سوانح و بیماری های محیط کار و نقش اتحادیه های کارگری

در مبارزه علیه عواقب مرگبار و مخرب آنها!

 

روبن مارکاریان

 

در نظام سرمایه داری استثمار و علاوه بر آن مصبیت هائی که نصیب کارگران می شود تنها محدود به جذب ارزش اضافی توسط سرمایه داران نیست. سرمایه داران بموازات تلاش برای افزایش شدت استثمار تلاش می کنند هزینه تولید را هر چه بیشتر کاهش داده و بر سود سرمایه بیفزایند.سرمایه داران البته با سرمایه گذاری بر روی ابزار تولید و تکنولوژی پیشرفته برای حذف هر چه بیشتر کارگران، اتوماتیزه کردن تولید، کاهش قیمت کالاهای تمام شده، افزاش قدرت رقابت  دربرابر سرمایه داران دیگر دست و دلباز هستند اما آن جا که سرمایه گذاری باید صرف تامین ایمنی نیروی کار شود از خود به تمام معنی خست بخرج می دهند. چرا؟ زیرا ایمنی محیط کار هزینه در بر داشته و موجب کاهش سود می شود و سرمایه داران حاضر نیستند برای بردگان سرمایه،  به قیمت کاهش سود، هزینه کنند. این روند از ولع بی پایان و حرص سوداندوزی سرمایه داران و منطق نظام سرمایه داری سخن می گوید. مرگ و میر و آسیب های اجتماعی ناشی از سوانح وبیماری های محیط کار جزئی از مکانیسم استثمار سرمایه داری است که مدیران، سرمایه داران و نظریه پردازان - و صدالبته شبکه های جهانی رسانه ای وابسته به آنها - تلاش می کنند چهره کریه، جنایت کارارنه و ضد انسانی این پدیده مرگبار را ، پنهان سازند. وجه تولید سرمایه داری در عین حال ماشین کشتاری است که در جنگ طبقاتی روزمره برای کسب حداکثر سود  تلفات باورنکردنی به بردگان کار یا کارگران جهان تحمیل می کند.

 

 

بر اساس آمار ارائه شده توسط سازمان جهانی کار(1):

 

*-  در هر روز به طور متوسط  6000 نفر در نتیجه سوانح و بیماری های ناشی از محیط کار جان می سپارند که تعداد مرگ و میر سالانه به رقم وحشتناک  2.200000 نفر می رسد. از این تلفات سنگین حدود سیصد و پنجاه هزار نفر در محیط کار جان سپرده  و یک میلیون و هفصدهزار نفر از بیماری های ناشی از محیط کار چشم از جهان فرو می بندند. علاوه بر این، هر ساله سوانح کار موجب 158 هزار سوانح مرگبار دیگر می شوند.

 

*-  درهر سال در محیط های کار 270 میلیون مورد سانحه مربوط به محیط کار به وقوع  پیوسته و موجب غیبت کارگران به میزان حداقل سه روز یا بیشتر  از محیط کار می شود.

 

*-  مواد و مصالح خطرناک برای سلامتی موجب مرگ 438 هزار کارگر در سال می کشود. ده در صد سرطان های پوست ناشی از تماس کارگران با مصالح و مواد  خطرناک برای سلامتی در محیط کار است.

 

*- در سال حدود صدهزار نفر از تصاعد و غبار آبستوز( موادی که از آن پنبه نسوز درست می شود) جان خود را از دست می دهند.

 

*-  غبار ناشی از سیلیس بویژه در معادن ده ها میلیون نفر از کارگران بویژه کارگران معادن در سراسر جهان را دچار آسیب های جدی سلامتی و مرگ می سازد.

 

   آمار بالا واقعیت فاجعه بار آسیب های وارد به طبقه کارگر در نتیجه سوانح  و بیماری های ناشی از محیط کار را نشان مید هد. اما  با این وصف رسانه های وابسته به سرمایه داران همواره عدم رعایت ضوابط کار و یا بی احتیاطی کارگران را به عنوان دلائل وقوع سوانح کار جلوه داده و واقعیت ها را صدو هشتاد درجه وارونه می سازند. تردیدی نیست که آن چه که در این آمار آورده شده  هنوز تصویر کامل از سوانح و بیماری های کار در سطح جهان نیست زیرا در بسیاری از کشورها نظیر کشور ما این آمار به طور واقعی منعکس نشده و یا دستکاری می شوند.

