Rahe Kargar
O.R.W.I
Organization of Revolutionary Workers of Iran (Rahe Kargar)
به سايت سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) خوش آمديد.
پنجشنبه ۱ فروردين ۱۳۹۸ برابر با  ۲۱ مارس ۲۰۱۹
 
 برای انتشار مطالب در سايت با آدرس  orwi-info@rahekargar.net  و در موارد ديگر برای تماس با سازمان از;  public@rahekargar.net  استفاده کنید!
 
تاریخ انتشار :پنجشنبه ۱ فروردين ۱۳۹۸  برابر با ۲۱ مارس ۲۰۱۹

 

 

صدای  اسماعیل بخشی و  سپیده قلیان باشیم

 

صدای مستقل خودمان را با همصدایی هر چه وسیع تر رسانه های همسو رساتر کنیم.

 ما به شبکه رسانه های همسو نیاز داریم...

 

رضا سپیدرودی

 

پیش از هر چیز فرا رسیدن نوروز را به مردم عزیز ایران، به کارگران و زحمتکشان، و به یاران و همسنگران تبریک می گویم و با همه دشواری ها، امیدوارم سال 98 سال رهایی از مشکلات و رنج هایی باشد که طبقه بزرگ ما با آن دست به گریبان است. گوشه ای از این رنج ها در وضعیتی نهفته است که برای اسماعیل بخشی و سپیده قلیان پیش آورده اند.  اسماعیل بخشی را گروگان گرفته اند و رهایش نمی کنند.  سپیده قلیان را شکنجه می دهند و دست از سر خودش و یارانش در زندان برنمی دارند؛ 60 روز گذشته و آنها هنوز در زندانند. شکنجه گران نمی توانند جسارت آنان را در اعتراض به شکنجه خودشان ببخشند. آنان عادت کرده بودند که افراد و چهره ها و شخصیت ها را برای «حفظ نظام» نابود کنند و پویش بزرگ اعتراض به شکنجه در برابر خویش نیابند. آنها کاردآجین کردن، خفه کردن با طناب، سوزاندن در ماشین، قتل از طریق شیاف پتاسیم، سربه نیست کردن با آدم ربایی، ، دار زدن های دسته جمعی زندانیان سیاسی در اوج جنون ایدئولوژیک و وحشت سقوط خویش و حتی خفه کردن در استخر را گذرانده اند، ولی خشم و مقاومت و اعتراضی از آن نوع که دادخواهی اسماعیل بخشی در جامعه برانگیخت را شاهد نبوده اند. علت این است که این بار شکنجه، توجه توده های اعماق را به میانجی کنشگران جنبش های مطالباتی برانگیخته و پایه اجتماعی گسترده ای را حساس کرده است، بدون آن که به تناسب درجه برانگیختگی و حساسیت از اهرم های نیرومند رسانه ای و سازمانگری برخوردار باشد.

 

اسماعیل بخشی گروگان آنان است زیرا نماینده مطالبات برحق مزد و حقوق بگیران کشور ماست. او را در اسارت نگاه داشته اند تا اسارت طبقه کارگر و مزدبگیر کشور را در شرایطی که به ناگزیر به سوی رویارویی های گسترده تر مطالباتی با آنان می رویم به ما یادآوری کنند.

 

بی صدایی تحمیل شده به اسماعیل بخشی محصول درآمیزی دو چگونگی است:

 اول آن که طبقات بالا از صداهای مستقل در پائین فقط تا جایی و زمانی حمایت می کنند که خودشان بتوانند آن را مصادره کنند و بر گرده ما بنشینند. آنان نفی خصوصی سازی و اصرار بر استقلال طبقاتی و طرح اداره شورایی را برنمی تابند و سکوت کنونی در باره زندان و شکنجه اسماعیل بخشی ها و سپیده قلیان ها بخشی از این برنتابیدن است. این البته ریاکاری آنان را در برابر حقوق انسانی و هم سرشتی شان را با خودکامگانی نشان می دهد که حقوق انسانی را  اهرم فشار سیاسی و ابزار تامین منافع نامشروع خود می خواهند.

 

 آنها که صدا دارند و مدعی مبارزه با «فرقه منحط» حاکم هستند خودشان به شیوه منحط فرقه ای و با هدف مصادره جویی به مبارزات صنفی و سندیکایی و جنبش مطالباتی مزدبگیران کشور نگاه می کنند. آنان در جنبش کارگری دنبال «لخ والسا»ی ایرانی می گردند و چون این خمیر آب می برد، بدشان نمی آید که کسانی چون اسماعیل بخشی در دهان گرگ ها معنای شعار «اداره شورایی» و «لغو خصوصی سازی» را مزه مزه کند.

 

دوم این که، بی صدایی اسماعیل بخشی محصول بی صدایی طبقه ما و خود ما هم هست. بی صدایی طبقه ما ریشه های عمیقی  در سرکوب شده گی دارد. فراهم نبودن ظرفیت های بلافصل برای بهره برداری از برانگیختگی وسیع پائینی ها علیه شکنجه و برای دادخواهی شکنجه شده گانی چون اسماعیل بخشی و سپیده قلیان، حقیقت بزرگ و دردناکی را در برابر ما قرار می دهد. آن حقیقت این است که فقط نمی توانیم برخیزیم و اعتراض کنیم! ناچاریم پا به پای اعتراض مان، مفصل بندی مطالبات مان، تنظیم روابط و رویکردمان با قشرها و لایه های دیگر، صدای مستقل خودمان را هم با همصدایی هر چه وسیع تر رسانه های همسو رساتر کنیم. ما به شبکه رسانه های همسو نیاز داریم تا صدای ما بدون فیلترهای طبقات بالا و کوته نگری ها، حسابرسی ها و محدودیت های خاص طبقاتی آنان هر چه وسیع تر منتشر شود وگرنه «طبقات بالا» در اپوزیسیون و «طبقه سیاسی» در حاکمیت ما را گروگان خواهند گرفت و اگر نتوانند از تار و پود خشم برحق طبقاتی کارگران و زحمتکشان و جنبش مطالباتی ما بساط قدرت و خودکامگی خویش را بیافند، پرپر هم بزنیم، قطره اشکی برای مصائب بی پایان ما نخواهند ریخت.

پنجشنبه ۱ فروردين ۱۳۹۸ برابر با ۲۱ مارس ۲۰۱۹

 

 

 

 

 

مطلب فوق را میتوانید مستقیم به یکی از شبکه های جتماعی زیر که عضوآنها هستید ارسال کنید:  

تمامی حقوق برای سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) محفوظ است. 2024 ©