Rahe Kargar
O.R.W.I
Organization of Revolutionary Workers of Iran (Rahe Kargar)
به سايت سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) خوش آمديد.
دوشنبه ۴ شهريور ۱۳۹۸ برابر با  ۲۶ اگوست ۲۰۱۹
 
 برای انتشار مطالب در سايت با آدرس  orwi-info@rahekargar.net  و در موارد ديگر برای تماس با سازمان از;  public@rahekargar.net  استفاده کنید!
 
تاریخ انتشار :دوشنبه ۴ شهريور ۱۳۹۸  برابر با ۲۶ اگوست ۲۰۱۹
نصراله خلیلی / معلم بازنشسته - تهران

گزارشی از تجمع بازنشستگان سراسر ایران

دوشنبه ۴ شهريور ۱۳۹۸

 

امروز دوشنبه ۴ شهريور ۱۳۹۸ تجمع بازنشستگان در اعتراض به عدم دریافت معوقات و امنیتی سازی فضای تجمعات مسالمت‌آمیز در تهران خیابان  آزادی روبروی وزارت کار برگزار شد. براساس  فراخوانی که بازنشستگان در اعتراض به نادیده گرفتن خواست هایشان داده  بودند و 34  گروه از سراسر ایران با امضا خود از این تجمع  حمایت خودرا اعلام کردند،  بیش از پانصد نفر و به قولی نهصد نفر در این تجمع شرکت کرده و صدای حق خواهی خود را سر دادند. نیروهای لباس شخصی  به تجمع کنندگاه حمله کرده و تراکت ها و پلاکارد هایشان را پاره و تجمع کنندگان را مورد ضرب و شتم قرار دادند اما معلمین شجاع  به تجمع خود ادامه  دادند و با فریاد:

 تا حق خود نگیریم از پا نمی نشینیم

صدای اعتراض خود را بلند کردند.

باز نشستگان خشمگین  با شعار :

 مسئول بی کفایت  استعفااستعفا

خشم خودرا فریاد زدند.

تعدادی از شعارها از این قرار بود.

معیشت  منزلت  سلامت، حق مسلم ماست

نیاز ما این زمان، معیشت است ودرمان

معلم زندانی آزاد باید گردد، زندانی سیاسی آزاد باید گردد

تامین اجتماعی، مجلس،  دولت،  بس است فریب ملت

حقوق های نجومی،  فلاکت عمومی

خط فقر 7 میلیون، حقوق ما دو میلیون

فریاد  فریاد از این همه بیداد.

بازنشسته بیدار است

از تبعیض بیزار است.

 

بازنشستگان گردهم آمده مقابل اراده کار  همچنین با در دست داشتن بنرها و پلاکاردهایی خواسته های خود را مطرح کردند:

-  حق ایجاد و برسمیت شناخته شدن تشکل مستقل ، تجمع ، اعتصاب و آزادی بیان فارغ از شرایط امنیتی

-  نیاز کنونی ما تشکل مستقل همه بازنشستگان است تا نمایندگان واقعی خود را بشناسند.

نه دزدی نه ذلت این است شعار ملت

دشمن ما همینجاست دروغ میگن آمریکاست

تا حق خود نگیریم از پا نمی نشینیم

افزایش حقوق معلم به بالای خط فقر

بیمه فرمایشی نمیخوایم نمیخوایم

...................................

امروز دوشنبه ۴ شهريور ۱۳۹۸ همچنین تجمع بازنشستگان کشوری امروز در میدان انقلاب اصفهان در اعتراض به عدم دریافت حق و حقوق خود و مطالبات معوقه با شعار:

دشمن ما همینجاست دروغ می‌گن آمریکاست

.......................................

به نام خداوند جان و خرد

 

بیانیه کانون صنفی معلمان ایران(تهران) در حمایت از مطالبات بازنشستگان

 

:دغدغه های معیشتی، تورم لگام گسیخته، شان و احترامی که به تاراج فقر رفته، بیماریهای ناشی از کهولت سن و ...در این روزگار سخت، زندگی بازنشستگان را به مجموعه ای از نگرانی و تشویش بدل کرده است.

