اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

در اعتراض به سرکوب شورش زندانیان

نگذاریم زندان ها به قتل گاه جمعی زندانیان بدل شود!

در شرایطی که گسترش ویروس کرونا در ایران به مرحلۀ فاجعه باری رسیده  و هر روز هزاران تن مبتلاء شده و صدها تن دیگر جانشان را از دست می دهند، جان زندانیان  گرفتار در زندان های جهنمی و مخوف جمهوری اسلامی بیش از پیش در معرض خطر قرار دارد. با  همه گیری بیماری کرونا احتمال تبدیل زندان ها به قتل گاه های هولناک، خطری جدی و فوری است. در زندان هائی که فاقد کوچکترین امکان های بهداشتی و درمانی اند و تاکنون بسیاری از زندانیان  به این ویروس کُشنده مبتلاء شده و یا جان باخته اند،  این نگرانی بیش از پیش میان زندانیان رو به افزایش نهاده  و زمنیه ساز اعتراض و شورش گستردۀ زندانیان در چندین زندان از جمله زندان های پارسیلون خرم آباد، الیگودرز، تبریز، سقز، الوند همدان، عادل آباد شیراز، تیپ یک زندان بزرگ تهران، سپیدار اهواز شده است. در تازه ترین اعتراض، در روزهای ۱۲ و ۱۳ فروردین در زندان شیبان اهواز، زندانیان برای رها شدن از وضعیت نا به هنجار زیستی خود دست به اعتراض زدند که با قساوت تمام  سرکوب و ده ها تن از آنان کشته و زخمی شده اند. بنا به گزارش ها شدت سرکوب چنان سنگین و بیرحمانه بوده، که صدای تیراندازی از خارج زندان هم به گوش می‌رسیده است و ستون هایی از دود بر فراز زندان را از راه دور می شد مشاهده کرد. خانواده های  زندانیان زندان شیبان در جاده اهواز - شوشتر که برای اگاهی یافتن از وضعیت عزیزان بی‌دفاع خود تجمع کرده بودند نیز مورد یورش ددمنشانۀ نیروی های یگان ویژه انتظامی قرار گرفتند که  تعدادی از آنها مجروح شده اند. بنا به گزارش منابع محلی بیش از ۲۰ جسد از زندان شیبان اهواز به پزشکی قانونی منتقل شده‌ است که تاکنون هویت تعداد زیادی از آن‌ها به دلیل سوختگی شدید قابل شناسایی نیست.

در شرایط گسترش ویروس کشندۀ کرونا و به ویژه در زمانی که در زندان های ایران ده ها هزار زندانی  در بدترین شرایط  و با فشرده ترین جمعیت در سلول ها اسیرند، خطر گسترش بیماری و غیرقابل کنترل شدن آن  بشدت افزایش یافته است. روشن است که بخشی از زندانیان که متهم به جرائم سنگین بوده و یا آزادی حتی موقت شان می تواند برای امنیت اجتماعی شهروندان خطرساز باشند، می بایست در زندان بمانند و از مراقبت های بهداشتی و درمانی برخوردار شوند، اما  بیشتر زندانیان، آسیب دیدگان نارسایی های اجتماعی، جرائم کوچک،  بدهکاری های سبک، یا درگیر اختلاف های خانوادگی بوده اند که در پی محاکمه به زندان افتاده اند. مرخصی یا حتی آزادی آنها نمی تواند خطری برای جامعه در بر داشته باشد. هر چند مقامات قضائی جمهوری اسلامی مدعی آزادی یا مرخصی هشتاد هزار زندانی شده اند، اما جمعیت زندان های کشور، آنچنان زیاد است که تمرکز و فشردگی سلول های زندان ها، همچنان یک خطر جدی برای جان زندانیان محسوب می شود.  روشن است آزادی یا مرخصی  گسترده این بخش از زندانیان نه تنها فشار و تمرکز بر زندان ها را کاهش می دهد، بلکه حتی شرایط برای نگهداری زندانیان با جرم های غیرقابل دفاع را نیز آسان تر می کند و خطر ابتلای آنها به بیماری کشندۀ کرونا را نیز کاهش می دهد.

جدا از ضرورت آزادی زندانیان جرائم سبک، آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی بدون هیچ قید و شرطی، خواست مورد حمایت اکثریت جامعه است. اما رژیم سرکوبگر جمهموری اسلامی نه تنها بر سر راه آزادی آنها رذیلانه مانع تراشی می کند، بلکه همچنان به احضار و بازداشت فعالان مدنی و کنشگران اجتماعی ادامه می دهند و هر روز خبر تازه ای از بازداشت های جدید به گوش می رسد. نگهداری زندانیان سیاسی و عقیدتی در شرایط گسترش بیماری کشنده  و غیرقابل علاج با توجه به امکانات محدود موجود در کشور، تنها به معنای تلاش برای قتل خاموش زندانیان سیاسی و عقیدتی و فعالان صنفی  و مدنی است. از این رو باید به سیاست آگاهانه قتل خاموش زندانیان سیاسی و عقیدتی با تمام توان اعتراض کرد و صدای این زندانیان شجاع را به گوش جهانیان رساند و آنها را نسبت به این خطر جدی هوشیار کرد که  جان ده ها و حتی صدها هزار زندانی در خطر است. در چنین شرایطی نه تنها باید از جان زندانیان سیاسی و عقیدتی بلکه از جان تمام زندانیان که خود محصول و قربانی آسیب های اجتماعی هستند، دفاع کرد. زندانی فارغ از نوع جرمش، باید از تمامی حقوق شهروندی برخوردار باشد. برخورداری از سلامت و حفظ جان آنها که طبق حکم دادگاه دوران محکومیت شان را می گذرانند، یکی از پایه ای ترین اصول حقوق بشر و  همچنین حقوق شهروندی است.

سازمان ما، سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)، سرکوب زندانیان را بشدت محکوم می‌کند و خود را در غم خانواده هائی که عزیزانشان را در حملات رژیم به زندان ها از دست داده اند، شریک می داند و به آن ها تسلیت می گوید. سازمان ما از همه احزاب، سازمان ها، گروه‌ها و نیروهای پیشرو و آزادیخواه  درخواست می کند که از هر روش ممکن و تاثیرگذار، از آزادی و یا مرخصی فوری و بدون قید و شرط زندانیان سیاسی و عقیدتی و تمامی زندانیانی که آزادی شان خطری متوجه جامعه نمی‌کند،  دفاع کنند. زندانی حق زنده ماندن و برخورداری از همه مراقبت های بهداشتی و درمانی را دارد و از این حق، باید بی اما و اگر، با تمام قوا دفاع کرد.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

پنجشنبه ۱۴ فروردين۱۳۹۹ برابر با۰۲ آوريل ۲۰۲۰