سالی که گذشت و سالی که با بهار آرزوهاش درراه است !

امیرجواهری لنگرودی

اسفند ۱٣۹۱

سالی که گذشت به قول شاعر آزادی وتوده ها احمد شاملو ؛

سال بد/سال باد/سال اشک/سال شک/سال روزهای درازو.../سالی پست /سال درد / ..../سال کبیسه...

سرمای بجا مانده اززمستان جان سخت امسال، با درآمیختن اشک وآه مادران وپدران وهمسران بیشماربرسرسفره های خالی شان،چنان‌که انتظارمی‌رفت، بسی استخوان‌سوزتروجانکاه ترازسال‌های پیشین اش بود وگاه به‌راستی تا حد فسردنِ خون دررگ‌های افشرده مردمان جامعه ما برسرهرکوی و برزنی خودنمایی می کرد. با این همه، قلب هادرتکاپواندوجان ها نفس می کشند وبا نی نی چشمانشان، جان‌گیری سرما را واپس می ‌رانند تاعرق شرم برپیشانی آنانی ‌نشانند که آفریدگان چنین سیه روزی اند.

آنانی که نوحه سردادند وسال رابا رجزخوانی بی معنایی به نام سال "تولید ملی وحمایت ازکاروسرمایه ایرانی"ادا کردند. آنچه تمامی سال۱٣۹۱ ازخود نشان نداد رشد " تولید ملی"و "حمایت ازکار" و نیروی کارگربوده است. همه شاهد بودیم که اقتصاد مان دربحران مزمن ساختاری دست و پا زد وهمه نشانه ها حاکی از ورشکستگی سیاست های تا حال پیشرفته است. درمقابل آمارها ی ارائه شده امنیتی وغیرقابل اتکاء، وآنچه را که احمدی نژاد ازرشد شش(٦%)درصدی درسال جاری ازآن یاد می کند خود زایده دروغی بیش نیست. چرا که کارشناسان اقتصادی مستقل برخلاف گفته این و آن مقام، با استناد به رکود وشرایط تورمی حاکم درکشوروکاهش ارزش پول ایران،دربرابرارزخارجی، همواره ازرشد منفی سخن می گویند. تعطیل شدن وکاهش تولید بسیاری ازکارخانجات و کارگاههای تولیدی درسطح ۵٠تا ٦٠درصد ظرفیت تولیدی، گواه حقانیت ارزیابی آنهاست واین همه درسالی اتفاق افتاد که خامنه ای آن را سال "حمایت ازکاروسرمایه ایرانی" نامگذاری کرده است.

باری به پایان سال رسیده ایم ونوروز ۱٣۹۲درراه است . سالی که گذشت ، سفره کارگران و تهيدستان خالی ترازهميشه ماند.درآستانه فرارسيدن سال نو،دگربارسفره آنان ازمیان تهی وبادشواری روبرو است.

سالی که گذشت، رژيم ضدکارگری جمهوری اسلامی بمنظورپشتيبانی ازسرمايه داران، فشاربرطبقه کارگررادرزمينه های گوناگون فزونی بخشید. فعالين کارگری تحت فشار و پيگردهای فزاينده ای قرارگرفتند. ده ها کارگرمبارزازجمله: رضا شهابی- بهنام ابراهیم زاده- شاهرخ زمانی- محمد جراحی- علی نجاتي – همچنین پدرام نصراللهي- رسول بداغي- عبدالرضا قنبری ومدافع حقوق کارگران دکترفریبرزرئیس دانا و برخی ديگراز فعالين متشکل وسازمانگررا احضار، بازداشت وزندان نمود. علی نجاتی کارگرنام آشنای خطه جنوب کشوروازپایه گذران سندیکای نیشکرهفت تپه را بجرم شرکت درمراسم شادمی درکردسان وخواندن ترانه لری " دایه دایه وقت جنگه"که نوارصوتی آن رادرخانه گردی شبانه منزلشان ودستگیری همسرش خانم شهنازسگوند درکیس کامپیوترش یافتند .دادگاه انقلاب سنندج دررابطه با پرونده علی نجاتی اعلام کرده است:«ازآنجایی که محل وقوع جرم (خواندن آوازلری و ارتباط با کارگران درکردستان!!!) دراستان کردستان واقع است بنابراین دادگستری شوش صلاحیت بررسی این پرونده را نداشته ونامبرده بایستی درسنندج محاکمه شود» وبرای محاکمه وی، اوراازجنوب به بیدادگاه سنندج کشاندند. دراین سال تمامیت جامعه مابا رنجموره های مادرانه ستاربهشتی کارگرجوانی که به جرم انعکاس نظراتش دروبلاگ شخصی اش،دربرابرچشمان مادرش با وحشیگری نیروهای اطلاعاتی دستگیربه قتل می رسد. خود یکی ازپرسروصدا ترین پرونده سال گذشته بود. همچنین کارگرجوان عرب اهوازی به نام جمیل سویدی درمنطقه لشکرآباد،تحت شکنجه نیروهای امنیتی کشته شد و تاحال ردی از قاتلین آنان تا حال پیدانشده است.