 

اگر چه سوانح و بیماری های ناشی از محیط کار از منطق استثمار نظام سرمایه داری بر می خیزد اما این واقعیت به آن معنا نیست که کارگران نمی توانند  با عواقب و آثار مرگبار آن به طور موثر مبارزه کرده و ابعاد و دامنه آنها را کاهش دهند. یکی از کارکردهای اتحادیه های کارگری از بدو تاسیس آنها مبارزه برای شرایط ایمنی محیط کار بوده است. در همین عرصه کارگران البته موفقیت هائی هم داشته اند. آخرین مورد از مبارزه موفق علیه سوانح محیط کار، که در نوع خود منحصر بفرد است ، حکمی است که پس از دو سال محاکمات دادگاه شهر تورین در ایتالیا علیه مدیرت انحصار بزرگ آلمانی " تیسون کروپ"(  ThyssenKrupp) صادر شد. در ششم دسامبر سال 2007 بیش از پانزده نفر از کارگران این کارخانه در محل کوره ذوب دچار سوختگی شدند. (2) هفت نفر از کارگران در نتیجه جراحات وارده جان سپرده و هشت نفردیگر به سختی زخمی شدند. بر اساس حکم تاریخی دادگاه تورین رئیس هئیت مدیره انحصار" تیسون کروپ" " هارالد اسپن هان" Harald Espenhahn به جرم قتل عمد کارگران به شانزده و نیم سال زندان محکوم شد. (3) سایر اعضای هئیت مدیره نیز احکامی تا سیزده و نیم سال زندان گرفتند. کارخانه همچنین محکوم به پرداخت یک میلیون یورو جریمه شده و علاوه بر آن به مدت شش ماه از دریافت یارانه های پرداختی دولت ایتالیا محروم شد. در طی این دوره انحصار کروپ حق تبلیغ تولیدات خود را ندارد. در هنگام وقوع حادثه کارخانه تعداد کارگران خود را از چهارصد نفر به دویست نفر کاهش داده بود. کاهش تعداد کارگران موجب افزایش خطر برای کارگران باقی مانده شده و مدیریت علیرغم اشراف به خطرات کار، بخاطر صرفه جوئی در هزینه ها، اقدامی برای جلوگیری از سوانح کاری انجام نداده بود. (4) حکم دادگاه تورین سابقه ای برای آسیب های ناشی از سوانح کار به وجود آورده است. این حکم مدیریت را در برابر سوانح کار مسول قلمداد کرده و در صورت فوت کارگران اتهام مدیران را قتل عمد قلمداد می کند.  اتحادیه کارگران فولاد تورین همراه با وکلای خود دو سال تمام برای صدور این حکم تاریخی تلاش کرده اند. "سرژیو بنیتو"   Sergio Bonetto  از وکلای  کارگران محاکمات تورین می گوید،از این پس مدیران و کارفرمایان هنگام تصمیم گیری در مورد ایمنی محیط کار هم مجازات زندان و هم مجموع خسارت مالی و مادی وارد به بنگاه هایشان را در نظر خواهند داشت و این اهمیت تاریخی حکم صادر شده توسط دادگاه تورین است.

 

 

یک مطالعه جدید (5) نشان می دهد که اتحادیه های کارگری نقش بسیار موثری در کاهش مرگ و میر ناشی از سوانح کار دارند. در بررسی که توسط پرفسور" آلسون موانتز" Allson Morantz به مدت پانزده سال در رشته معدن ذغال سنگ آمریکا انجام شده است داده های این بررسی را فراهم کرده است. تردیدی نیست که معدن رشته ای است که در آن بیشترین سوانح مرگبار و بیماری های ناشی از محیط کار به وقوع می پیوندد و از این نظر مطالعه  مقابله با سوانح کار در این بخش از اهمیت کلیدی در نحوه مقابله با سوانح کار در محیط های کار به طور عموم برخوردار است.این مطالعه نشان می دهد که در معادنی که کارگران در اتحادیه ها متشکل شده اند سوانح منجر به مرگ  بیش از یک سوم تا سه چهارم نسبت به معادنی که کارگران در آن فاقد اتحادیه هستند، کاهش یافته است. سوانح جدی نیز در معادنی که کارگران در اتحادیه ها متشکل شده اند، در مقایسه با معادنی که در آنها تشکل اتحادیه ای وجود ندارد، به نسبت یک سوم کاهش داشته است. این مطالعه نشان می دهد که معادن دارای اتحادیه از نظر سوانح کار معادن ایمن تری هستند. امروز با تکامل تکنولوژی چنان امکاناتی به وجود آمده است که در صورت کاربست آنها حتی یک کارگر نیز جانش را از دست نخواهد داد. مسئله این است که کارگران آیا متشکل هستند یا نه و آیا قادر هستند موازین ایمنی کار را به مدیریت و سرمایه داران تحمیل کنند یا نه!

