یادداشت کارگری

در دفاع از اعلام فراخوان (اتحادیه اروپایی کارگران ) در ۱۴ نوامبر۲۰۱۲

در امرپشتیبانی از مبارزات کارگران اروپا دراعتراض به سیاست ریاضت اقتصادی کشورهای معظم سرمایه داری و دفاع فعالان واعضاء نهاد های همبستگی با کارگران ایران درخارج از کشورازاین تحرکات اعتراضی

امیرجواهری لنگرودی

برهمگان روشن است که بحران مالی در کشورهای حوزه یورو در سطح اتحادیه اروپا خاصه درکشور های یونان،پرتغال، ایتالیا، اسپانیا،و بخشا طبقه کارگر فرانسه و آلمان را زیر ضرب گرفته و روزمره گی زندگی آنان را باتوجه به فرار سرمایه از این کشور ها و تهاجم سیاست های نئولیبرالی حاکم ، طبقه کارگر رابا بیکار سازی های میلیونی روبرو ساخته است .

امروز کارگران، درسطح کشورهای نامبرده تلاش می ورزند تا در مبارزه با دولت و سرمایه داران برسر بازپسگیری دستاوردهایی که طی چندین دهه مبارزه به دست آورده اند، پیروزشوند. درطی ماه ها،هفته ها و روزهای اخیرکارگران درشهرآتن پایتخت یونان در اشل صدها هزار نفری درمیدان مرکزی شهر دربرابر پارلمان یونان تجمع کرده وپرچم های یونان، ایتالیا، اسپانیا وپرتقال را به عنوان نماد همبستگی جنبش کارگری چهارکشوربه اهتزاردرآوردند. درسطح مطبوعات جهان، یونان اکنون به جبهه مقدم و کانون اصلی مبارزات کارگری، جوانان و توده های بی چیز و فرودست و بی خانمان علیه سرمایه داری معاصر مبدل شده و همراه با آن احزاب وتشکل های چپ ازنفوذ توده ای گسترده ای برخوردار شده اند درمبارزات خود، تا بی ثبات کردن نظم سیاسی حاکم پیش میروند.

درست درادامه چنین روندی "اتحادیه اروپایی کارگران " موسوم به "ای تی یو سی" که اتحادیه ها و سازمان های کارگری در۳۶ کشوراروپا را نمایندگی می کند، در نشست مرکزیت خو در روزهای ۱۷و۱۸ اکتبرتصمیم گرفته تا از اتحادیه ها و سازمان های عضو خود بخواهد درروز۱۴نوامبر با دست زدن به اشکال گوناگون اعتراض، از اعتصابات عمومی گرفته تا تظاهرات و میتینگ خیابانی ، نارضایتی خود را علیه اجرای طرح های ریاضت اقتصادی در اروپا، و بویژه در کشورهای اروپای جنوبی که بحران عمیقی را به دنبال داشته و در کشوری چون یونان به فاجعه ای اجتماعی تبدیل شده است، به نمایش بگذارند.

باید یاد آور شد تصمیم مرکزیت "اتحادیه اروپایی کارگران" درنتیجه فشارهایی اتخاذ شده که کارگران کشورهای بحران زده کل اروپا با اعتراضات و اعتصابات خود بر رهبران این اتحادیه وارد آورده اند. تحرکات موجود در یونان نشانه این است که درست دو روز پس از این تصمیم ، اتحادیه های کارگری در یونان دست به اعتصاب عمومی زدند و کارگران در سطح ایتالیا- پرتقال- اسپانیا و همینطورانگلستان نیزاعتراضاتی را علیه وخامت اوضاع اقتصادی خود و طرح های ریاضت اقتصادی دولت هایشان را به شکل تظاهرات خیابانی به نمایش گذاشتند. اتحادیه های کارگری درکشورهای پرتغال واسپانیا تصمیم به اعتصاب عمومی گرفته اند و اتحادیه های کارگری در قبرس، مالتا که کارگران آن کشور ها قربانیان اصلی بحران سرمایه داری جهانی اند در حال برنامه ریزی برای برگزاری اعتصابات عمومی هستند. درهمراهی و همصدایی با این فراخوان، مدافعان طبقه کارگردرسطح "نهاد های همبستگی با جنبش کارگری درایران- خارج کشور" با چشم اندازواستراتژی همبستگی طبقاتی بین المللی کارگری، خود را درکنارطبقه کارگراروپا یافته وکوشش می نمایند که با تمام توان اخبارمبارزات کارگران معترض را به گوش کارگران در ایران ودیگرکشورها رسانده ودرهرجائی که هستند، درتمام کشورهای اروپا درصف مبارزاتی کارگران، درپیکت ها، تظاهرات و درکنارکارگران جای گیرند.آنها طی اطلاعیه پشتیبانی خود اعلان داشته اند : "ما براین باوریم که مبارزه ما مشترک است، زیرا که دشمن ما مشترک است. درهرنقطه ای ازاین کره خاکی سرمایه سالار، پیشروی وپیروزی مبارزه طبقه کارگرمتعلق بهمه ما است. ما طبقه کارگرنمی توانیم اساسا به جزنیروی طبقاتمان برهیچ دولت سرمایه داری وهیچ جناحی ازطبقه حاکمه سرمایه دار،باورداشته باشیم."