 

در یک طرف، بازنشستگان و پیشکسوتانی هستند که سرمایه زندگیشان را، به تاراج رفته می‌دانند و برخورداری از زندگی آرام، برایشان رویایی دست نیافتنی شده است که برای بدست آوردنش با روانی مکدر و جسمی خسته اما اراده ای قوی، تغییر شرایط موجود را خواهانند و فریاد می کنند. به امید یافتن گوشی شنوا و دلی همراه . البته خود به خوبی می دانند که در نزد پیله وران حرف، چنین کالاهایی سخت کمیاب اند و چه بسا نایاب. و در طرف دیگر، به اصطلاح «مدیرانی» را می بینیم ناکارآمد و فاقد شجاعت و قوه ابتکارکه با وعده‌هایی بی‌عمل و قانون هایی ضد ونقیض، تنها مشکلات را از مسئولی به مسئول دیگر، از دولتی به دولت دیگر و از مجلسی به مجلس دیگر انتقال می دهند.دور و تسلسل باطلی که پایانی ندارد و حاصل آن فقر بیشتر قشر عظیمی از جامعه،اعتراضاتی شدیدتر و البته نابسامانی و فسادی گسترده تر است.

 

بازنشستگان فرهنگی چه می خواهند؟

 

۱- تدوین لایحه متمم بودجه  برای سال ۱۳۹۸ با پیش بینی تأمین حداقلی از اعتبارات لازم برای همسان سازی حقوق بازنشستگان

 

۲-اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری، به ویژه ماده یکصد و بیست و پنج آن.

 

۳- رسیدگی به وضعیت تمام صندوق های بازنشستگی و بازپس گرفتن کل طلب‌های صندوق از متجاوزین به آن وجلو گیری از خصوصی سازی صندوق و نظارت بازنشستگان بر صندوق

 

۴-تجمیع بیمه ها به یک بیمه کارآمد و درمان رایگان و حذف بیمه‌های تکمیلی وجلو گیری از خصوصی سازی بیمه‌ها

 

۵-تبدیل صندوق باز نشستگی به سازمان بازنشستگی.

 

با این امید که مسئولان ناکارآمد کنار گذاشته شوند و افرادی لایق، تصمیم گیرنده مسائل این قشر از جامعه شوند.

 

کانون صنفی معلمان ایران (تهران) چون گذشته با حمایت از خواسته‌های بازنشستگان، در احقاق حقوق از دست رفته پیشکسوتان عرصه‌های کار، تمام همت خود را بکار خواهد بست و اعلام می‌دارد موج نارضایتی‌های موجود با بی‌تدبیری و سهل‌انگاری بعضی از مسئولان، به سیلی طغیان‌گر تبدیل خواهد شد که اگر اکنون ،چاره‌ای عملی برای آن اندیشیده نشود باید منتظر خسارتهای اجتماعی جبران ناپذیر بود. بدون شک اجرای برخی خواسته‌های بازنشستگان بسرعت میسر نیست، اما چنانچه اراده ای وجود داشته باشد، می توان در یک بازه زمانی مناسب گام های موثری برای حل آن برداشت.

 

کانون_صنفی_معلمان_ایران(تهران)

سوم شهریور هزار و سیصدو نودو هشت

...................................................

با درودی دیگر

شما را به خدا کمی دقت کنید

پرویز رحمانی بازنشسته فرهنگی

مجری محترم ، از جناب وزیر سوال می کنند :

شما می توانید ، با توجه به حقوق دریافتی بازنشسته ای ، تنها یک روز جای بازنشسته ای زندگی کنید ... ؟؟؟

ایشان پاسخ می دهند ، این یک سوال سختی است !!!

و در ادامه استناد می کند که شاهد بوده در این مدت طول عمر دولت روحانی ، تلاش شده به بازنشستگان توجه شود !!! و به مطالبات آنها پرداخته شده ... !!! آخر ای پدر آمورزیده ، اگر در دولت جناب روحانی کوشش و تلاش و توجهی نسبت به مطالبات اقتصادی و معیشتی بازنشستگان می شد ! این نبود ، حال و روز ما بازنشستگان ، که امروز است ... ؟؟؟ !!!

این نوع جواب من معلم بازنشسته را به یاد ، دوران تدریس انداخت که :

دانش آموزانی داشتیم ، تنبل و به عبارتی خنگ ... که برای جواب سوال ها ، همیشه بهانه هایی داشتند !!!

