پیشنهاد هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (ر اه کارگر)

درباره چگونگی شروع روند اتحاد نیروهای چپ و کمونیست!

از

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (ر اه کارگر)

به

نشست مشترک، احزاب، سازمانها و نهادهای چپ و کمونیست

رفقا

 در فراخوانی که برای ما ارسال کرده اید گفته شده است هدف این نشست  :" طرح و بررسی پیشنهادات مختلف در راستای گسترش و نهادینه کردن همکاری های مشترک بین نیروهای چپ و کمونیست و یافتن راهکارهای مشخص در اوضاع سیاسی خطیر سیاسی ایران است....". در نامه شما همچنین اشاره شده است که نیروهای شرکت کننده در این نشست :" می توانند از طریق دیالوگ و این نشست ها به منظور رسیدن به حداقل توافق های ممکن گام بردارند و همچنین برای گسترش همکارهای مشخص حول فعالیت کنکرت در بین نیروها از این امکان بهره گیرند."!

با استقبال از آن چه که در فراخوان گفته شده است و برای آن که نشست حضوری هر چه بیشتر مثمر ثمر بوده و بتوان از فرصت ایجاد شده برای یک تبادل نظر سازنده استفاده کرد. پیشنهاد می کنیم که سازمان های شرکت کننده پیشنهادات خود را قبلا" در اختیار دیگر شرکت کنندگان قراردهند. تبادل قبلی پیشنهادات می تواند حصول نتایج دراجلاس حضوری را تسریع کند. ما به سهم خود از طریق این نامه پیشنهادمان را برای شما و از طریق شما برای رفقای شرکت کننده ارسال می کنیم و امیدواریم که درجریان پیشنهادات دیگر شرکت کنندگان قرار گیریم.

به نظر ما نزدیکی سازمان های سیاسی چپ انقلابی می تواند در سه سطح مطرح شود:

اول، سطح وحدت های حزبی برای پایان دادن به پراکندگی کنونی میان تشکل های کمونیست. واقعیت این است که اولا"، جنبش کمونیستی و کارگری ایران به خاطر مجموعه دلائل تاریخی تکوین چپ در ایران و جهان، شامل طیف های گوناگونی است که از نظرایدئولوژیک، برنامه ای،استراتژی وتاکتیک های مبارزه اختلافات مهم و قابل ملاحظه ای با هم داشته و دارند، ثانیا"، بحران عمیق جنبش کمونیستی و کارگری در ایران و در سطح جهان موجب انشعابات، فروریزی ها و جدائی های پی در پی در میان همه طیف های تشکیل دهنده جنبش شده است، ثالثا"، روند بحران و انشعابات و جدائی ها  هنوز به نقطه پایان نرسیده و همچنان ادامه دارد. نگاهی به این واقعیت ها نشان می دهد که در شرایطی که حتی در میان یک طیف همسو امکان ایجاد وحدت ممکن نیست تلاش برای در دستور قرار دادن وحدت حزبی در میان طیف های گوناگون نمی تواند امری واقع گرایانه باشد. مضاف بر آن، حتی با پشت سر نهادن وضعیت کنونی و مهار و غلبه بر پراکندگی ها احتمالا" شاهد شکل گیری چند جریان حزبی چپ و کمونیست ( پلورالیسم سوسیالیستی جنبش سوسیالیستی و کارگری)  خواهیم بود. به نظر ما فراخوان شما نیز هنگامی که به " حداقل توافق های ممکن " و " گسترش همکارهای مشخص حول فعالیت کنکرت در بین نیروها " اشاره می کند به همین واقع گرائی انگشت تاکید نهاده است.

علیرغم واقعیت های غیرقابل انکار بالا ما فکر می کنیم که می توان دیالوگ و گفتگوهای سازنده و رفیقانه ای در میان طیف سوسیالیسم انقلابی در مورد مسائل حادی که جنبش کارگری و کمونیستی ایران با آن مواجه است، شروع کرد. این دیالوگ ها می تواند به صورت فوروم یا فوروم ها بحث نظری سازمان یابند و به شفاف شدن بیشتر اختلافات و وحدت ها یاری رساند. شکل مشخص عملی آن می تواند از موضوعات نشست حضوری در ماه آینده باشد.

دوم، اتحاد عمل های موردی میان سازمان های چپ. ما موافق اتحاد عمل های موردی در میان سازمان های چپ در مواردی مانند دفاع از جنبش کارگری، کارزار برای رهائی فعالین کارگری در بند،  علیه خطر حمله نظامی، جنگ، مخالفت با تحریم ها وعواقب مصیب بار آن  برای کارگران و جنبش کارگری، دفاع از آزادی های بی قیدوشرط سیاسی، دفاع از جنبش زنان، دفاع از جنبش ملیت های تحت ستم ایران و  هر مورد دیگر مشترک دیگر، هستیم. اگر  طیف قابل توجهی از سازمان های چپ موافق چنین اتحادعمل هائی به عنوان کف همکاری های ممکن اما مفید باشند، نشست حضوری می تواند ارگانی را با توافق  وشرکت نمایندگان حاضر در اجلاس برای سازماندهی این اتحادعمل ها، ایجاد کند.

