اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

به مناسبت آغاز سال تحصیلی ۱۳۹۵ - ۱۳۹۴

از پیکار شجاعانه معلمان

 برای جلوگیری از نابودی نظام آموزشی پشتیبانی کنیم

با شروع سال تحصیلی جدید حدود ۱۳ میلیون دانش آموز بار دیگر راهی مدارس می شوند. مدارسی که به اعتراف مرتضی رئیسی معاون عمرانی وزیر آموزش و پرورش" ۳۱ هزار کلاس درس نیمه کاره" دارد. علاوه بر آن هزاران مدرسه در سراسر کشور کلنگی، کپری و کانکسی است. سال تحصیلی در حالی شروع می شود که بر اساس برآوردها، حداقل دو میلیون کودک در سن تحصیل،  به خاطر فقر خانواده ها به جای نشستن پشت نیمکت مدارس، کودکان کار (کودکان نان آور خانواده) و خیابان هستند؛ هر چند که مسوولان آموزش و پرورش، سال گذشته، شمار این محرومان را حدود ۳۵۰ هزار نفر اعلام کردند.

 در سایه دیکتاتوری ولایت مطلقه فقیه و تحمیل دین بر نظام آموزشی، ایران هر چه بیشتر قدرت رقابت خود را در زمینه آموزش از دست داده و به جای مقام دوم در توسعه آموزش در سطح کشورهای منظقه که وعده داده بودند، به رتبه نوزدهم سقوط کرده است. نگاهی به آمار باسوادی در کشورهای همسایه و نزدیک در منطقه، این واقعیت را به شکل برجسته ای نشان می دهد. آمار باسوادی در ایران ثروتمند  در در حالی ۸\۸۶ درصد است که این آمار در  آذربایجان۸\۹۹ درصد؛ در ارمنستان۷\۹۹  درصد؛ در ترکمنستان۷\۹۹  درصد؛  در ترکیه ۹۵ درصد؛ در کویت ۳\۹۶ درصد؛ در امارات متحد عربی ۱\۹۳ درصد؛ سعودی ۷\۹۴ درصد  است و تنها کشورهای همچون پاکستان با ۹\۵۷ درصد ؛ هند با ۲\۷۲ درصد، و مصر با  ۸\۷۳ درصد از ایران پائین ترند.

دستگاه های تبلیغاتی رژیم ادعای افزایش ۲۵ درصدی بودجه آموزش و پرورش را در شرایطی مطرح می کنند که در باره انتقال کسری بودجه پنج هزار میلیارد تومانی سال گذشته آموزش و پرورش به سال جدید و نرخ بالای تورم سکوت می کنند؛ در باره ساختار ناعادلانه توزیع بودجه و تبعیت آن از مطامع حقیر فرقه ای و ایدئولوژیک حاکمیت سکوت می کنند؛ نسبت به دلایل حذف کامل هزینه های مربوط به بازنشستگان، حقوق و مزایای معوقۀ  معلمان، بازخرید کارکنان، بودجه نوسازی مدارس، تغذیه دانش آموزان، سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، صندوق ذخیره فرهنگیان و حذف بیش از نود درصد از بودجه پاداش معوق مناطق محروم آموزش و پرورش سکوت می کنند. در حالی که بودجه آموزش و پرورش حداقل باید دو برابر شود تا بتواند از عهده نیازهای پایه ای نظام آموزشی برآید، گسترش خصوصی سازی، طبقاتی تر کردن بهره مندی از آموزش و نابودی کامل آموزش و پرورش عمومی را همچنان  در دستور کار خود دارند. در لفظ و در پیام های توخالی به مناسب آغاز سال تحصلی از "معلمان دلسوز" به عنوان "طلایه داران دانایی" نام می برند، اما در عمل، علاوه بر بی توجهی کامل به مطالبات معیشتی فرهنگیان، سال تحصیلی جدید را با ادامه بازداشت کنشگران صنفی حقوق معلمان و صف آرایی امنیتی در برابر آنها شروع کرده اند و از این روست که فعالان صنفی معلمان، بداقی، عبدی، بهشتی، باغانی ، نیک نژاد، بهلولی و هاشمی هم اکنون در زندان هستند.

