چند یاداشت در مورد شکست حزب کارگر بریتانیا

یاسمین میظر

یادداشت ۱- برکسیت

شکی نیست که دلیل اصلی شکست حزب کارگر موضع در مورد بکزیت بود ولی بدیهی است اگر موضع دفاع ازبرکسیت گرفته بود هم شکست می خورد چو رأی دهندگان در جنوب انگلیس و شهرهای بزرگ را از دست می داد و چه بسا با شکستی بدتر از این روبرو می شد . اما چرا طبقه فقیر و کم درامد در شمال انگلیس (که معمولا به حزب کارگر رای میدهد ) مدافع برکسیت است . اتحادیه اروپا یک بورکراسی عظیم سرمایه داری است ولی نباید فراموش کرد که بدترین قوانین ضد کارگری و نئو لیبرال آنرا بریتانیا در چند دهه اخیر به تشویق ایالات متحده در این اتحادیه پیاده کرده است پس خروج از آن، آنهم با دولت محافظه کار - تاثیر مثبتی نخواهد داشت . مسئاله فقط ناسیونالیسم نیست در ۱۰ سال اخیر روزنامه‌های دست راستی - برخی کانال‌های تلویزونی چون اسکای شب و روز تبلیغ کرده ا‌ند که وضع اسفناک اقتصادی در شمال و شرق انگلیس ربطی به بحران سال ۲۰۰۸ ، رکود ناشی از آن - بیکاری وگسترش کار کم در آمد در تداوم سیاستهای اقتصادی همه دولتهای در بریتانیا از تاچر تأ امروز ندارد. همه بدبختی‌ها - از بین رفتن صنایع - انتقال آنها به جهان سوم برای پرداخت دستمزد کمتر- گسترش مشاغل کم در آمد با کنترات صفر ساعت همه تقصیر اتحادیه اروپا است- کمبود جا در مدارس، وضع بعد بیمارستان‌ها همه به خاطر ورود مهاجران و البته مهاجران اروپائی است. بسیاری از کسانی که در این مناطق به برکسیت رای دادند و حالا به راست‌ترین جناح حزب محافظه کار- در این تصور هستند که پس از برکسیت مهاجرانی که تا امروز در بریتانیا هستند هم کشور را ترک خواهند کرد! روزنامه‌های دست راست در این رابطه نقشی تعیین کننده داشته ا‌ند . در این انتخابات وقتی انتخاب بین برکسیت و جناح چپ حزب کار پیش آمد بقیه رسانه‌ها که عمدتا مخالف برکسیت هستند با این جمع هم صدا شدند

یادداشت ۲   ـ مورد کربین

آقای کربین که همیشه در جناح چپ حزب کارگر بوده تصادفی به رهبری این حزب انتخاب شد ولی توانست در انتخابات مجدد رهبری هم پیروز شود. جوانان چپ و مخالفان جنگ عراق که دوره تونی بلر حزب را ترک کرده بودند ناگهان به این حزب روی آوردند و اعضای حزب به نیم ملیون رسید - این بدنه با بقیه حزب - که باقی مانده دوره بلر .بود در تضاد کامل بود

اشتباه اول کربین این بود که حاضر نشد و نخواست با بلری‌ها در حزب مقابله کند- وحدت حزب کارگر برای او اهمیت زیادی دارد و از این رو سازش کرد و هر روز سیاست هایش را آبکی تر کرد تأ مبادا راست حزب انشعاب کند - در مورد سیاست خارجی تا آنجا که توانست مواضع قبلی را پس گرفت، مثلا در مورد ناتو در مورد پایگاه اتمی در اسکاتلند . در اقتصاد برنامه پیشنهادی حزب کارگر که البته در بریتانیا - رادیکال- خوانده شد، کوشش اصلاح سرمایه داری موجود و دولتی کردن محدود آن بخشی از صنایع خصوصی شده بود که این روز‌ها موقیعیت شان آنقدر بد است که حتی روزنامه فاینانشال تایمز عقیده دارد باید دولتی شوند - البته در این مورد ازکربین انتظار بیشتری نبود او هیچوقت مارکسیست نبوده بلکه رفرم اقتصاد سرمایه داری را تبلیغ می کرده و می کند.