سوم، اتحاد عمل های پایدار. ما فکر می کنیم که اتحاد عمل پایدار در میان عناصر گوناگون تشکیل دهنده جنبش کارگری و سوسیالیستی ایران در شرایط حاضر بهترین و موثرترین پاسخ مرحله ای، برای غلبه بر پراکندگی است. مزیت این شکل از اتحاد، ایجاد همکاری های منظم و پایدار در میان فعالین چپ و تقویت حضور عمومی سیاسی چپ خواهد بود. با توجه به آن چه که در ارتباط با بحران جنبش کمونیستی و کارگری ایران گفتیم. تردیدی نیست که اکثریت وسیعی از فعالین چپ به صورت منفرد و یا در تشکل های غیر حزبی گوناگون فعالیت می کنند. وجه مشخصه تشکل اتحاد این است که همکاری میان فعالین مستقل و فعالین وابسته به سازمان ها و تشکل های غیرحزبی را از همکاری های گاه و بیگاه فراتر برده و درچهارچوب یک تشکل پایدار نهادینه می سازد. در باره این  تشکل می توان چند ملاحظه زیر را مطرح ساخت:

-  ظرف تشکیلاتی اتحاد برای ان  که بتواند میان فعالین عضو سازمان های سیاسی و فعالین مستقل رابطه ای برابر و دمکراتیک برقرار ساخته و بدین ترتیب  بیشترین ظرفیت را برای جذب نیرو و فعالیت مشترک فراهم سازد باید بر مبنای یک فرد یک رای  سامان یابد. علاوه بر قاعده یک فرد یک رای، مناسبات مبتنی بر دمکراسی مشارکتی، می تواند قوام و دوام این تشکل را تضمین کند.

- شرط دیگر موفقیت این نوع تشکل شروع فعالیت ها از اشتراکات پایه ای است که همه شرکت کنندگان را به هم پیوند می دهد. تجربه نشان داده است که حتی با توجه به اختلافات اساسی و قابل ملاحظه ای که در بالا به آن ها اشاره کردیم اشتراکات قابل توجهی در میان نیروهای چپ برای فعالیت های مشترک بسیار گسترده وجود دارد.

- منشورعمومی این تشکل می تواند شامل چند محور بسیار کلی و عمومی مانند مبارزه برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی، پیکار برای آلترناتیو سوسیالیستی به عنوان جایگزین رژیم جمهوری اسلامی ، دفاع از آزای های بی قیدوشرط سیاسی و اعتقاد به تشکل یابی طبقه کارگر به عنوان مضمون اصلی فعالیت ما و نیروی مادی عملی ساختن آلترناتیوی است که برای آن مبارزه می کنیم، باشد.

-  مسلم است که چنین تشکلی با توجه به قواعد حاکم بر آن خود یک تشکل مستقل و یپکارجو و پاسخ گو در برابر اعضای تشکیل دهنده آن بوده و همین خصوصیت رمز خودگستری آن را در میان توده بسیار وسیع اما پراکنده فعالین چپ را فراهم خواهد ساخت.

- تشکل اتحاد با عطف توجه به استقلالش، محل اتحاد عمل سازمان های سیاسی نخواهد بود زیرا همان طور که در بالا گفتیم سازمان ها می توانند، در صورت توافق و در هر زمان مقتضی، اتحادعمل های میان- سازمانی خود را از بالا( در سطح رهبری سازمان ها) سازمان دهند. تشکل اتحاد یک تشکل باز، پایه محور و دمکراتیک است که اعضای همفکر( اعم از فعالین مستقل یا سازمانی و یا ترکیبی از هردو) می توانند فراکسیون های فکری و علنی خود را داشته باشند اما فعالیت آن ها باید قطعا" و در هر صورت در چهارچوب قواعد تشکل اتحاد و احترام به استقلال آن انجام شود.

درصورت توافق اصولی بر روی چنین تشکلی، که همکاری از پائین میان فعالین از طیف های گوناگون را ممکن می سازد ما به عنوان سازمان های سیاسی  فعالین و هواداران مان را تشویق خواهیم کرد که در هر شهر محل اقامت خود همراه با فعالین مستقل و یا فعالین عضو تشکل های غیرحزبی، مبتکر تاسیس چنین تشکلی در اروپا  باشند. این بود نکات مورد پیشنهاد ما!

با بهترین درودهای رفیقانه

سه شنبه ۲ خرداد ۱۳۹۱ برابر با ۲۲ می ۲۰۱۲