بیانیه‌ی اتحاد بازنشستگان برای سالگرد اعتراضات آبان ۹۸

۲۴ آبان ماه ۹۸ خبر گران‌تر شدن بنزین به‌مانند جرقه‌ای بر باروت خشم  مردم ایران زده شد. خشمی که ناشی از سالیان دراز تحمل فقر، بیکاری، گرانی، فساد و سرکوب خواسته‌های مردمی بود و سرآغاز جنبشی شد که در آن بهترین فرزندان ما، تنها به جرم اعتراضات مسالمت‌آمیز و حق‌خواهی، سینه‌هایشان آماج گلوله‌ها شد و در خاک و خون غلتیدند. مسئولان نه تنها به مطالبات مردم وقعی نگذاشتند بلکه تنها راه را تشدید خشونت و سرکوب یافتند.

آنها حتی از اعلام آمار واقعی و اسامی کشته شدگان طفره  رفتند و حتا مانع برگزاری مراسم سوگواری آنان شدند.

طی این یک سال فقر و بیکاری و فساد چند برابر شده و روزی را نمی‌توان یافت که خبر بازداشت، محاکمه و اعدام تنی چند از معترضان به گوش نرسد. هم‌چنین بازداشت دیگر فعالان اجتماعی و مدنی نیز تداوم دارد.

حاکمیت نشان داد که حاضر نیست از مواضع خود کوتاه بیآید و قدمی برای رفع مشکلات بردارد؛ از یک‌سو از طریق فشار هر چه بیشتر بر معیشت مردم و عدم کنترل گرانی، دشواری‌ها را افزایش می‌دهد و از سویی دیگر با سرکوب بیش از پیشِ هر صدایِ اعتراضی، به روند همیشگی خود تداوم می‌بخشد.

 اما هیچ حکومتی بدون توجه به خواسته‌های معیشتی و مطالبات اجتماعی مردم و فقط با اتکا به سرکوب نتوانسته بحران های خود را حل و فصل کند و مانع از جنبش‌های اجتماعی شود.

ما بازنشستگان به‌عنوان قشری که سال‌ها با انواع مشکلات معیشتی و... دست به گریبان بوده‌ایم و شماری از معلمان، کارگران و بازنشستگانِ این دو قشر، زیر فشارهای امنیتی و زندان قرار داشته‌اند، خواهان آن هستیم که ضمن توجه به دغدغه‌های صنفی همه‌ی زحمتکشان، فشارهای امنیتی از روی همه‌ی مطالبه‌گران برداشته شود‌. هم‌چنین ماشین اعدام و زندان معترضان متوقف گردد و تمام بازداشتی‌ها به‌ویژه در این شرایط کرونایی، بی‌درنگ و بدون قید و شرط آزاد شوند.

اتحاد بازنشستگان

۹۹/۸/۲۵