فلسطین
زنده است و
زنده هم خواهد
ماند!
یوسف
لنگرودی
روز
جمعه، بیست و
سوم سپتامبر،
طرح به رسمیت
شناخته شدن
کشور
فلسطین، توسط
محمود عباس،
رئیس دولت
خودمختار
فلسطین، به
بان کی مون
دبیرکل
سازمان ملل
متحد،
ارائه شد.
اقدام محمود
عباس علیرغم
تلاش ها ی
دولت های
اسرائیل و
آمریکا برای
ممانعت از چنین
درخواستی
انجام شد.
فلسطینی
ها از مدت ها
قبل و خصوصا"
از یک سال گذشته،
بر سر بردن
طرح تشکیل
دولت مستقل
فلسطین به
سازمان ملل اصرار
داشته اند. آن
ها بارها
تاکید کرده
اند که با به
بن بست کشیده
شدن مذاکرات
صلح در بسیاری
از عرصه ها و
از جمله
مذاکرات
مربوط به به
تشکیل
دولت
مستقل فلسطین
- که با
کارشکنی
دائمی دولت
دست راستی
اسرائیل
همراه بوده
است- دگر چاره ای
برای آنان
باقی نمانده
جز رجوع به
سازمان ملل و
درخواست به
رسمیت شناخته
شدن به عنوان
یک دولت کامل
الحقوق در
سازمان ملل.
مطرح
شدن طرح به
رسمیت شناخته
شدن کشور
فلسطین و به
عضویت در آمدن
آن در سازمان
ملل با پایکوبی
و شادمانی
مردم فلسطین
مواجه شده
است. مردم
فلسطین این
جشن ها را "جشن
های استقلال"
نام گذاری
کرده اند.
مردم عرب نیز
در سراسر
منطقه خاور
میانه که
مسئله رهایئ
فلسطین از
استعمار
اسرائیل
همواره یکی از
آرمان های
مشترک آنها
بوده است
همدلی خود را
با فلسطین یان
نشان داده و
مشتاقانه از
این ابتکار
حمایت می
کنند.
در
مقابل اما،
تلاش فلسطینی
ها برای به
رسمیت شناخته
شدن خواب از
چشم دولت
اسرائیل و
حامیان آن و
مخصوصا" دولت
آمریکا ربوده
است.
رهبران
اسرائیل،
آشکارا دست
پاچه شده اند
و خشم گینانه
به این طرح
حمله می کنند،
ازشکست آن سخن
می گویند و
علنا" آن را به
سخره می
گیرند.در این
میان دولت
آمریکا به
عنوان
مصمم ترین
حامی اسرائیل
، هیچ گونه
ابهامی باقی
نگذاشته است
که با استفاده
از " حق وتوی"
خود در شورای
امنیت سازمان
ملل ، این طرح
را به شکست
خواهد کشاند.
"اوباما" این
سیاست دولت
آمریکا را در
جریان دیدار
خود با محمود
عباس اعلام
کرد ه و مورد
تاکید قرار
داد. و اعلام
کرد که راه
تشکیل کشور
فلسطین نه از
طریق تصویب و
صدور قطعنامه
در سازمان ملل
بلکه از راه
گفتگو میان دو
طرف امکان
پذیر است؟!!
این
سخنان از دهان
کسی خارج می
شود که خود
بهتر از هر
کسی می داند
که در تمامی
دو دهه گذشته
این اسرائیل
بوده است که
با یک دست با
توسل به جنگ و
سرکوب خونین
فلسطینیان و
با دستی دیگر
با شکست
کشاندن مبانی
گفتگوهای
صلح، هر گونه
پیشرفت
مذاکرات را
ناممکن کرده
است. دولت
اسرائیل
مخصوصا" با در
پیش گرفتن سیاست
تجاوزکارانه
ساخت و توسعه
شهرک نشین های
اسرائیلی در
خاک فلسطین
ابتداتی ترین
موازین صلح
اسلو را
پایمال کرده
است. شیوه
برخورد دولت
اسرائیل نشان
می دهد که
دولت حاکم در اسرائیل
به زبانی غیر
از سیاست" سرب
مذاب" نمی
تواند سخن
بگوید و با
اصرار و ابرام
می خواهد
سیاست
استعمار،
آپارتاید
نژادی
را به پیش
ببرد.
دولت
آمریکا به
عنوان حامی بی
چون و چرای
اسرائیل نه
تنها در برابر
سیاست های تجاوزکارانه
اسرائیل مهر
سکوب بر لب
زده بلکه
همواره از
سیاست های
استعماری و
نژادپرستانه
دولت های
اسرائیل
حمایت کرده
است. سیاستی که
البته در میان
افکار عمومی
مردم عرب و
خاورمیانه با
واکنشی توام با
انزجار و خشم
همراه بوده است.
"اوباما" در
سال قبل در همین
زمان و در
مجمع عمومی
سازمان ملل
اعلام کرد که
کشور فلسطین
یک واقعیت یک
غیرقابل
انکار است.حالا
که هنگام عملی
کردن این طرح
فرا رسیده است
از همه قول
های خود
درباره تشکیل
دولت فلسطین
فاصله گرفته
است و مخصوصا"
با فرا رسیدن
مبارزات
انتخاباتی در
آمریکا و
تضعیف حزب دمکرات
و محبوبیت شخص
"اوباما"، می
خواهد تا با
قربانی کردن
حق فلسطینی ها
به لابی
نیرومند
اسرائیل در
آمریکا
امتیاز داده و
به این ترتیب
آرای رای
دهندگان
یهودی آمریکا
را برای انتخاب
مجدد تضمین
کند. پس از نطق
"اوباما" روزنامه
اسرائیلی " یدیوت
آهارونوت"
نوشت:" اوباما
در سخنان خود نه
فقط
همه استدلال
های اسرائیل
برای رد
تقاضای
فلسطینی ها را
مطرح کرد بلکه
او قرائت اصلی
اسرائیل را
اتخاذ کرد."
