«تحریم‌های هوشمند»

 یا مجازات جمعی‌ کارگران و زحمتکشان ایران؟

بهروز نظری

نتایج فاجعه بار تحریم‌های به اصطلاح هوشمند دولت‌های امپریالیستی بر معیشت و سلامت اکثریت عظیم جمعیت ایران دیگر برای هیچ کس قابل انکار نیست. حقیقتی که فعالان ضدّ تحریم‌ و ضدّ جنگ از همان ابتدا بر آن انگشت گذاشته و علیه آن هشدار داده و میدهند اکنون در زیر آفتاب روشن و در معرض دید همگان قرار دارد. برای کسانی که قصد پاشیدن خاک به چشم مردم ایران و ریختن آب به آسیاب دولت‌های امپریالیستی و جمهوری اسلامی نداشتند مسلم بود که نوک تیز و زهر آلود تحریم‌های هوشمند جنگ طلبان و دشمنان قسم خورده دموکراسی، قلب چه کسانی را نشانه گرفته بود و می‌گیرد. جنگ طلبان و مدّاحان سیاست قتل عام خاموش کارگران و زحمتکشان ایران، با انکار حقایق و تحریف تاریخ تحریم‌ها و مداخلات به اصطلاح بشر دوستانه، ضمن حمله به  جریانات و فعالان چپ ضدّ جنگ، قسم میخوردند که تحریم‌های هوشمند به آن خاطر هوشمند نامیده میشوند که تنها به رژیم صدمه میزنند.

دروغ و حقه بزرگی‌ که طرفداران تحریم‌های هوشمند آبروی نداشته خود را بخاطر آن به گرو گذاشته بودند اما اکنون چنان عیان شده که حتی بان کی‌ مون، دبیر کلّ سازمان ملل، قادر به پنهان کردن آن نیست. او در گزارشی به مجمع عمومی این سازمان به نتایج شوم تحریم‌ها در ایران اعتراف کرده است. در این گزارش که پیشتر به سازمان ملل ارایه شده بود و پس از مدتی‌ در  روز جمعه ۱۴ مهر ماه منتشر شد، تاکید شده است که تحریم‌های اقتصادی علیه ایران فشار‌های زیادی را به مردم ایران تحمیل کرده است. در این گزارش آمده است که تحریم‌ها مردم ایران را با موانعی جدی در دسترسی‌ به کالا‌های اساسی‌ و دارو روبرو کرده و بدلیل کمبود دارو و وسایل پزشکی‌ ناشی‌ از تحریم ها، مقابله با بیماری‌های متعددی از جمله سرطان، نارسایی‌های قلبی و تنفسی را بشدت مختل شده است. او همچنین اعتراف کرده که تحریم‌ها علیه ایران موجب گرانی، تشدید تورم، افزایش بهای انرژی، گسترش بیکاری و کمبود کالا‌های اساسی‌ در ایران شده است. در بخش دیگری از این گزارش نیز آمده است که تحریم‌ها حتی فعالیت‌های بشر دوستانه در ایران را با مشکلات عمده ای‌ روبرو کرده است.

دو روز پیش از انتشار گزارش بان کی‌ مون درباره نتایج شوم و فاجعه بار تحریم ها، هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه ایالات متحده، در واکنشی به سقوط باز هم بیشتر ارزش ریال و اعتراضات خیابانی در تهران، تلاش کرد که نقش تحریم‌های مرگبار ایالات متحده و متحدانش در این بحران را انکار کند. او ضمن اعتراف به اینکه تحریم‌ها بی‌ تاثیر نبوده اند اعلام کرد که تاثیر تحریم‌ها "میتواند در کوتاه مدت برطرف شود،ِ به شرطی که ایران به همکاری صادقانه با گروه پنج به اضافه یک و بقیه جامعه بین‌المللی تمایل نشان دهد." سخنگویان دیگر ایالات متحده با صراحت بیشتری بر نقش تحریم‌های اقتصادی تاکید کردند. آلن ایر، سخنگوی وزارت امور خارجه ایالات متحده، به رادیو آلمان گفت این تحریم‌ها صد درصد تاثیر داشته اند ولی‌ میتوانند فورا، و در صورت همکاری جمهوری اسلامی، برداشته شوند. جی‌ کارنی، سخنگوی کاخ سفید نیز در واکنشی به اعتراضات علیه بحران ارزی در ایران، گفته بود که "وضعیت چند ساعت گذشته در ایران نشانه تاثیر گذاری تحریم هاست." تایید و تکذیب همزمان تاثیر تحریم‌ها از سوی مقامات ایالات متحده در حالی‌ صورت گرفت که اعلام شد اعضای کنگره ایالات متحده و همچنین اعضای اتحادیه اروپا بدنبال تشدید تحریم‌ها علیه ایران هستند. بر اساس طرح کنگره ایالات متحده قرار است کلیه نقل و انتقالات ارزی مربوط به معاملات غیر نفتی‌ ایران نیز مورد تحریم قرار گیرند. این تحریم تازه قرار است از سوی اعضای اتحادیه اروپا نیز اعمال شود. به گفته وزیر دفاع دولت محافظه کار بریتانیا، دولت‌های آلمان، فرانسه و بریتانیا همچنین توافق کرده اند که در اجلاس وزرای اتحادیه اروپا که قرار است در ۲۴ مهر ماه برگزار شود، تحریم‌ها را به حوزه صدور گاز، کشتیرانی، و دیگر نهاد‌ها و سازمان‌های مالی‌ نیز گسترش دهند. فیلیپ هموند، وزیر دفاع بریتانیا با بی‌ شرمی تمام تاکید کرده که " جامعه جهانی‌" باید طناب دور گردن ایران را تنگ تر کند.