با اینهمه حملات رسانه‌ها به کربین بی‌سابقه بود، مخصوصا در این انتخابات . اگر چه هر جا میرفت، هر شهری شمال یا جنوب انگلیس دهها هزار هوادار دورش جمعه میشدند حتی یکی از عکس‌های این مجامع در تلویزیون‌ها یا روزنامه منعکس نشد. در رسانه‌های اجتماعی این عکس‌ها موجود است . در عوض تلویزون ها در مورد لباس ارزان یا  زندگی ساده او با تمسخر یاد کردند. داستان کاملا دروغ یهودی ستیزی را همه رسانه‌ها آنقدر تکرار کردند که عده ای باورشان شد - نقد دولت اسرائیل ربطی به یهودی ستیزی ندارد - به نامه چامسکی - حرف های هزاران یهودی چپ مخالف اسرائیل در انگلیس و آمریکا گوش کنید - در این مورد. ولی خود کربین و مکدنالد هم مقصر بودند - ،رتب عقب نشینی کردند - یکبار درست مسئاله را توضیح نداند - مرتب معذرت خواستند - 

یادداشت ۳ ـ رسانه‌ها و انتخابات اخیر بریتانیا

یکی از اساتید حقوق در دانشگاه آکسفورد روز جمعه میگفت "رسانه‌ها در بریتانیا در سایه دو واقعۀ مهم به تدریج ولی قاطعانه به راست رفته ا‌ند : در مورد جنگ عراق و بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸. مثلا بی‌بی سی در مورد جنگ عراق در ماه های قبل و شروع جنگ موضع افشاگرانه خلاف دولت بلر گرفت. پاسخ دستگاه حاکم قاطع و روشن بود چند کمیته تحقیق علیه بی‌بی سی موضع گرفتند، مسول اصلی - مدیرکل- مجبور شد استعفا دهد ... اتهام‌ها در روزنامه‌های راست بریتانیا که مالکیتشان با سرمایه ‌های بزرگ است شروع شد که این رسانه چپ یا ضد جنگ است - در عکس‌العمل به این اتهام‌ها به تدریج دستگاه خبری عوض شد و کسانی که بی‌طرف نبودند بلکه عضو حزب محافظه کار بودند مقام‌های بالا به دست آوردند - نتیجه این شد که مثلا پس از بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ این رسانه به دلالیل جدی این بحران نپرداخت و مثل روزنامه‌های راست دروغ‌های جناح راست را تکرار کرد" . شاید این قضاوت تا حدی منصفانه نباشد چون برنامه‌های اقتصادی بی‌بی سی به دلائل بحران اشاره دارد، نقش بانک‌ها ، . نتایج اقتصاد نئولیبرال را توضیح میدهد ولی در بخش‌های خبری عمده به این نکات اشاره نمیکند

 در انتخابات اخیر بی‌بی سی گزارش یک کمیته تحقیق از تبلیغات احز اب در رسانه‌های اجتماعی در هفته اخر انتخابات را منتشر کرد . نتیجه این تحقیق بی‌طرفانه این بود که ۸۸ درصد تبلیغات حزب محافظه کار در رسانه‌های اجتماعی  دروغ است و صفر در صد تبلیغات حزب کارگر فاکت نیست . این خبر در صفحه اصلی یا بولتن‌های خبری، مطلب اول نشد . اشاره ای در پایین صفحه بود.

‏https://www.itv.com/news/2019-12-06/88-of-conservative-ads-on-facebook-misleading/

 . در مناظره بین کربین و جانسون وقتی جانسون گفت اتهام دروغ گویی به او درست نیست جمعیت تقریبا همه خندیدند - در گزارش این مناظره در اخبار اصلی خنده حضار حذف شد - البته دو روز بعد بی‌بی سی در ای نمورد معذرت خواست ولی دیگر خبر مهمی نبود. نمونه‌های دیگر کم نیست

این هم لیست صاحبان روزنامه ها- رسانه ها در بریتانیا

‏Rupert Murdoch (owner of News International),

 Nicholas Prettejohn (Mirror, Daily Star and Daily Express)

 Viscount Rothermere (Daily Mail) and the Barclay brothers (Daily Telegraph). These capitalists account for over 70% of the newspaper market in the UK.

‏Television broadcasters, we have, Sky (owned by US media conglomerate Comcast) and Channel 5 (owned by the US media group, Viacom)