ازدواج
دختربچه ها در
هندوستان
فاجعه می آفریند
نویسنده
توماس برگر
تلخیص و
برگردان از
آزاده ارفع
از نشریه
دنیای جوان
ماجرای
وحشتناک» رشما
شافته»(Reshma
schaffte)، تیتر
همه روزنامه
های هندی را
بخود اختصاص داد.در
نهم سپتامبر
امسال دختر ۱۶
ساله هندی که
از ایالات
شمالی
هندوستا ن
هاریانا
میباشد ( در
شرق دهلی
پایتخت) در
راه رفتن به
خانه مادر
بزرگ خود توسط
گروهی از
مردان ربوده
شده و بطور
وحشیانه ای
مورد تجاوز
قرار می گیرد.
این عمل
غیر انسانی به
تازگی در
سراسر کشور افشاء
شده است. «رشما»
بعد از ده روز
علیرغم تهدیدات
شدید مردان
متجاوز به قتل
خانواده وی و
همچنین تهدید
به علنی کردن
فیلمی که توسط
تلفن دستی از
عمل تجاوز
گرفته شده بود
به پلیس
مراجعه کرده و
علیه مردان
متجاوز اعلام
جرم کرد. متجاوزین
عکس های عمل
وحشیانه
تجاوز را به
پدر»رشما»
نشان دادند .
پدر «رشما» نیز
بعد از دیدن
این عکس ها
قادر به ادامه
زندگی نبوده و
به زندگی خود
پایان می دهد.
این تنها
یک مورد از
موارد بی شمار
از بچه دزدی و
تجاوز به
دختران
میباشد که در
بخش شمال هندوستان
هر روز بیشتر
و بیشتر می
شود. علاوه بر این
وضعیت
ناهنجار
اجتماعی،
سیاستمداران
نیز با کاهش
سن ازدواج
دختران از ۱۸ سال
به ۱۴ سال -با
توجیه این که
این راه حلی
برای جلوگیری
از عمل تجاوز
و حمایت از
قربانیان
میباشد- فاجعه
ی دیگری ببار
آوردند.
همزمان در
سراسر کشور
نهادهای محلی
درگیر مبارزه
علیه تعداد
زیادی از
دفاتر
ازدواجی هستند
که دختربچه ها
را به ازدواج
مردان در می
آوردند .
در هفته
ایی که گذشت
روز ۱۱ اکتبر
روز کودکان
دختر برگزار
شد و بدین
وسیله مهر
پایانی به
ازدواج های
اجباری دختر
بچه ها زده شد.
فعالان حقوق
بشر خواهان آن
شدند که ازدواج
اجباری دختر
بچه ها نیز
مانند برده
داری، لغو شود.
روز بین
المللی
کودکان دختر
از طرف نهاد
کمک رسانی به
کودکان» پلان»
اعلام شد. این
موضوع از سال ۲۰۱۱ در
نشست سازمان
ملل مورد
بررسی قرار
گرفته و به
تصویب رسید .
در همین روز
در جنوب
هندوستان در
ایالت
«ویجایاوادا»
تعدادی از
فعالان زن علیه
ازدواج
اجباری
کودکان دختر
سخنرانی
کردند . هنوز
هم در کشور
هندوستان از
هر دو دختر
قبل از اینکه
به سن ۱۸ سالگی
برسند توسط
والدینشان به
ازدواج درآورده
می شوند. طبق
گفته سازمان
ملل در سراسر
جهان سالانه
حدود ده
میلیون دختر
به این سرنوشت
دچار می شوند.
متخصصین
این مسئله را
مورد توجه قرار
داده و اعلام
کردند که این
نوع ازدواج ها
برای دختران
چیزی جزء فقر،
ذلت و ناآگاهی
ببار نمی
آورد. «آندره آ
واگنر- هاگر»
مدیر سازمان
«کمک رسانی»
اتریش در وین
می گوید:»
دختربچه ها را
از مدرسه
بیرون آورده
به ازدواج در
می آورند، سپس
همین بچه ها
که هنوز خود
بچه هستند بچه
دار می شوند
که اغلب حتی
قادر به تغذیه
فرزندانشان
نیستند .»
در یکی از
معروفترین
معابد بودایی
در جنوب شرقی
ایالت «آندره
پرادش» سالانه
حدود ده هزار
زوج به ازدواج
هم در مِی
آیند که اغلب
از خانواده
های فقیر می
باشند. اکثر
عروسان هنوز
بچه هستند و
در میان آنان
بچه هشت ساله
نیز دیده شده
است. البته بر
اثر تلاش زیاد
فعالین حقوق
کودکان این امر
در سال گذشته
تا حدودی کاهش
پیدا کرده
است. ۹۵ درصد
ازدواج ها
بوسیله
والدین
سازماندهی شده
اند و ازدواج
ها محدود به
جامعه مذهبی و
قومی خود
میباشند .
اغلب تجاوزات
جنسی انجام
شده مثل مورد»
رشما» دختران
طبقات پائین
جامعه را هدف
قرار می دهد.
البته این
مسئله از طرف
سیاستمدارانی
که قانون
ازدواج
کودکان را به
مورد اجرا
گذاشته اند
همیشه مسکوت
می ماند. یکی
از نمایندگان
مجلس (آی. ان. سی)
بطور علنی گفت
که مقصر اصلی
اکثرا» خود
زنانی هستند
که مورد تجاوز
قرار می
گیرند. این
نماینده به
خاطر علنی
کردن نظرش، از
طرف حزب خود تنها
به شکل بسیار
ملایم مورد
نکوهش قرار
گرفت .