 

در کشور ما نیز که حواث کار به شدت در حال افزایش بوده و امسال باز هم شاهد مرگ کارگران در معادن، ادامه سوانح مرگبار در محیط کار و نیز فاجعه ایران خودرو بوده ایم توجه به این تجربیات از اهمیت زیادی برخوردار است. کارگران کشورمان از طریق ایجاد اتحادیه های کارگری علاوه بر دفاع از شرایط معیشت و زندگی شان می توانند همچنین ایمنی محیط کارشان را به دولت اسلامی و سرمایه داران تحمیل کنند. اتحادیه ها قادر هستند  کارگران را از مرگ نجات دهند .

 

 

شنبه ۲۲ خرداد ۱۳۹۰  برابر با ۱۲ ژوئن ۲۰۱۱

 

****************************************************************************************************************************

 

(1):

 

http://www.ilocarib.org.tt/portal/images/stories/contenido/pdf/Fact%20Sheets/Fact%20Sheet%20OSH.pdf

Facts on safety at work: key statistics

 

دراین مورد همچنین مراجعه شود به آماری که  اتحادیه "ث.ژ.ت" به مناسبت 28 آوریل روز جهانی مبارزه علیه سوانح کار ارائه داده است. نکته بسیار قابل توجه تفاوت سالیان زندگی میان بخش کارگری و غیر کارگری جمعیت است که این فاصله بخاطر شرایط، صدمات، سوانح و بیماری های ناشی از کار به زیان کارگران افزایش می یابد.

 

http://www.cgt.fr/Le-28-avril-tous-dans-l-action.html

La vérité sur la pénibilité et la dangerosité :
Les études et statistiques montrent ....

 

 

(2):

Tragedy at steel factory in Turin

 http://www.imfmetal.org/index.cfm?c=17014

 

(3):

ThyssenKrupp CEO for Italy convicted on deaths

http://www.imfmetal.org/index.cfm?c=26318&l=2

 

(4):

 

Das ist ein historisches Urteil

http://www.jungewelt.de/2011/04-26/044.php?sstr=Harald|Espenhahn

 

در جریان دادرسی تورین کارگران دیگری که در محل حادثه کار می کردند با این استدلال که خطر مرگ ممکن بود متوجه آنها نیز بشود علیه مدیرت شکایت کردند. مدیریت تلاش کرد تا از طریق پرداخت پول کارگران را از ادامه شکایت منصرف کند. در نهایت 48 کارگر به شکایت خود ادامه داده و دادگاه نیز در رای نهائی خود انحصار کروپ را محکوم به پرداخت پنجاه هزار یورو به هر یک از شاکیان کرد.

 

 

(5):

Unions Save Lives

http://www.zcommunications.org/unions-save-lives-by-dick-meister          

در بخشی از نوشته آمده است:

اتحادیه ها زندگی را نجات می دهند!

دیک مایستر

 یک مطالعه جدید نشان میدهد که تشکل در اتحادیه ها راهی مطمئن برای کاهش شگفت انگیز خطر مرگ و یا آسیب های جدی بسیار زیادی است که وقوع آنها در معادن ذغال سنگ کشور امری بسیار عادی بوده است.

مطالعه مستقلی که در باره معادن ذغال سنگ در بین سالیان 1993 تا 2008 به وسیله پروفسور" آلسون مورانتز" Allson Morantz با حمایت مالی "موسسه ملی امنیت و سلامت مشاغل"(NIOSH) صورت گرفته نشان دهنده این نتیجه گیری غیرقابل انکار است.

تردیدی نیست: کارگران متشکل در اتحادیه ها کمتر در معرض مرگ و آسیب ها ی بدنی جدید قرار دارند تا کارگرانی که فاقد اتحادیه هستند.

 مطالعه نشان میدهد معادنی که فاقد اتحادیه هستند می توانند در صورتی که تشکل اتحادیه ای ایجاد کنند تعداد مرگ و میر را به میزان یک سوم تا سه چهارم و آسیب های بدنی جدی را به میزان یک سوم کاهش دهند.

 

  "سسیل رابرتز" Cecil Roberts  رئیس هئیت مدیره" اتحادیه کارگران معادن " United Mine Workers Union می گوید تصادفی نیست که سوانح اخیر معادن در معادنی به وقوع پیوسته که فاقد اتحادیه بوده اند. این سوانح شامل انفجاری بود که در معدنی در ویرجینای غربی در سال گذشته به وقوع پیوست که در نتیجه آن 29 کارگر کشته شدند، انفجار دیگر در معدنی در یوتا بود که در سال 2007 موجب مرگ نه نفر از معدنچیان شد، و انفجار دیگر در معدن "ساگو" در ویرجینای غربی در سال 2006 که طی آن 12 کارگر کشته شدند. "رابرتز" نتیجه می گیرد "معادنی که در آن کارگران از اتحادیه برخوردارند معادنی امن تر هستند و مطالعه اخیر همین را اثبات می کند"....

 

 

 

 

 

 

 

 

.