Rahe Kargar
O.R.W.I
Organization of Revolutionary Workers of Iran (Rahe Kargar)
به سايت سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) خوش آمديد.
جمعه ۵ مهر ۱۳۹۲ برابر با  ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۳
 
 برای انتشار مطالب در سايت با آدرس  orwi-info@rahekargar.net  و در موارد ديگر برای تماس با سازمان از;  public@rahekargar.net  استفاده کنید!
 
تاریخ انتشار :جمعه ۵ مهر ۱۳۹۲  برابر با ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۳
پیام نهادهای همبستگی با جنبش کارگری درایران – خارج کشور

پیام نهادهای همبستگی با جنبش کارگری درایران – خارج کشور

به پنجمین گردهمائی سراسری درباره کشتار زندانیان سیاسی در ایران ( هلند )

در گرامی داشت یادمان و یاد یاران در بیست و پنجمین سالگرد نسل کشی سال۶۷ ، سال۲۰۱۳

خانم ها، آقایان، یاران نازنینِ حاضر در نشست

 

باری دیگر و درتابستانی  دیگر قرار گرفته ایم. تابستانی که یادآور به خاک وخون در غلتانیدن هزاران تن از بهترین و عاشق ترین فرزندان سرزمین مان میباشد. نسل کشی پِرشورترین فرزندان آفتاب و ماه که با سطوح گوناگونی ازآرمانخواهی های خود در برابر زندان و رژیم داغ و دار و درفش ایستادند و سر بردار بردند و شدند. داغ ننگ این جنایت که در چهارچوب قوانین حقوق بین الملل امروز به عنوان جنایت علیه بشریت محسوب میگردد تا ابد بر پیشانی جمهوری سرمایه داری ایران حک خواهد شد .

 در آستانه پائیز حزن انگیز امسال، شاهد پشت سر گذاشتن سی و دومین تابستان سیاه سال ۶٠ و بیست و پنجمین سالگرد به خون خفتگان  کشتار و قتل عام هزاران زندانی سیاسی تابستان سال‌ ۶۷ هستیم. تابستان های خونینی که حکایت ازایستادگی و استمرار مبارزه زندانیانش که با پایداری و ایستادگی بر سر آرمان های انسانی خویش، موجودیت تمامی نظام را زیرگرفته بودند، دارد  و استمرار همین مبارزات بود که خمینی را بر آن داشت تا با پایان یافتن جنگ و نوشیدن جام زهرش، بعد ازآنچه که در تابستان خونین سال شصت به ثبت رسانده بود، اینبار و در تابستانی دیگر( سال ۶۷) با فتوای غیرقابل بازگشت، و فرمان تاسیس هیئت مرگ، عاملان کشتارها را به شکل هیئت های مرگ  در اطاقهای دربسته بنا نهند ومرگ زیبا ترین فرزندان کشورمان را در کمترین زمان ممکن به انجام رسانند و شبانه خاوران های پر شمار کشور را بپا دارند.

امروز می توان گفت: با دستور خمینی حکم قتل عام زندانیان سیاسی در هیئت های مرگ چند دقیقه‌ای آغاز شد و درمدتی کمتر از چند ماه هزاران مبارز را به قتلگاه اسلامی سپرده ودر گورهای دسته ‌جمعی به زیر خاک کشاند. رژیم اسلامی غافل ازاین بود که از این گورهای دسته ‌جمعی دهه ی شصت، خاوران ها آفریده خواهد شد که هم نمونه ای از ادامه مبارزه علیه حاکمیت اسلامی و هم یاد آور مقاومت حماسه ی هزاران کمونیست و آزادیخواه وهمه خانواده های اعدامیان و دیگر آزادیخواهان خواهد شد.

