پروژه جنگ نرم، نمایشی دیگر از درماندگی حکومت!

یوسف لنگرودی

روز دوشنبه سوم آبان ماه، همایش ملی دو روزه ای تحت عنوان " جنگ نرم" با شرکت احمدی نژاد و تعدادی از مقام های حکومتی برگزار شد که هدف از آن مقابله با توطئه های دشمنان نظام اسلامی در حوزه براندازی نرم اعلام شد.  آن گونه که از سخنان مقامات رژیم اسلامی  پیداست، رژیم ولایت فقیه فعالیت های دشمنان و مخالفان خود را بر دو بخش تقسیم کرده است : یک بخش آن تهدیدات نظامی و براندازی آشکار است و یک نوع آن به براندازی نرم نظام مربوط می شود که ازقرارمعلوم هیچ مرزی ندارد و می تواند شامل هر چیزی بشود، از ندای موسیقی شاد تا بد حجابی و یا کوچک ترین انتقاد به  سیاست های رژیم ولایت فقیه.

  در مورد جنگ نرم از هم اکنون صحبت از آن است تا افسران جنگ نرم تشکیل شوند و قرار است در این رابطه یک تشکیلات رسمی دولتی در حد یک وزارتخانه ایجاد شود. این پروژه چنان گسترده است که مدارس و نهادهای آموزشی را در برخواهد گرفت  و طراحان این پروژه  از تشکیل " رابطین سیاسی " سخن می گویند که از چهل و هشت هزار نفر در سراسر کشور تشکیل خواهد شد. وظیفه این "رابطین سیاسی" بررسی و تحقیق دائمی اوضاع داخلی وتهدیدات بین المللی علیه رژیم خواهد بود. اضافه بر همه این ها، طراحان این پروژه  در نظر دارند تا تعداد زیادی از آخوندها را راهی مدارس نمایند. اگر این اقدام رژیم در کنار اقدام به حذف بسیاری ازرشته های علوم انسانی از دروس دانشگاهی و تصفیه و اخراج گسترده دانش جویان و کادر آموزشی و استادان آگاهی که نمی خواهند به خادمین ولایت فقیه در مراکز آموزشی کشور تبدل شوند، قرار داده شود،  آنگاه معلوم خواهد شد که این حکومت چه طرح های شومی علیه مردم کشور در دست اجرا دارد.

تردیدی نیست که همه این ها به طور آشکاری نشان می دهد که جمهوری اسلامی درطول بیش از سی و یک سال گذشته در مهار و عقب نشاندن جامعه مدنی و سکولار در ایران شکست خورده و نتوانسته  افکار و طرح های تاریک اندیشانه خود را آن طور که در نظر داشته در سطح جامعه پیش ببرد. مردم و مخصوصا جوانان و زنان با ایستادگی و مقاومت در عرصه های مختلف،  مانع از آن شدند تا این رژیم به هدف های  خود دست یابد.

 از آن جایی که حکومت اسلامی حالا خود را منزوی تر از همیشه می بیند و مخصوصا با به اجرا گذاشتن حذف یارانه ها، از بروز ناآرامی های احتمالی اکثریت مردم ستمدیده ایران بیمناک است و چون خود را از هرسوی آسیب پذیر می یابد، در همه عرصه های زندگی سیاسی، اجتماعی و فرهنگی به طور آشکار و ازسر ضعف به مردم اعلام جنگ می دهد. از این روست که حکومت عزم جزم کرده تا بار دیگر به زندگی عرفی مردم  و ساختارهای مدنی کشور، تحت پوشش مبارزه با "براندازی نرم" یورش ببرد.  در محیط های آموزشی، پسران و دختران را از هم جدا می کند. در سطح شهرو محلات  مانع از آشنایی و گفتگوی جوانان می  شود. از شادی و موسیقی جلوگیری می کند. تا آن جا که در توان دارد در استفاده مردم از اینترنت اختلال ایجاد می کند. رسانه ها و خبرنگاران را مورد سرکوب هر چه بیشتر قرارمی دهد. هر نوع انتقاد از رژیم ولایت فقیه را به نام کفر گویی و ضدیت با اسلام سرکوب می کند. هر نوع تشکل توده ای و کارگری و دانش جویی را در هم می کوبد . در راه فعالیت های فرهنگی بیش از گذشته مانع ایجاد می نماید  و حتی از اجرای مراسم آزادانه مذهبی مردم و اقلیت های مذهبی هر چه بیشتر جلوگیری به عمل می آورد.

 اما جمهوری اسلامی یک  چیز را نمی فهمد، وآن این که در این " دهکده جهانی" که به طور شگفت آوری در عرصه ارتباطات پیشرفت غول آسایی کرده، نه فقط  درجامعه نسبتا مدرن و پیشرفته ایران، که حتی در غارهای" بورابورا "ی افغانستان و سرزمین متولیان خانه خدا، یعنی عربستان سعودی نیز نمی توان مانند گذشته زندگی خصوصی  و سرنوشت مردم را خود سرانه و به میل خود، توسط شریعت و احکام حکومتی عهد عتیق و دوران بربریت، به راحتی تحت کنترل قرار داد.  رژیم ولایت فقیه در این میان با یک بد اقبالی روبروست و آن ا ینکه  هزار سال دیرتر به قدرت سیاسی دست یافته و پا به عرصه وجود گذاشته است. این حکومت  اگر از نظر زمانی در دوران حکومت خلفای راشدین و یا حکومت خلفای عباسی شکل می گرفت، شاید شانس آن را داشت تا به اهداف ارتجاعی و تاریک اندیش خود دست یابد. به همین دلیل تلاش های حکومت تحت پروژه "جنگ نرم" و سرکوب مدنی مردم، آب در هاون کوبیدن است. این تلاش ها محکوم به شکست است.

با این همه، این پروژه " جنگ نرم " که  مکمل سرکوب های آشکار فیزیکی و پلیسی- نظامی است، با دست روی دست گذاشتن وبه خودی خود به بن بست نخواهد رسید. چنین طرح های سرکوبگرانه ای ، همان طورکه تجربه سی سال گذشته نشان داده ، تنها با مقاومت، مبارزه ، نافرمانی مدنی و عمومی مردم است که سرانجام زمین گیر خواهد شد و به شکست خواهد انجامید.

ششم آبان هزاروسیصدوهشتاد ونه