در این میان مقامات جمهوری اسلامی که تا چندی پیش همصدا با مقامات دولت‌های غربی اعلام میکردند که تحریم‌های به اصطلاح هوشمند تأثیری در معیشت زندگی‌ کارگران و زحمتکشان ایران نداشته، و حتی از تحریم‌ها به عنوان یک نعمت یاد میکردند، دیگر حتی قادر نیستند که تبلیغات پوچ خود را نیز باور کنند. تاثیر تحریم‌ها دیگر انکار نمیشود و "حق مسلم" حضرات که مردم ایران هزینه آن را با زندگی‌ و سلامت خود میپردازند به ناگهان قابل مذاکره اعلام میشود. پراکندگی و سراسیمگی در صفوف دستگاه حاکمه اکنون چنان واضح است که جناح‌های مختلف رژیم به هر خس و خاشاکی چنگ میاندازند. تصویب فوریت توقف برنامه حذف یارانه‌ها در جلسه مجلس اسلامی، و خبر انتشار پیشنهاد جمهوری اسلامی به دولت ایالات متحده برای لغو گام به گام تحریم‌ها در ازای‌ توقف تدریجی‌ غنی سازی، واکنش‌هایی‌ هستند به آنچه که روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله روز شنبه خود "مرحله خطر آفرین" خوانده بود. خطرناک، اما، دقیقاً توصیف دقیق تجربه زندگی‌ کارگران و زحمتکشان ایران در زیر چکمه‌های جمهوری اسلامی بوده و هست. آنچه که مقامات رژیم اکنون خطر آفرین می‌نامند، نه خطراتی که مردم ایران در جمهوری اسلامی در تمام طول موجودیت این نظام با آن روبرو بوده اند، بلکه خطری است که موجودیت جمهوری اسلامی را تهدید می‌کند. 

چهره کریه  تحریم‌های به اصطلاح هوشمندی که هر دو سوی این مناقشه مرگبار و دشمنان مردم ایران با تمام قوا سعی میکردند پنهانش کنند، به وضوح کامل دیده میشود. جانیان جنگ طلبی که با شادمانی از "موثر بودن" تحریم‌ها سخن میگویند، برای فقر و فلاکتی که به مردم ایران تحمیل شده پایکوبی میکنند. اعتراف ضمنی‌ به نقش تحریم‌ها و وعده سبک کردن مجازات مردم ایران در صورت همکاری جمهوری اسلامی،  نشان میدهد که  دو طرف تا چه اندازه برای پیشبرد سیاست‌های خود مردم ایران را به گروگان گرفته اند. اما، در عین حال مقامات غربی می‌دانند که در شرایطی که جنگ در افغانستان به پاکستان نیز گسترش پیدا کرده، در شرایطی که «جنگ علیه ترور» ایالات متحده در عراق به گسترش ترور و تروریسم منجر شده، در شرایطی که شعله‌های جنگ در سوریه به ترکیه نیز گسترش پیدا کرده و همچنین لبنان را نیز بیش از پیش نامتعادل کرده است، آرزوی «بهار ایرانی» آرزویی نیست که منافع دولت‌های امپریالیستی را تأمین کند. خصومت دولت‌های امپریالیستی با دموکراسی و حق تعین سرنوشت مردم ایران چیزی نیست که بتوان با دروغ و جنایت تحریم‌های هوشمند لاپوشانی کرد. در چنین شرایطی، صدای مستقل و متشکل مردم ایران علیه جمهوری اسلامی و علیه امپریالیسم، بیش از پیش حیاتی‌ است. تنها این نیروی مستقل، این طرف سوم مناقشه است، که میتواند به مجازات جمعی‌ و مرگباری که جمهوری اسلامی و دولتهای امپریالیستی به مردم ایران تحمیل کرده و میکنند، پایان دهد.

۱۶ مهر ۱۳۹۱ / ۷ اکتبر ۲۰۱۲