اعتراضات پرشور معلمان سراسر کشور در هفت ماه گذشته و واکنش سرکوبگرانه و توطئه گرانه حاکمیت نسبت به مطالبات بر حق معلمان و کارکنان آموزش و پرورش، نشان داد که نظام اسلامی قصد ندارد هیچ اقدامی در جهت مطالبات صنفی و رفع مشکلات معیشتی معلمان انجام دهد. زیرا بیم آن دارد که هر گام عقب نشینی به جسارت بیشتر و به سرمشقی برای افزایش خواست های گروه های اجتماعی دیگر تبدیل شود. از این رو سال تحصلی جدید، سال تشدید فعالیت های مستقل صنفی و متحدتر کردن صفوف مستقل معلمان در جهت دستیابی به خواست های صنفی و معیشتی است. باید به یاد داشته باشیم که ارتش عظیم معلمان به دلیل خواست های مشترک شان، جنبشی است سراسری  که در ارتباط روزانه با ده ها میلون دانش آموز قراردارد و در صورت جلب حمایت خانواده های این جمعیت گستردۀ دانش آموزان می تواند از ظرفیت هائی  چشم گیری برای پیشبرد خواست های خود بهره جوید.

نظام آموزش و پرورش در کشور ما، از همان ابتدای پا سفت کردن روحانیت در قدرت، در نتیجه شبیخون همه جانبه ضد فرهنگی و تاریک اندیشانه و تحمیل دین سالاری، رد همه جانبه مشارکت موثر توده معلمان در مجموعه ساختارهای آموزشی و وجود نهادهای اختناق آفرین حراستی، دچار بحران شد. بعدها با افزوده شدن سیاست های تعدیل اقتصادی و حرکت به سمت خصوصی سازی آموزش و پرورش و درهم شکستن آموزش عمومی و رایگان، این بحران عمیق تر شد. افت شدید کیفیت آموزش، افزایش ضایعات نظام آموزشی، تزریق خرافات مذهبی و ضد ارزش های پوسیده به کودکان و جوانان، نابودی استعدادهای واقعی، گسترش  واپس گرائی و تاریک اندیشی و پس رفت علمی کشور، فقط بخشی از پیامدهای این بحران است. مقابله با پیامدهای حاکمیت ایدئولوژیک و تاریک اندیشانۀ رژیم اسلامی در حوزه آموزش، به شکلی که عملا بتواند به عنوان گامی در مسیر پایان دادن به تلفیق دین و نظام آموزشی و تامین نظام آموزش سکولار قرار بگیرد، با میزان قدرت اجتماعی متشکل بدنه آموزش و پرورش و مخصوصا معلمان گره می خورد؛ قدرتی که بیش از همه و موثرتر از همه در قالب مجموعه مطالبات بخش آموزش و پرورش متبلور می شود. فقرات اصلی این مطالبات تاکنون بارها مطرح شده اند:

الغا خصوصی سازی در نظام آموزشی و احیای کامل آموزش و پرورش رایگان و عمومی به عنوان پایه عدالت آموزشی، افزایش بودجه آموزش، برقراری سیستم آموزشی مدرن و کارآمد، سرمایه گذاری برای تکمیل و تامین فضاهای آموزشی مورد نیاز و امکانات ضروری و روزآمد برای دانش آموزان، افزایش حقوق پایه معلمان به بالاتراز خط فقر، پذیرش و تضمین مشارکت موثر فرهنگیان در تدوین همه سیاست های آموزشی در سطوح مختلف، برخورداری معلمان از بیمه مناسب پایه و تکمیلی، برچیدن نهادهای حراستی در محیط های آموزشی، پایان دادن به برخوردهای امنیتی و آزادی فوری و بی قید و شرط همه معلمان زندانی و فعالان حقوق صنفی معلمان، آزادی تشکیل نهادهای مستقل صنفی در آموزش و پرورش، پایان دادن به تبعیض و بی عدالتی علیه معلمان شاغل و بازنشستگان در زمینه دستمزدها و مزایا در مقایسه با کارکنان حوزه های ستادی و ادارات دولتی.

جمهوری اسلامی به عنوان یک رژیم نابهنگام و تاریک اندیش تا هست با نظام آموزش و پرورش پویا و دگرگون ساز، سر آشتی  نخواهد داشت و برای حفظ و ادامه انقیاد آموزش و پرورش در زنجیرهای واپسگرای دین سالاری از هیچ ترفند و جنایتی روی گردان نخواهد بود. اما با گسترش فعالیت های صنفی در جهت مطالبات معلمان، با سازماندهی حمایت از مطالبات معلمان در میان سایر بخش های اردوی کار، با جلب پشتیبانی بین المللی از فعالان و کنشگران صنفی و معلمان زندانی، می توان دشمنان آموزش و پرورش رایگان، عمومی و سکولار را به عقب نشینی واداشت. به امید پیشرفت و موفقیت برای همه معلمان و دانش آموزان کشور در سال تحصیلی جدید و گسترده تر شدن پیکار شکوهمند معلمان سراسر کشور، آغاز سال تحصیلی ۱۳۹۵ -  ۱۳۹۴  را به معلمان، دانش آموزان و اولیای شان شادباش می گوئیم.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

سه-شنبه ۳۱ شهريور ۱۳۹۴ برابر با ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۵