 در تمامی این سال ها تلاش مادران و سایر بستگان جانباختگان دهه ی شصت در بزرگداشت یاد این جانفشانان و گلباران کردن هرساله ی خاوران یکی از درخشان ترین صفحات تاریخ مبارزه علیه جنایات جمهوری اسلامی است. ادامه بزرگداشت یاد جانفشانان دهه ی شصت وهمچنان گلباران کردن خاوران، بهترین سپاس ازمادران و وابستگان سالخورده داغدیده ای است که اولین پویندگان راه تمامی آن سر بردار شدگان دختر و پسر آرمانخواهی بوده و هستند که آمران و عاملانش همچنان بر اریکه قدرت اند، و مبارزه برای سرنگونی کلیت نظام ادامه دارد.

از یاد نباید برد که تمامی گردانندگان دیروزی و امروزی جمهوری اسلامی در قتل عام زندانیان سیاسی دهه ی شصت به نحوی از انحاء دست داشته اند. از خامنه ای گرفته تا رفسنجانی، ازموسوی تا روحانی، از گنجی تا سازگارا، از زندانبانان تا سران سپاه و بالاخره تمامی دست اندرکاران پیشین وکنونی حکومتی که می بایست در پیشگاه مردم و تاریخ به پاسخگوئی کشانده شوند. هم اکنون پورمحمدی، یکی از بزرگترین جنایتکاران دهه ی شصت که حکم اعدام صدها مبارز سیاسی را داده است، بعنوان وزیردادگستری رژیم اسلامی درمصدر کارقرار گرفته است.  جنایتکاری که می باید در روز آزادی ایران از بند جهل و جبر جمهوری اسلامی، به همراه صدها تن از جنایتکاران در دادگاه توده ای به محاکمه کشیده شود. برخی از جنایتکاران دیروزی رانده شده از حکومت، بمنظور فرار از پاسخگوئی در دادگاه فردای سرنگونی جمهوری اسلامی، نوحه سر میدهند که آن جنایات را فراموش نکنیم، لیکن ببخشیم. پاسخ به اینان چنین است: هر جنایتکاری می باید پاسخگوی اعمال خود باشد و حداقل اینکه درضمن توضیح کامل نقش خود درجنایت، خواهان پوزش ازمردم  و پذیرای مجازات درخور باشد. پس در پاسخ به اینان باید گفت:          نه فراموش می‌کنیم و نه می‌بخشیم!

نهادهای همبستگی با جنبش کارگری درایران – خارج کشور، ضمن همراهی با یادمان های یاد یاران در سراسر دنیا برآن است که: امروز نیز زندان‌های رژیم جمهوری اسلامی مملو از زندانیان سیاسی ازگروه‌های اجتماعی متفاوت است. امروز به همراه فشارهای سیاسی بیشترین فشارهای اقتصادی نیز متوجه کارگران ایران است و به همین خاطر است که فعالان کارگری بیشترین بها از سرکوبگری های رژیم حاکم را می پردازند. هموراه این کارگران، زنان، دانشجویان، معلمان، جوانان، اقلیت های مذهبی، دگرباشان جنسی، فعالان ملل تحت ستم کشورمان، فعالان محیط زیست و...هستند که برای آزادی و برابری مبارزه می‌کنند درکنار صدها زندانی سیاسی گمنامی که تحت شدیدترین شرایط غیر انسانی در زیر شکنجه  قرار دارند و تهدید به مرگ می‌شوند. ما به همراه شما عزیزان با گرامی داشت یاد و خاطره همه آنانی که از دست دادیم و با یاد همه آنانی که امروز در زندان های رژیم سرمایه داری جمهوری  اسلامی ایران بسر می برند، همواره با شعار نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم علیه فراموشی و در جهت دادخواهی این جنایات حرکت خواهیم کرد.

نهادهای همبستگی با جنبش کارگری درایران – خارج کشور

جمعه ۲۲ شهريور ۱۳۹۲ برابر با ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۳

 

مطلب فوق را میتوانید مستقیم به یکی از شبکه های جتماعی زیر که عضوآنها هستید ارسال کنید:  

تمامی حقوق برای سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) محفوظ است. 2024 ©