از قبیل اینکه :

آقا این سوال ، خیلی سخت بود ! یا اینکه جوابش نوک زبانم بود ! اما ؟؟؟ !!! و یا اینکه آقا پدر بزرگم مریض بود ، از شدت ناراحتی نتوانستم درسم را مرور کنم و ... در نهایت شروع می کرد به کشتن افراد خانواده ! مثلا دیروز بابا بزرگم از دنیا رفت نتوانستم درسم را خوب بخوانم و این روش ادامه داشت تا برسد نوبت به پدر و مادر ... !!!

حال روز و شب ما با این مسولین امروز و دانش آموزان ، آن چنانی دیروز که با هزاران ترفند و ... به قدرت رسیده اند شده ! که می بینیم و می شنویم !!!

اما در این میان یکی نیست ، به این پدر آمورزیده بگوید :

کجای جواب این سوال به این راحتی سخت است ؟؟؟ !!!

تنها به اندازه ارزن و جویی صداقت می خواهد که جواب بدهد ، خیر ، با این دریافتی ناچیزی که یک بازنشسته دریافت می کند ! یک روز که چه عرض کنم ، یک ساعت هم نمی توانم زندگی کنم ... !!!

و نه تنها این دولت ، بلکه با گذشت 40 سال از عمر انقلاب و آمد و شد دولت ها ، هیچ یک از دولت ها به فکر بازنشستگان و وضعیت معیشت و اقتصاد خانواده بزرگ بازنشستگان نبوده و نیستند ! مخصوصا دولت تدبیر و امید !!!

اما مخلص کلام : به والله و العظیم در اجرای قانون و احقاق حق و ادای حق مظلوم ... لذتی و سعادتی است بی شمار ، که این سعادت نصیب انسان هایی که سراسر زندگیشان با دروغ و ریا و بی خبری از جهان آخرت و ... آمیخته شده یافت نمی شود و نخواهد شد .

زیرا بر قلب هایشان مهر تباهی و سیاهی و ... زده شده ! و در این گونه قلبها نه رحمی و نه نوری و نه ... یافت نشاید ... !!!.

..............................................................................................

مشکلات معلمان بازنشسته و راه کارهایی برای تکریم فرهنگیان بازنشسته

 

نصراله خلیلی / معلم بازنشسته - تهران

 

خانواده همین سر پناهی است که سرشار از عطر لبخند های من توست . خانواده همین شانه های مهربانی است که تکیه گاه دلتنگی های ناگهانی من توست .

خانواده آغوش گرمی که مایه آرامش ومحبت ماست . تمام عمر پناه گاه لحظه های تنها یی ماست .

نیروی انسانی بزرگترین و با ارزش ترین دارایی و سرمایه هر کشوری محسوب می شود و بهترین مردان امت من کسانی هستند که نسبت به خانواده خود خشن نباشند و اهانت نکنند و دلسوزشان باشند و به آنان ظلم نکنند .

بازنشستگی آغاز فرهیختگی، بالندگی و تکامل انسان و سیر آغاز بهره وری از تجارب سودمند آنان است.

این قشر ارزشمند جامعه، چراغ هدایت راه آیندگان هستند ؛ انسان هایی که از الماس گرانبهاتر و از کوه باصلابت تر هستند .

وجودشان در خانه سبب خیر و برکت و دل گرمی اعضای خانواده است و حس امنیت و آرامش را به همراه می آورد .

قلبی مهربان و کوله باری از بردباری و تجربه دارند. ضمیر باطنش پاک و بی آلایش است و کلامش شفا و تکیه گاهی محکم برای همسر و فرزندانش است .

تلاش خستگی ناپذیر عزیرانی که در کمال صداقت بیش از سی سال از بهترین سال های عمر خود را در سنگر خدمت به مردم گذراندند و همه اقشار جامعه مدیون این عزیزان هستند ؛ حالا خود اندر خم یک کوچه اند !

برای اعتلای فرهنگ بازنشستگی در جامعه و احترام به شان والای این عزیران بازنشسته، تکریم و احترام به آنها در همه ادارات و دعوت از آنها در مراسم مختلف باید مد نظرباشد.

