Rahe Kargar
O.R.W.I
Organization of Revolutionary Workers of Iran (Rahe Kargar)
به سايت سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) خوش آمديد.
پنجشنبه ۲۲ دی ۱۳۹۰ برابر با  ۱۲ ژانويه ۲۰۱۲
 
 برای انتشار مطالب در سايت با آدرس  orwi-info@rahekargar.net  و در موارد ديگر برای تماس با سازمان از;  public@rahekargar.net  استفاده کنید!
 
تاریخ انتشار :پنجشنبه ۲۲ دی ۱۳۹۰  برابر با ۱۲ ژانويه ۲۰۱۲

جدال بر لبه پرتگاه

رضا سپیدرودی

 

هنوز تهدیدات فرماندان نظامی و پاسدار در بستن تنگه هرمز و قطع جریان صدور نفت و بهره داری کامل تبلیغاتی از این تهدیدات در جهت تشدید میلیتاریزم و فروش سلاح به کشورهای منطقه به پایان نرسیده، انتشار خبر آغاز غنی سازی اورانیوم در سطح بیست درصد در مرکز "فردو" در اطراف قم، نفتی تازه بر آتش تنش ها پاشید. کشتی های جنگی مدرن دولت های غربی مانند کوسه هایی که انکار بوی خون شنیده باشند به سمت خلیج فارس می آیند تا به ادعای رهبران غربی از باز بودن آبراه تنگه هرمز که مرکز عبور چهل درصد نفت جهان است پاسداری کنند و البته تهدید می کنند که به قیمت درهم شکستن توان نظامی ایران از باز بودن تنگه هرمز دفاع خواهند کرد.

 

 اتحادیه اروپا که قرار بود اجلاس بررسی واردات نفت ایران را آخر ماه ژانویه برگزار کند، با انتشار خبرغنی سازی بیست درصدی اورانیوم در ایران جلسه خود را یک هفته به جلو انداخته است. و درست دو روز بعد از اعلام این خبر، درست به همان شیوه ای که پیش از این صورت گرفته بود، یکی دیگر از کارشناسان هسته ای رژیم در تهران ترور می شود. از این طریق به همگان یادآوری می شود که جنگ روانی و فضای تبلیغات، تهدیدات، مانور نظامی و آرایش جنگی همه واقعیت مناقشه دو طرف نیست، و از جنگ کثیف اطلاعاتی که بر هیچ یک از قوانین شناخته شده حقوق بین المللی منطبق نیست گرفته تا ترورهای زنجیره ای و انفجار در زاغه های مهمات هم پشت این جنگ بی انقطاع جریان دارد.

 

کانونی شدن درگیری رژیم با غرب که کارگزاران هر دو طرف و وابستگان شان در تقریبا همه جا اکنون بشدت به آن دامن می زنند، تاکنون ائتلاف بر محور سیاست های آمریکا در منطقه را تقویت کرده است. عربستان سعودی و اسرائیل، دو کشوری که بیش از همه نقش و جایگاه آنها با انقلابات عرب دچار ضربات سنگین شده و در تحت الشعاع قرار دادن بهار عرب بیش از همه ذینفع اند، اهرم های اصلی فشار منطقه ای بر سیاست دولت اوباما برای کانونی شدن بحران ایران هستند و راه اندازی جنگ مذهبی میان سنی و شیعه را یکی از راههای مهار و منحرف کردن مسیر تحول خواهی در جهان عرب و در خاورمیانه و سرکوب نارضایتی داخلی (مخصوصا در خاموش کردن اعتراضات اقلیت شعیه در مناطق نفت خیر عربستان و همچنین بحرین ) می دانند. آمریکا توانسته قراردادهای نجومی تسلیحاتی را با رژیم های عربی منطقه و بویژه عربستان سعودی در پرتو داغ شدن بحران ایران نقد کند.

دور جدید بحران در ایران اما نتیجه بلافصل اش سقوط شتابان ارزش پول، اوج گیری تورم و شروع کمیابی و احتکار بوده است. واقعیت این است که کنش های ماجراجویانه رژیم نسبت به این بحران و تهدیداتش تنها با ارزیابی اش نسبت به شرایط ادامه موجودیت اش مربوط است. آنها در عقب نشینی در زمینه برنامه هسته ای، جام زهری تازه می بینند که بقای حکومت شان را تقویت نمی کند و تنها یادآور سرنوشت قدافی است. هم از این روست که در بازی مرگبار خود، از یک سو به پیشروی سیاست عربستان و اسرائیل در اتحاد آنها با آمریکا سوخت می رسانند و از سوی دیگر هزینه های بقای دیکتاتوری خود را تماما به گردن مردم ایران انداخته اند و پس از این نیز چنین خواهند کرد.

 

پیام اصلی سیاست های اخیر رژیم وقتی که از زبان مسوولین آن می شنویم که می گویند در صورت تحریم نفت و بانک مرکزی تنگه هرمز را خواهیم بست، این است که تحریم را به رویارویی نظامی و رویارویی نظامی را به جنگ تمام عیار، آن هم به شیوه انتحاری پیوند بزنند، تا بلکه وحشت آمریکا از فرو رفتن در باتلاق جنگ تمام عیار دیگری، آن هم در کشوری به وسعت ایران، پای آنها را در تحریم های جدید هم سست کند. اما این سیاست تاکنون حاصلی جز تشدید محاصره اقتصادی ایران به بار نیاورده، لابی گری حامیان اسرائیل را در سیاست آمریکا تقویت کرده و به نئوکان ها زمینه تعرض داده است.

 

واقعیت این است که ادامه این تنش ها برای مردم ایران جز گسترش فقر و فلاکت، بیکاری، کمیابی و قحطی، سرکوب بی امان، از هم پاشیدگی بیشتر شیرازه های اقتصاد کشور و انفجار آسیب های اجتماعی حاصل دیگری ندارد. اگر قدرت بازدارنده نیرومندی در برابر نیروهای سیاهی که در قالب دو اردوی متخاصم در برابر هم سنگر گرفته اند، شکل نگیرد، معلوم نیست جدال کنونی بر لبه پرتگاه صرفا در وضع فعلی باقی بماند. در فضایی چنین پرتنش، حتی جرقه ای ممکن است آتشی عظیم برافزود و مسیر را از کنترل هر دو طرف خارج سازد.

 

از این رو بر همه مدافعان صلح، دمکراسی، عدالت اجتماعی و سوسیالیسم است که هر چه بیشتر همگرایی ها و همسویی های خود را در مخالفت و مقابله با تحریم های مرگبار، جنگ طلبی و سرکوب تقویت کنند و متحدا بر علیه هر دو اردو و سیاست های شان به میدان بیایند.

 

 

مطلب فوق را میتوانید مستقیم به یکی از شبکه های جتماعی زیر که عضوآنها هستید ارسال کنید:  

تمامی حقوق برای سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) محفوظ است. 2024 ©