 درسال گذشته همچون سال های پیش تعدادی مجبوربه ترک ايران وپذيرش تبعيدشدند. اعتصابات وتحصن هاوتجمعات کارگری نظیرمجمع فعالین "کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری" درخرداده ماه درشهرکرج بايورش کماندوهای پليس ولباس شخصی ها وچماقداران حکومتی پاسخ گرفت. درتمامی سال گذشته ازهرگونه اقدام برای ايجاد تشکل مستقل کارگری جلوگيری به عمل آمد.

فشاربرکارگران درسالی که گذشت ،تنهادرمحدوده دستگيری وزندانی کردن فعالين کارگری نبود .کل زندگی کارگران ايران موردهجوم رژيم اسلامی قرارگرفت که ابعادگسترده معيشتی وامنیت شغلی واقتصاد فلج کننده خانواده های آنان رانيزباخودبه تخریب وویرانی کشاند. عدم پرداخت بموقع دستمزدها حتی دربرخی موارد بيش ازهیجده ماه تا دوسال،همچنان يکی ازمعضلات گذران کارگران بود.دنباله حذف سوبسيدها واجرای هدفمندسازی يارانه هااز یک طرف و موضوع تحریم های سرمایه جهانی ازسوی دیگر، درمقابل خود تورم بی مهاروفزونی چندباره بهای کليه نیازمندی های زندگی کارگران رادرپی داشت. اینهمه تنگ دستی افزون تری را برای همه لايه‌های کارگران درتمامی سال،دشواری های بمانندی  رادرزندگی روزمره کارگران  بوجود آورد ومیلیون ها تن ازآنان را با سختی و تعب گذران زندگی روبرو ساخت!

درسالی که گذشت؛ دیگرباره دستبرد به قانون کاروتامین اجتماعی، تحت عنوان " اصلاح " درمفاد آنها،وقت وانرژی کارگران و اعتراضات پیاپی آنان را بدنبال داشت. درتمامی سال گذشته، میزان بالای حوادث کاری حین کارکه مطبوعات رژیم آنراروزانه بامرگ ۵تا ۷نفراعلام داشتند بدون پوشش درمانی وبیمه وتامین اجتماعی وتوجه به وضعیت بازنشستگی همچنان معضل بزرگ اکثريت کارگران بويژه کارگران معادن وساختمانی وکارگاههای زيرده نفرکه حتی بااستناد به آماردولتی بالغ به مرزبالای پنج (۵) ميليون نفرمي باشندوهمه آنان ازشمول قانون کاربیرون اند، درکنارمشکلات کارگران قراردادی ، پیمانی وسفید امضاء، عفریت بیکاری، وگاها خودکشی کارگران رابخشا درمحیط کارخانه بدنبال داشت. همانگونه که پیشترگفتم ؛همه وهمه فاجعه بزرگ جامعه ما را دربرابرتحریم های گسترده امپریالیستی وکشاکش نرسیدن مواد خام به صنایع تولیدی، تعطیلی دهها وصد هاواحد صنعتی واخراج هزاران هزارکارگرونرسیدن دارو،مرگ پیشرس دهها تن را بدنبال داشت.