چرا بازنشستگان عزیز ما باید حتی از حداقل امکانات رفاهی بی بهره باشند ؟

نداشتن بیمارستان فوق تخصصی و روزنامه و بوستان و فضای سبز و مجلات علمی و پژوهشی و امکانات تفریحی سیاحتی و زیارتی خاص بازنشستگان که بتوانند نظرات و دیدگاه های خود را بیان کنند و بیماری خود را مداوا و دردهایشان را تسکین دهند و حتی کارت منزلت را باید از هزینه خودشان شارژ و  استفاده کنند یا شرکت واحد می توانست اتوبوس تند رویی را برای این عزیزان اختصاص دهد تا آنها روی صندلی نشسته با کمال آرامش تردد کنند،  اما آنها با ضعف جسمانی و عینک و عصا با بدنی نحیف باید میله وسط اتوبوس را بگیرند و با مرارت به مقصد برسند ؛  آیا شرط انصاف این است؟!

بیمه آنان ناکارآمد و پاسخگوی نیازهایشان نیست ، فقط به نفع بیمه گر است .

از کجا بگوییم و اعتراض مان رابه گوش که برسانیم که به حق قضاوت کند ؟

چون زندگی زیر خط فقر زیبنده این قشر زحمتکش نیست .

آیا می دانید شرمندگی خانواده یعنی چه ؟

قدر مسلم آنان به دوره جوانی بر نمی گردند ، سوال من این است برای این پیش کسوتان چه کرده اید ؟

خداوند شاهد و ناظر کارهای شماست . فردای قیامت باید پاسخگو باشید. صدای مظلوم و انسان گرفتاری را شنیدید و بی تفاوت گذشتید...

مدیران دستگاه های اجرایی باید پیگیری حل مشکلات این قشر را دستور کار خود قرار دهند .

اولویت بازنشستگان در اعطای وام قرض الحسنه و اختصاص کمک های غیر نقدی به آنها باید در برنامه های منظم و نخست مدیران و دستگاه های اجرایی قرار گیرد. دعوت از بازنشستگان حداقل یک بار در سال به منظور تجلیل از آنها باید مورد توجه جدی قرار گیرد.

طبيعي است كه سازمان ها نبايد بعد از مدت معيني (سن بازنشستگي) اين سرمايه هاي ماهر و مجرب فكري خود را فراموش كنند بلكه باید از تجارب و دانش مفيد آنان در جهت بهبود و بالندگي کشورمان از آن ها بهره مند شوند .

امروزه قدرت كشورها و سازمان ها را سرمايه مادي، ماشين‌آلات و تجهيزات رقم نمي‌زند بلكه نيروي انساني كارآمد و خلاق تعيين‌كننده قدرت و توان رقابتي سازمان ها و كشورهاست.

يكي از مراحل فرآيند برنامه ريزي نيروي انساني برنامه ريزي براي دوران بازنشستگي و عوامل سرمايه هاي انساني است .

...................................

باسلام واحترام

چهارسال قبل باسابقه ۱۵ سال و۲ ماه تقاضای بازنشستگی دادم حقوق اولیه ۳۴۰ تومن ...

بتازگی به ۷۰۰ واندی ....رسید ..

با دو فرزند دانشجو و بیکار ...

همسرم هم بیمه نبود چهار سال قبل دچاربیماری نادر Als شده بود و فوت کردند.

بنابه وصیت شان جسد بی جانشان وقف دانشکده پزشکی دانشگاه گیلان شد برای رویش شاخه های علم ودانش ....

کل زندگی مان را برای درمانشان هزینه کردیم ....

بااین حقوق باتوجه به :

بیماری کانسر روده مبتلا شده بودم ...

وهزینه های سنگین چکاپ ودرمان ....

من مادر در کدام عدالت خانه را بزنم؟ ...

آیا قانونی وجود ندارد که از مادران و پدرانی چون من و بدتر از من زندگی رنج آوری دارند حمایت کند تا افتخار و درس اخلاقی برای فرزندان مان در این آب وخاک باشد ؟...

تحت حمایت جمهوری اسلامی زندگی سلامت وشادی داریم وخواهیم داشت وبه آن افتخارخواهیم کرد ...

سپاسگزار هستم

صدای من مادر و مادرانی چون من را به گوش عزیزان مسئول برسانید

شاید فرجی باشد

آمین ...

سپاسگزار از شما

زهرا عبدالله زادگان .....

لاهیجان

.................................

 

مطلب فوق را میتوانید مستقیم به یکی از شبکه های جتماعی زیر که عضوآنها هستید ارسال کنید:  

تمامی حقوق برای سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) محفوظ است. 2024 ©