اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

 جان توماج صالحی، صدای بی صدایان، در خطر است!

توماج صالحی، خواننده رَپ اعتراضی، زیر شکنجه های وحشیانه است. وزارت اطلاعات به دروغ اعلام کرد که او را هنگام خروج از کشور دستگیر کرده است. یک روز بعد به شکل وقیحانه و عامدانه، "فیلم" کوتاه، از پیکر شکنجه شده او را به نمایش گذاشت.( خانواده توماج گفته اند که شخص نمایش داده شده، توماج نیست). اما آنها که او را می شناسند، خوب می دانند که این کارگر فلزکار و رَپر شجاع و بی مهابا، اهل خروج از کشور نبوده است. او صدای مردم، صدای بی صدایان بوده و هست و از زندگی آنها الهام گرفته و درد و رنج های شان را به ترانه سرودهای زیبا و آتشین تبدیل کرده است. ترانه‌های رَپ او مشکلات جامعه ایران را به زیبائی بیان می کنند. در این ترانه ها، فریاد های اعتراض علیه سیاست های ویرانگر جمهوری اسلامی را با شیوائی ترسیم کرده است. «معلم»، «ترکمنچای»، «سوراخ موش»، «نرمال»، «بازمانده»،«گاپون»،  «میدان جنگ»، «فال» از جمله ترانه‌های اعتراضی منتشر شدۀ توماج صالحی، کارگرـ رَپر جسور هستند که به خاطر آنها تاکنون چندین بار بازداشت شده است.

توماج صالحی پیش از این  در ۲۱ شهریور ۱۴۰۰ توسط ۱۲ نفر از نیروهای امنیتی در خانه‌اش در اصفهان بازداشت و به زندان دستگرد منتقل و پس از شکنجه ها و بازجویی ها،  مدتی بعد به قید وثیقه آزاد شد. اما این بار، هم زمان با حمله گستردۀ نیروهای سرکوب به دانشگاه ها، در پی فرمان سردار سلامی، در هشتم آبان ماه ۱۴۰۱،  در روستای گردبیشه در استان چهارمحال بختیاری به همراه دو تن از دوستانش دستگیر و از همان ابتدا به زیر سنگین ترین شکنجه ها برده شده است. کینه ماموران امنیتی رژیم و شکنجه گران بیرحم شان، از این جوان شجاع که همراه و همپای مردم بوده و دردها و رنج هایشان را در فضای انقلابی کنونی ، فریاد کرده ، کاملآ آشکار است. از این روست که جان او در خطر جدی است.  حاکمیت اسلامی  با اعتراف گیری یا کشتن زیر شکنجه  افراد مشهور یا اعدام آنها، همچون اعدام بیشرمانۀ نوید افکاری،  تلاش می کند  تا رعب و وحشت بیشتری در میان مردم ایجاد کند.

سازمان ما، دستگیری و شکنجه توماج صالحی، کارگرـ رَپر شجاع  و جسور مردم ایران را بشدت محکوم می کند. روشن است که زندان های جمهوری اسلامی، شکنجه گاه های فرزندان شجاع این مرز و بوم است. بسیارند جوانان گمنامی که هیچکس از آنها خبری ندارد. وقتی حاکمیت علنا از شکنجه توماج سخن می گوید و "فیلم" پیکر شکنجه شده او را به نمایش می گذارد، به صورتی روشنی این پیام وقیحانه را می دهد که دستگیر شدگان را به شدت شکنجه می کنیم. با این اعتراف وقیحانه به شکنجه، بازجویان و ماموران امنیتی قصد دارند که مردم و جوانان شجاع ایران زمین را بترساند. اما، دوران ترس و هراس سپری شده است. امروز مردم و بویژه جوانان شجاع شان، با قدرت تمام برای نجات ایران و تحویل آن به صاحبان اصلی اش یعنی مردم این سرزمین و نه موج سواران رسوای متکی به قدرت های بیگانه،  به پاخاسته اند. از این روست که دفاع از جان تک تک زندانیان و بویژه آن صاحب نامانی که زیر شدید ترین شکنجه ها هستند، وظیفه انسانی همه ماست. از هر طریق ممکن باید صدای رسای فرزندان  زندانی شجاع کشورمان باشیم. خانواده های این عزیزان را فراموش نکنیم. برای فشار بر حاکمیت وحشی، از افکار عمومی مترقی جهان یاری به طلبیم.  نباید گذاشت صدای بی صدایان خاموش شود.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد آزای، دمکراسی و سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

پنجشنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۱ برابر با  ۰۳ نوامبر ۲۰۲۲