 با اینهمه سالی که گذشت،رژیم جمهوری اسلامی نتوانست سکوت گورستانی برجنبش اعتراضی زنان، دانشجویان رادیکال وپایداری جوانان برای دفاع اززندگی عرفی،مقاومت روزنامه نگاران، سینماگران وهنرمندان مستقل،اعتصاب غذاوایستادگی تاریخی وکیل جسورخانم نسرین ستوده،مبارزات اقلیت های ملی ومذهبی برای احقاق حقوق برابرخود،تجمعات معلمان،پرستاران،رانندگان تاکسی، کامیونداران،وشکستن مقاومت کارگران زندانی حاکم سازد بلکه تعداد اعتراضات واعتصابات ، تحصن ها، طومارنويسی ها ومقاومت درزندان ها...وتجمعات دربرابرمجلس، وزارت کار، آموزش وپرورش، وزارت بهداشت،دادگستری درمضمون تحرکات فراکارخانه ای ازخود بجا گذاشت وهمچنین طی سال گذشته نامه به مجامع جهانی کارگری همواره فزونی یافت . اين اعتراضات گوناگون کارگران که درمواردی نيزبا موفقيت نسبی همراه بوده،خاص يک منطقه مشخص ويا يک رشته صنعتی معين نبودند بلکه درسرتاسرکشورودراکثربخشهای صنعتی - توليدی وبخش وسيع کارگران خدماتی جريان داشتند.طی سال گذشته مقاومت چندین باره کارگران پتروشیمی،وسرانجام این اواخراعتراضات کشاورزان اصفهانی ، اعتراضات مردم شاهرود و دیگرنقاط کشور،همه وهمه سازوکارهای مقاومت مردمانی است که برای بهبود زندگی شان می جنگند ومی خواهند به اختیارخویش روی پای خود بایستند. همچنین طی سال تقویت سطوح شکل‌گيری کميته های های دفاعی "رضا شهابی" ، "شاهرخ زمانی" و"ابراهيم زاده" ،که ازسال ۱۳۹۰ شکل گرفته بود. مرحله اوج ايستادگی خانواده‌ها وهم طبقه اي های آنان درشرايط سرکوب مسلط ومقاومت دليرانه فعالين کارگری دربند، هم روحيه بخش برای سايرزندانيان اجتماعی وفعالين درگيرمبارزه درکارخانه ها بود وهم تمامی ترفندهای حکومتی راکه با تشديدفشار، توهين،شکنجه وپرونده سازی ،هدف ازپای درآوردن مقاومت کارگران وزندانیان سیاسی داشت ،نقش برآب کرد.

باری سالی که گذشت، گرانی افسارگسیخته وتورم بی مهار،یعنی جابجایی ثروت ازسمت اکثریت مردم زحمتکش اعم ازلشکرمیلیونی بیکارشدگان- بازنشستگان - معلمان - پرستاران - کارمندان جزء وطبقات محروم وهمه لایه های کارگران وتهیدستان جامعه ما به سمت اقلیت توانمند اعم ازدولت بمثابه بزرگترین کارفرما- سرمایه داران بخش حصوصی– پاسداران صاحب پروژه- تجاربزرگ ملاومکلا – واسطه های انگلی بازار- آقازادگان وآیات عظام (شکرخوار- چایی خوار- برنج خوارو ...) - زمینداران و ملاکان - بانکداران - مدیران سطح بالا که بنا به تصمیم منافع عمومی ثروتمندان، این جابجایی ثروت وامکانات غیرقابل کنترل را صورت می دهندتا همه چیزدربرابردونیروی کاروسرمایه،غیرقابل مهارباقی بماند.

دراین میان کارگران وهمه مزدوحقوق بگیران جامعه ما طی سال های اخیرو بویژه درماههای پایان سال،ازکاهش حقوق خود رنج بسیاربرده اند. یکایک آنان می بینند که پس ازاین همه کارکردن وتلاش،دردست یابی به سهم خویش درمقایسه بامدیران وسهم بران درقدرت، مجبوربه تحمل فقر روزافزون خودهستند.ازاینرونسبت به  دستبرد به حقوق خویش درطی تمامیت سال (۱٣۹۱) با توجه به تورم سال پیش وسال آینده بسیارنگران هستند . هم اکنون با توجه به واگویای آنچه مطبوعات ورسانه های خود رژیم اعلام می دارند؛هزینه ماهانه یک خانوارشهری حدود یک میلیون وپانصد هزارتومان است.درحالیکه حداقل حقوق کارگربرای سال ۱٣۹۱،رقم ميزان ۳۸۹ هزارو ۷۰۰ تومان کمتراز چهارصدهزارتومان است .این مسئله با توجه به رشد تورم غیرقابل مهارهرروزه، برای سال آینده با دومیلیون تومان هم پاسخگونخواهد بود. درحالیکه حضرات با چانه زنی های خود ویژه برسررقم ۴۸۷ هزارو۱۲۵تومان مزد یعین کمتر از۵۰۰ هزارتومان که ازابتدای سال ۹۲ جاری می گردد ،سروته قضیه را بهم چسپاندند..بگمانم تعیین این رقم حداقل دستمزد کارگران بیش ازسه برابرکمتر ازخط فقرمطلق ازجانب طراحان و رای دهندگان آن تنها یک پیام دارد:ما ازمرگ تدریجی این طبقه عظیم اجتماعی در سال جدیدکمترین گزندی به خود راه نمی دهیم .

