Rahe Kargar
O.R.W.I
Organization of Revolutionary Workers of Iran (Rahe Kargar)
به سايت سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) خوش آمديد.
جمعه ۱۳ تير ۱۳۹۳ برابر با  ۰۴ جولای ۲۰۱۴
 
 برای انتشار مطالب در سايت با آدرس  orwi-info@rahekargar.net  و در موارد ديگر برای تماس با سازمان از;  public@rahekargar.net  استفاده کنید!
 
تاریخ انتشار :جمعه ۱۳ تير ۱۳۹۳  برابر با ۰۴ جولای ۲۰۱۴
نقدی کوتاه

نقدی کوتاه

بر بیانیه حزب کمونیست کارگری

 در رابطه با موضوع استقلال کردستان عراق

 

سعید صارمی

 

" از هم گسیختن شیرازه جامعه عراق و گسترش نفرت پراکنی و تخاصم قومی مذهبی‌ در این کشور از مقطع جنگ خلیج و تشدید این وضعیت بعد از تهاجم نظامی آمریکا و متهدینش در ۲۰۰۳ ، مدتهاست که جدایی کردستان از عراق را به یک راه حل متمدنانه و انسانی‌ برای مصون داشتن بیش از پنج میلیون مردم ساکن این منطقه از جنگ و کشمکش‌های مذهبی‌ و عشیره‌ای تبدیل کرده است. امروز ، با بالا گرفتن شعله‌های جنگ کثیف نیروهای اسلامی در عراق ، جدایی کردستان، مبرمیت و مطلوبیتی دو چندان می‌‌یابد".

این بخش از بیانیه حزب کمونیست کارگری ( گروه حمید تقوایی ) است که در ارتباط با موضوع استقلال کردستان عراق در سایت‌های این حزب از جمله در سایت " روزنه " انتشار یافته است. قابل ذکر است که این بیانیه همزمان با تحرکات نظامی " داعش " در عراق ، منتشر شده است. تحرکاتی که همگان با آن  از طریق رسانه‌های جمعی آشنا هستیم. در جای جای همین بیانیه  نیز ، نسبت به داعش و حضور آن در صحنه سیاسی، اجتماعی عراق ابراز نگرانی‌ شده است. البته به باور من این ابراز نگرانی‌ بیشتر در حد یک تعارف است تا یک ابراز نگرانی‌ جدی! در ادامه این را توضیح خواهم داد.

قبل از ورود به بحث ابتدا اجازه می‌‌خواهم تا نظر خودم را در باره موضوع " استقلال کردستان " اینگونه ابراز کنم ، که استقلال ، خود مختاری و در نهایت حق تعیین سرنوشت ، حقی‌ است که نمیتوان از هیچ ملتی دریغ داشت. در اینجا موضوع بحث من اصلا ، موضوع استقلال کردستان عراق نیست. با استدلالی که از سوی حزب کمونیست کارگری ایران در این مورد بکار گرفته شده مشکل دارم.  در عبارات بالا که بخشی از بیانیه این حزب است به چند موضوع تاریخی از جمله جنگ خلیج فارس اشاره شده که موضوع بحث من نیست، اما یک عبارت در پس پشت تمامی این عبارت پردازی‌های زیبا جلب نظر می‌‌کند؛ " مصون داشتن بیش از پنج میلیون مردم ساکن این منطقه از جنگ و کشمکش‌های مذهبی‌ و عشیره‌ای "!

اصل کلام و راز مگوی این بیانیه و نقطه کلیدی که با آن مشکل دارم همین عبارت فوق الذکر است. این عبارت بقدری لوس و بی‌ نمک و خالی‌ از احساس و وجدان انسانی‌ است که به من خواننده ، احساس خیلی‌  بدی دست داد. چگونه یک حزب کمونیستی و انقلابی‌ به ملتی توصیه می‌‌کند که چشمهایش را به روی جنایت " داعش " ببندد و فقط به فکر حفظ خودش باشد؟ براستی پشت این عبارت‌های دلسوزانه برای خلق کرد ، چه سیاستی نهفته است؟ معنی این کلام چیست که می‌‌خواهد مردم کرد را ، و فقط و فقط این مردم را از جنگ و کشمکش‌های مذهبی و عشیره‌ای دور نگهدارد؟! پس همبستگی‌ طبقاتی چه می‌‌شود؟ چرا یک حزب به اصطلاح کمونیستی ( که البته هرگز این جریان را نه کمونیستی می‌‌دانستم و نه حتی انقلابی‌ ) ، بجای این که خواهان اتحاد طبقاتی کارگران کرد و عرب شود، از کارگران کرد می‌‌خواهد که پرچم خود را را به کناری گذاشته و به زیر یوغ بورژوازی کرد بروند؟ و چرا این حزب به اصطلاح  کمونیستی برای مردم عربی‌ که در این کشمکش‌های مذهبی‌-عشیره‌ای قربانی می‌‌شوند ، چاره‌ای نمی‌‌اندیشد؟ این در حالی‌ است که جانوران رژیم جمهوری اسلامی نیز در رقابت با " داعش " ، این کشور  را به جهنمی برای مردم عرب تبدیل کرده اند . زبانم لال ،  شاید این حزب اصولا مردم عرب را انسان به شمار نمی‌‌آورد.

همین چند وقت پیش بود که در سایت " روزنه " که از سایت‌های رسمی این حزب است ، مقاله‌ای از " مناشه امیر " صهیونیست، که در ضمن مسول بخش فارسی‌ رادیو اسرائیل هم هست به چاپ رسیده بود که در آن مقاله ، مردم عرب را " سوسمار خور و بیابانی " نامیده بود. مقاله‌ای که حساسیت هیچیک از اعضا این حزب را بر نینگیخت!

بیانیه مذکور به شکلی‌ غیر قابل تصور نژاد پرستانه است، بیانیه  از خلق کرد و در خط ادامه،  از طبقه کارگر کرد می‌‌خواهد که پرچم بورژوزی کرد را در دست گیرند و سرنوشت خودشن را از سرنوشت کارگران عرب جدا کنند! واقعیت این است که اگر نام حزب کمونیست کارگری را بالای این مقاله نمی‌‌دیدم ، امکان داشت که این نوشتن این بیانیه را دستپخت جدید " مناشه امیر صهونیست " می‌‌دانستم!

سعید صارمی جمعه ۱۳ تیر ماه ۱۳۹۳

https://rowzane.com/select-editor/12323-2-hhk.html

مطلب فوق را میتوانید مستقیم به یکی از شبکه های جتماعی زیر که عضوآنها هستید ارسال کنید:  

تمامی حقوق برای سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) محفوظ است. 2024 ©