رفتار خشن؛ او را سوار خودروی امنیتی کرده و با خود بردند و هنگامی که با اعتراض همسر محمد حبیبی  مبنی بر دلیل بازداشت و نشان دادن حکم و…روبرو شدند؛ با فحاشی به همسر حبیبی؛ او را تهدید به ضرب و شتم کردند.بنا به گفته نیروهای امنیتی؛ آنها محمد حبیبی را به ۲۰۹ اوین بردند.

لیلا حسین زاده در توئیتی نوشت : «با خبر بازداشت مجدد ‎#محمد_حبیبی به هیچ چیز جز رنج مداوم خدیجه پاک‌ضمیر نمیتونم فکر کنم، مدام به کل زندگیش حمله میکنن، به حریم خونه‌شون تجاوز میکنن،فحاشی سرکوبگرا رو تحمل میکنه و سالهاس که روزاش جلوی دادسرا میگذره. معلمان شریف اینگونه ایستاده‌ن و از جانب مرتجعین مدام تحت حمله‌هستند».