نکته گفتی آن که؛ درست درچنین شرایطی جمهوری اسلامی بالماسکه ای باعنوان "مجلس کارگری" به ریاست علیرضا محجوب، نماینده مجلس ودبیرکل خانه کارگر جمهوری اسلامی، به راه انداخته است . بنابه گزارش مطبوعات رژیم جمهوری اسلامی ایران، دبیرکل فدراسیون جهانی اتحادیه های کارگری (دبیلیو، اف، تی، یو) آقای جرج ماوریکوس، درتدوام همکاری این نهاد با خانه کارگر جمهوری اسلامی علی رغم تمامی افشاگریهای تشکل ها و فعالان کارگری داخلی و نمایندگان احزاب و سازمان ها و تشکل های مدافع کارگران ایران در عرصه بین المللی در مورد ماهیت این تشکل و چهره امنیتی آن علیرضا محجوب براه انداخته اند ، عقب نشینی نکرده و در این میان حمایت "دبیلیو اف تی یو" از آن بیش ازپیش، مایه شرمساری این فدراسیون می باشد. ازنظرما"مجلس کارگری" رژیم جمهوری اسلامی ضد کارگر،هیچ ربطی به کارگران و منافع آنها نداشته و ندارد. سازمانگران وشرکت کنندگان درآن همه ازارگان های اطلاعاتی وشبه کارگری رژیم هستند که به طورمستقیم در بی حقوقی و سرکوب کارگران درتمامی سی سه سال حاکمیت سیاه رژیم اسلامی نقش تخریبی داشته اند.

امروزهمچون دیروز و درسایه اطلاع رسانی های پرشمارما مدافعان به حقوق کارگران ایران ، نمانیدگان  "دبیلیو اف تی یو" و تشکلات مشابه آن در شرایطی درنمایش کارگری رژیم شرکت می کنند که فعالین کارگری زیادی درایران ازکاراخراج ودرزندانهای جمهوری اسلامی به حبس های طویل المدت محکوم شده اند و یا تحت حبس های تعلیقی به سرمی برند. هم اکنون فعالان کارگری فقط به دلیل تلاش برای تشکیل سندیکا وتشکلات مستقل کارگری در زندان می باشند. رضا شهابی" مسئول خزانه داری وعضوهیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد تهران و حومه" و افشین اسانلواز فعالان سندیکای شرکت واحد تهران و حومه ، شاهرخ زمانی عضو "هیئت موسس سندیکای نقاشان"،محمد جراحی وبهنام ابراهیم زاده، ازفعالان مدافع کودکان خیابانی کار و از اعضای "کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری"، همه به زندان هایی از۵ تا ۱۱سال محکوم شده اند. فریبرزرئیس دانا اقتصاد دان و ازاعضاء کانون نویسندگان ایران و از فعالان "کانون مدافعان حقوق کارگر"همچنان باوضعیت دشوارجسمی درزندانند. زنان زندانی درشرایط سختی بسرمیبرند وخانم نسرین ستوده وکیل جسوردر اعتراض به عدم دیدار فرزندان خود درشرایط سخت جسمی دراعتصاب غذا بسرمیبرد . تعداد زیادی ازفعالین کارگری ضمن اخراج از کاربه طورمرتب دستگیر وبازداشت میشوند وازهیچ گونه امنیتی درجامعه برخوردارنیستند و خانواده های آنها با مشکل مالی و امنیتی روبرو هستند. درست در چنین هنگامه ای است  که حضور در سلسله اعتراضات وآکسیون ها ی کشورهای میزبان درسطح اروپا نه تنها فرصت دیگری برای افشای سیاست های ضد کارگری جمهوری اسلامی و سیاست های تحریم اقتصادی کشورهای سرمایه داری جهانی که فشار مضاعفی را بر درد و رنج کارگران و توده محروم کشورمان افزوده اند .درکنارمحکومیت سیاست های ریاضت اقتصادی این رژیم ها، تلاش دیگری برای جلب حمایت افکارعمومی و تشکل های کارگری در این کشورها از مبارزات جاری کارگران در ایران و افشاء جهت گیری های امثال فدراسیون جهانی اتحادیه های کارگری "دبیلیو، اف، تی، یو" و شکل های مشابه آن ها می باشد .

زنده باد همبستگی بین المللی کارگری در سلسله اعتراضات کارگری در روز ۱۴ نوامبر و روزهای دیگر در سطح جهان و در دفاع از مبارزات کارگران جهان

۱۹ آبان ماه ۱۳۹۱ـ۹ نوامبر ۲۰۱۲