آنگونه که پیشترآوردم ؛سالیکه گذشت، فشار،استثماروستم برکارگران وآحاد مردمان جامعه ما فزونی يافت وزندگی آنان تباه تر از پيش شدوفشاروتهديدبه اخراج وزندان افزايش داشت، وليکن دراراده مبارزاتی کارگران نتوانست خللی واردسازد. سطوح گوناگون مقاومت يک بارديگرنشان داد، آنجا که ستم هست، پایداری وایستادگی ومبارزه هم هست . اين تداوم مبارزه ومقاومت کم نظيرزندانيان زن ،دانشجویان،روزنامه نگاران ووکلای جسوروکارگران زندانی،جنبه‌های مثبت واميدوارکننده ی مبارزه سال پشت سرگذاشته شده است. اگربتوان اين اعتراضات مستمرولی پراکنده و جدا از هم، درمقاطع وزمانهای متفاوت را درپيوندباهم درآورد. سازماندهی مبارزات درمحلات ومحیط های زیست در فرارویی به تشکلات مستقل سراسری اقتصادی - اجتماعی سمت وسوی معين طبقاتی داد واتحاد عمل های پایداررا برسرمنافع کوتاه مدت و بلند مدت سازمان داد، راه پیشروی وپيروزی بررژيم وبهره کشی استثمارانسان ازانسان هموارترخواهدشد.

درسالی که گذشت دردرون کشور پاره ای اتحاد عمل ها ، اقدامات دفاعی کميته ها وتشکلات کارگری درون کشورنظیر: سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه /هیات موسس سندیکای کارگران نقاش و تزئینات ساختمانی/ اتحادیه کارگران پروژه ای/ سندیکای کارگران فلزکار ومکانیک/ اتحادیه آزاد کارگران ایران/ کانون مدافعان حقوق کارگربا شعار" پیش به سوی تشکل مستقل و سراسری کارگران ایران" توانستند درمواردی همکاريهای معینی رابه پيش برندو ازجمله برای خواست آزادی کارگران زنداني، فعالين دستگيرشده درگردهم آئی ها،نامه هاوطومارهای اعتراضی وبخشا بیانیه های مشترک اول ماه مه - يک صدا عمل نمایند.

سال پشت سرگذاشته، درخارج ازکشور،برای برانگیخته شدن پیوندی همه سویه تربا مبارزات درون کشور، ازجانب فعالان " نهاد های همبستگی با جنبش کارگری درایران - خارج ازکشور"،"اتحاد بین المللی درحمایت ازکارگران درایران " درسلسله اقدامات خود موفق شدند برای تحکيم پيوندعميق ترهمبستگی انترناسيوليستی بامبارزات کارگران ايران فعاليتهای درپیوند با سنديکاهها واتحادیه ها و مجامع کارگری فرانسوی - کانادا- انگليس - سوئد و استراليا، آلمان ، ترکیه قدم هایی بردارند. نکته مهم اینکه سال١٣٩١، سال فعال شدن وآماده سازی نیروها و قدرت های سیاسی برای دوران پس ازجمهوری اسلامی نیزبود. نشست های انگلیس،آلمان ،فرانسه،اولاف پالمه دراستکهلم ونشست پراگ نشان ازتلاش بی وقفه قدرت های امپریالیستی برای سازماندهی آلترناتیوهای هم سو وهم جهت با سیاست های خود بدست چلبی های وطنی هم بود.

همچنین درطی سال گذشه سازماندهی تدارکاتی دو"نشست مشترک احزاب وسازمان ها و نهاد ها ی چپ و کمونیست" درشهرهای کلن وفرانکفورت بودیم. این دو نشست فرایند نزدکی بیست وپنج جریان چپ سرنگونی طلب را با خود داشته ودارد. دربخشی ازاطلاعیه پایانی" دومین نشست احزاب،سازمان ها و نهاد های چپ و کمونیست" درتاریخ بهمن  ١٣٩١(فوریه ٢٠١٣ ) فرانکفورت آمده است : «... رویدادهای اخیرمبین این واقعیت است که دربرابرارتجاع رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی و طرح وبرنامه های نیروهای اپوزیسیون بورژوایی و نقشه های امپریالیستی، راه واقعی وانقلابی برای رهایی مردم ایران وجود دارد. ما کمونیست ها اعلام می کنیم که به میدان آمدن طبقه کارگر متشکل و سازمانیافته و همراهی جنبش رهائی زنان و  دانشجویان و جوانان و دیگر جنبش های ترقی خواه و پیشرو اجتماعی تحت پرچم آلترناتیو سوسیالیستی برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی و انهدام ماشین دولتی بورژوائی از طریق یک انقلاب اجتماعی تنها راه واقع بینانه برای رهائی از شر جمهوری اسلامی و مصائب نظام سرمایه داری است. آلترناتیو سوسیالیستی و کارگری تضمین کننده وسیعترین آزادیهای سیاسی،  تامین  حقوق و برابری فردی و اجتماعی، جدایی کامل دین از دولت، از نظام قضائی و آموزش و پرورش ، برابری کامل و بی قید و شرط زنان در همه عرصه های زندگی، تضمین  حق تعیین سرنوشت ملل تحت ستم ایران و اتحاد داوطلبانه آن ها، حفاظت از محیط زیست و گذار به یک جامعه آزاد و عاری از ستم و استثمار است.