اما "ایتان هابر"
ستون نویس
"یدیوت"
هشدار داد که
برای چنین
موضعی
اسرائیل
هزینه پرداخت
خواهد کرد.از
نظر او "
عبارات
صیهونیستی که از
زبان اوباما
جاری شد هزینه
هائی با خود
به همراه
خواهد آورد که
موعد پرداخت
آنها اگر فردا
نباشد مسلما"
پس فردا خواهد
بود". در همین
ارتباط"آکیوا
آل دار" ستون
نیس روزنامه
"ها آرتص" می
نویسد:"
سخنانی نظیر
آن چه که "
اوباما" به
عنوان کاندید
ریاست جمهوری
مجدد آمریکا
ارائه کرد
باعث هیچ
پیشرفتی
درصلح نخواهد
شد. بدتر از
آن، راه را
برای خیزش های
مدنی
فلسطینیان
علیه اسرائیل
و رئیس
آمریکائی اش
هموار خواهد
کرد و البته
موجب خواهد شد
که طرف
فلسطینی در
مذاکرات
مربوط به راه
حل ایجاد دو
دولت از دست
برود."
اما
ماجرا این بار
به این سادگی
نیست. هر چند که
تشکیلات
خودمختار
فلسطین نشان
داده است که استعداد
فراوانی دارد
که به بدترین
سازش ها تن
دهد و حق و
حقوق مردم
فلسطین را
فدای سازش های
حقیرانه کند،
اما همه می
دانند که این
بار پای انقلاب
عرب در میان
است؛ عاملی که
هیچ کس نمی
تواند حضور
نیرومند آن را
نادیده بگیرد.
انقلاب عرب به
نوبه خود باعث
نگرانی شدید
میان سیاست مداران
اسرائیل و
آمریکا می
باشد زیرا
بستری فراهم
کرده است که
بار دیگر
مسئله فلسطین
در متن "بهار
عرب" مطرح شده
و ابعاد منطقه
ای و جهانی آن
در دستور
سیاست بین
المللی قرار گیرد.
این نگرانی تا
جائی است که
عوام فریبی مانند
" سارکوزی"
رئیس جمهور
فرانسه آن را
دریافته و
درباره عواقب
"حق وتو" توسط
آمریکا در شورای
امنیت هشدار
می دهد و
درباره بوجود
آمدن دور
جدیدی از
ناآرامی های
شدید در خاورمیانه
اظهار نگرانی
می کند.
آن
گونه که از
شواهد و قرائن
پیداست دولت
آمریکا در
صورت لزوم و
بطور قاطع از
"حق و تو"
استفاده
خواهد کرد. این
مسئله یکبار
دیگر استانداردهای
دوگانه و
دوروئی
آمریکا را در
حمایت از
آزادی
و دمکراسی
برملاء می سازد
و باعث بی اعتباری
بیشتر آن در
میان افکار
عمومی جهان خواهد
شد. تقاضای
فلسطینی ها پس
از رد شدن در
شورای امنیت
به مجمع عمومی
سازمان ملل
ارجاع شده و
در آن جا با
حمایت دو سوم
از اعضای مجمع
عمومی،
فلسطینی ها
می توانند به
عنوان دولت
ناظر وارد
سازمان ملل
متحد شده و در
همه نهادها و
سازمان های
وابسته به آن
به عنوان دولت
ناظر شرکت
کنند. اما
ورود فلسطینی
ها به عنوان
دولت ناظر می
تواند به آنها
امکانات بیشتر
و موقعیت
بهتری در طرح
درخواست های
تاریخی شان
ارائه کند. از
جمله آنها می
توانند علیه
ادامه اشغال
فلسطین به
دادگاه عالی
جنائی سازمان
ملل متحد به
عنوان یک دولت
شکایت کرده و
خواهان صدور
حکم این
دادگاه برای
غیرقانونی
شناختن
اشغال، قطع
ایجاد شهرک
نشین ها و خروج
اسرائیل
مناطق اشغالی
شوند.
آن
چه که اکنون
در سازمان ملل
می گذرد بخشی
از راه پیمائی
بزرگی است که
ملت فلسطین
برای رهایئ از
استعمار و دست
یافتن به حق
تعیین سرنوشت
از مدت ها پیش
آغاز کرده
است.سخنرانی
محمود عباس در
دفاع از
درخواست
فلسطینی ها در
مجمع عمومی سازمان
ملل و استقبال
بی سابقه
نمایندگان
اکثریت
کشورها نشان
داد که آنها
توانسته اند
یک پیروزی
سیاسی و
اخلاقی به دست
آورده و مسئله
فلسطین را
دوباره در
دستور کار
سیاست روز در
سطح بین
المللی قرار
دهند. تردیدی
نیست که پیروزی
واقعی نه از
طریق تسلیم
شدن به
درخواست های
استعمارطلبانه
دولت های
اسرائیل و
آمریکا و
یا آویزان
شدن به متحدین
دروغین مردم
فلسطین بلکه
از طریق گسترش
مبارزه واقعی
در همه عرصه
ها و از جمله
نافرمانی های
مدنی گسترده
برای ناممکن
ساختن اشغال و
اتخاذ
دیپلماسی فعال
و تهاجمی برای
رهائی به دست
خواهد آمد.
بهار
انقلابات عرب
اکنون بهترین
شرایط را
برای
درپیش گرفتن
چنین مسیری در
مبارزات مردم
فلسطین مهیا
کرده است.
شنبه ۲ مهر ۱۳۹۰ برابر
با 24 سپتامبر 2011