خیزش و مقاومت مردم ایران

و ضیافت خون خامنه ای

باش تا نفرین دوزخ از تو چه سازد

که مادران سیاه پوش

- داغ داران زیباترین فرزندان آفتاب و باد-

هنوز از سجاده ها

سر بر نگرفته اند

احمد شاملو

یاشار جاوید

خیزش و مقاومت شکوهمند آبان ۹۸ مردم ایران در بیش از یک‌ صد شهر با بیش از دویست شهید و هزاران مجروح و بازداشتی در خون نشست. خیزشی که به بهانه ی اعتراض به افزایش قیمت بنزین از سوی « شورای عالی هماهنگی سران سه قوا» و در‌ واقع به فرمان و حمایت تمام قد علی خامنه ای از آن، صورت گرفت و لرزه بر ارکان نظام جمهوری اسلامی انداخت. خامنه ای که با « اشرار» خواندن مردم معترضی که حکومت اسلامی هستی شان را به تاراج برده است فرمان «برخورد قاطع» یعنی سرکوب و کشتار خونین را صادر کرده بود، در شامگاه سه شنبه ۲۸ آبان خائفانه گفت : " کارهای این چند روز، کارهای امنیّتی بود؛ اینها کارهای مردمی نبود، کار امنیّتی بود؛ عقب‌زده شدند". و به این ترتیب رهبر نظام، سید علی خامنه ای، ضیافت خون به راه انداخت! دیگر مقامات جنایتکار حکومتی هم از رئیس جمهور و قاضی القضات نظام گرفته تا سرداران سپاه و امامان جمعه همه در شدت برخورد با مردم به جان آمده از بیداد و ستم و فقر و گرانی با خامنه ای همنوا شدند و وعده ”مجازات سخت” معترضان را دادند. علم الهدی، امام جمعه مشهد، ضمن هشدار به اینکه " نباید زمینه فراهم شود که دشمن پیاده نظام خود را به داخل خیابان‌ها بیاورد " خبر از بازداشت ۴۰۰ نفر فقط در مشهد را داد. در این میان فرمانده عملیات سازمان بسیج، سالار آبنوش، با بیان این که اعتراضات مردم «جنگ جهانی تمام عیاری علیه نظام و انقلاب» بود که «فقط خدا ما را نجات داد» در‌ واقع میزان و عمق هراس و وحشت حاکمان حکومت اسلامی از قیام مردم را نشان داد. این سردار سپاه همچنین وعده داد : " اطلاعات تکمیلی پس از اعترافات [بازداشت شدگان] اعلام خواهد شد". چنین اظهار نظری از سوی فرمانده یک ارگان سرکوب، بسیج، پس از سرکوب و کشتار خونین معترضان در خیابان به دستور مستقیم ولی فقیه که آن را «جنگ امنیتی» عنوان کرد، در‌ واقع اجرای همان سناریوی شوم شکنجه ی بازداشت شدگان و «اعتراف گیری» از آنهاست. و این در‌واقع نشان میدهد که جان عزیزان بازداشت شده در خطر است.

از یاد نبرده ایم رسوائی «اعتراف گیری» از متهمان ترور کارشناسان هسته ای حکومت را که چندی پیش برملا شد. لذا این «اعترافات» بازداشت شدگان که سردار سپاه وعده آن را داده است در حکومت اسلامی که اقداماتی چون اعدام هزاران زندانیان سیاسی در دهه شصت و بخصوص تابستان ۱۳۶۷، قتل های سیاسی زنجیره ای نویسندگان و دگراندیشان، کشتار خلق کرد و ترکمن و عرب و بلوچ، سرکوب کوی دانشگاه ، فاجعه ی کهریزک و…را در کارنامه سیاه و ننگین خود دارد بسیار مایه ی نگرانی است. حکومتی که با قطع اینترنت – با وجود خسارت های اقتصادی عظیمی که برای خود حکومت هم به دنبال داشته - می‌خواهد جنایات هولناک خود درخیابان های داخل کشور را سرپوش بگذارد، بی تردید در زندان ها با اسیران دربند چنان خواهد کرد که پیش از این کرده است. فراموش نکرده‌ایم که بعد از خیزش دی ماه ۹۶ شماری از بازداشت شدگان در زندان ها خودکشانده شدند.

از این رو در شرایط کنونی دفاع از جان بازداشت شدگان و حمایت از خانواده‌های آنها به هر صورت ممکن – چه مادی و چه معنوی – یک ضرورت عاجل است. می بایست لیست بازداشت شدگان را در اختیار رسانه‌ها و افکار عمومی داخلی و بین المللی قرار داد. مسلم است که خانواده‌های این عزیزان دربند حتماً از سوی نیروهای امنیتی تحت فشار هستند که اطلاع رسانی نکنند تا جنایتکاران نظام بتوانند با فراغ بال جنایت های خود را پیش ببرند. بر ماست که هر اطلاعاتی که از بازداشت شدگان داریم باید منتشر کنیم تا در سکوت خبری دست جنایتکاران برای اهداف شوم شان باز نباشد. ضروریست که خانواده‌های شهدا، مجروحین و بازداشت شدگان این قیام خونین که بصورت خشم مقدس علیه حکومت اسلامی فوران کرده است، پشتیبان و همراه و کنار هم باشند. اگر جانباختگان و مجروحین اعتراضات سراسری مردم ایران برای دیگران شاید فقط یک نام باشد، اما برای خانواده‌های این عزیزان داغی و دردی برای تمامی عمر است. آن‌ها جان شیرین خود را فدای آزادی و رفاه و عدالت دیگران کرده‌اند، به همین خاطر وظیفه انسانی و اخلاقی تک تک ماست که خانواده‌های این عزیزان را با درد و رنج خود تنها نگذاریم و همواره در کنار آن‌ها و حامی آن‌ها باشیم.

در عین حال باید توجه داشته باشیم که اگر تداوم حرکت اعتراضی در خیابان با همان شدت قبلی میسر نیست (که البته هم نیست) می‌توان و باید با سازماندهی خانواده های بازداشت شدگان و حمایت و همراهی دیگران از آن‌ها اعتراضات را به اشکال دیگر (مثلا ً با تجمع در جلوی زندان ها و بازداشتگاه ها) پیش برد.

از یاد نبریم که برتری ما مردم نسبت به رژیم سرکوبگر تا بن دندان مسلح که برای بقای خود راهی جز سرکوب پیش روی خود ندارد، برتری عددی است. ما بسیاریم! به خاطر داشته باشیم که هر قدر دامنه ی مشارکت مردم در اقدام‌ها و اعتراضات بیشتر باشد هزینه ی سرانه کمتر خواهد شد. و این بنوبه خود بر تداوم حرکات و برای رسیدن به هدف مؤثر خواهد بود.

یاشار جاوید

شنبه ۲ آذر ۱۳۹۸ برابر با ۲۳ نوامبر ۲۰۱۹