ما شرکت کنندگان در نشست دوم نیروهای چپ و کمونیست با عطف توجه به حساسیت اوضاع سیاسی کنونی بار دیگر جنبش کارگری ایران، جنبش رهایی زنان، جنبش دانشجویی و جوانان انقلابی و مردم زحمتکش ایران را به وحدت و تشکل درسطوح مختلف و بسیج حول یک راه حل کارگری، سوسیالیستی وشورائی فرا می خوانیم و دست همکاری و اتحاد عمل همه فعالین و نیروهای موجود در جنبش چپ و کمونیستی ایران و فعالین سوسیالیست و رادیکال جنبش های اجتماعی برای تامین ملزومات و رفع موانع آلترناتیو سوسیالیستی را به گرمی می فشاریم.» با اینهمه اين وظيفه همچنان برشانه فعالين انقلابی کارگری و مبارزان و دوستداران واقعی طبقه کارگرو همه آنهایی که برای وصول به آزادی و برابری ،آرزوی جهانی بهتردرتلاشند ، لازم می نماید که برای بسط وگسترش این همگامی ها قدم های اساسی درامرتحکیم مبارزات درون کشوربردارند وسال پیشروی را به سال رهایی ازبیداد نظام وهمسرنوشتی با توده مقاوم جامعه مابشناسند. برپایه آنچه که طی سال ١٣٩١صورت گرفت، باید با استواری تمامتر این اقدامات را نا کافی بلکه به فال نیک گرفت وبرای گشایش جبهه عظیم تحکیم مبارزه طبقاتی قدم های اساسی تری را برداشت.

با همه دشواری های برشمرده ودرمقابل جان سختی زمستان، بهاربه درون خانه هامان بازبرمی گردد. درچنین هنگامه ناسازگاری،سربرآوردنِ خرمی جان‌بخش بهارازاعماق زمین، ‌درشرایطی که همه‌ چیزبربرهوت انجماد وسلطه‌ی بی‌چون‌وچرای ارباب بیمروت دنیا گواهی می‌دهد، نغمه شادی و شور زندگی دراین سخت جانی زمستان، حکایت‌گرغلغله وغوغایی است که اگر همه سیمای خوشش هم اکنون وبی پرده هویدا نیست اما پُررمق تر، پُرنفس تروبگاه پُرخروش‌تر، نیرومندترازآنی است که به بی جانی درنده سرما تن دردهد. بلکه با تلالُو وزیدن اولین جوانه های امید،کهنه گی سال را درمی نوردد ودرآستانه‌ی بهارونزدیکی آن باسال نو، ازشراره نوروزخوانی عمو نوروزودایره زنگی حاجی فیروزبا هرنوع کهنگی وتحجر،به نبرددیرپای خودمی پردازندودرگدازه آتش افروزیهای چهارشنبه سوری همه آحاد جامعه، خاصه جوانان پُرشورمان ، زردی روی برآتش فکنند تا تلالو سرخی آنرا بررُخ گیرند وهنگامه ای دیگربرپا دارند!

سال١٣٩١گذشت ونوروز ۱٣۹۲با بهارآرزوهایش درراه است. درچنین هنگامه نابهنگامی، مردمان ما نیز، نو و نوروزرا به سوی هرچه کهنگی وسیاهی است پرتاب می کنند تا جامه نو را برتن کنند وهلهله بر پا می دارند که بهارخرمی ازراه رسید و درب خانه می گشایند تا بیش ازهمه ودرمقابل همه تاریکی ها، بادبان برابری وآزادی را درمقابل تباهی وسیاهی برزمین سفت برافرازند. باری با آرزوی این نوبرانه شکفتن ها برای مردمان ما درایران وسراسرجهان، آمدن بهاروخرمی سال راشاد باش می گویم و برای یکایک مردمان ما سلامتی – سرور- سعادت- سرخوشی – سخاوت- سرافرازی - سربلندی زندگی را بعنوان هفت سین سال آرزو می نمایم .