Rahe Kargar
O.R.W.I
Organization of Revolutionary Workers of Iran (Rahe Kargar)
به سايت سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) خوش آمديد.
پنجشنبه ۲۳ مرداد ۱۴۰۴ برابر با  ۱۴ اگوست ۲۰۲۵
 
 برای انتشار مطالب در سايت با آدرس  orwi-info@rahekargar.net  و در موارد ديگر برای تماس با سازمان از;  public@rahekargar.net  استفاده کنید!
 
اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
حقیقت را نمی توان کشت!
کشتار جنایتکارانه خبرنگاران فلسطینی
تلاشی برای متوقف کردن روایت زنده نسل کشی
ما ضمن محکوم کردن جنایات ارتش اسرائیل در غزه و کرانه باختری رود اردن و بویژه محکوم کردن کشتار برنامه ریزی شده پنج خبرنگار شبکه «الجزیره»، از نیروها، سازمان ها ، احزاب و تشکل های مترقی ایران و بویژه از نام آوران هنر ، ادب و ورزش ایران می خواهیم این جنایات دولت اسرائیل را محکوم کنند. نباید فراموش کنیم که دفاع از حق مردم فلسطین را نباید به رژیم فاشیستی جمهوری اسلامی واگذار کرد. نحوه حمایت این رژیم از مبارزات مردم فلسطین، تاکنون به ضرر جنبش مستقل مردم فلسطین تمام شده و بهانه به دست نژادپرستان اسرائیلی و بویژه نیروهای هار فاشیستی این کشور داده است. آنها با این دستاویز سیاست های اشغال گرانه و پاکسازی قومی در فلسطین را برای مردم اسرائیل توجیه کنند و همه جنایات خود را مقابله با اسلامی سیاسی جا بزنند. فراموش نکنیم که امروز، موضع گیری در قبال جنایات اسرائیل در غزه، اصلی ترین معیار دفاع واقعی از حقوق بشر است.
ارزیابی هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
بازگشت مردم به صحنه مبارزات سیاسی و مطالباتی
اکنون که حاکمیت در وضعیت بحران گسترش یابنده قرار دارد و ناتوان از پاسخگویی به نیازهای اولیه مردم است و مبارزات مردمی روز به روز گسترش می یابند، ضرورت ایجاد ستاد سیاسی مبارزات مردمی روز به روز برجسته تر می شود. چنین ستاد سیاسی مردمی می تواند تحولات را هدایت کرده و با قدرت گیری مبارزات توده ای و سراسری شدن آن امکان انتقال قدرت را فراهم آورد. با چنین انتقال قدرتی و در پی گسترش آزادی های سیاسی و تاکید بر دمکراسی می توان انتظار فراخواندن مجلس موسسان را داشت. مجلس موسسانی که با آرای همگانی، سراسری، مخفی و حفاظت شده تمام مردم کشور تشکیل شود، می تواند قانون اساسی جدید را تدوین کرده به رای همگانی مردم بگذارد. نیروهای رادیکال، مترقی و چپ باید حامی چنین روند دمکراتیکی باشند.
نکاتی در مورد گوبینو
و فرهنگ سازی نژاد پرستی در ایران :
طرد و اخراج بیرحمانه مهاجران افغان
هوشنگ نورائی (ایوب حسین بر)
برمتن بحران های گسترده اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در ایران و شکاف عمیق بین ملت و دولت و نیز شکست فاحش حاکمیت در جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل-آمریکا این اشکال از نژاد پرستی نفرت انگیز علیه مهاجران افغان بکار گرفته شد. اما در شرایط کنونی موج مهاجر ستیزی نه با شدت و شکل یکسان ولی بطور کلی بعدی جهانی بخود گرفته است و این موج ضد مهاحرین با سیاست های نژادپرستانه قومی- ناسیونالیستی دونالد ترمپ بشدت تقویت شده است
چند نکته در مورد حمله جیش العدل بر دادگستری استان سیستان و بلوچستان
هوشنگ نورائی ( ایوب حسین بر)
مبارزه با رژیم جمهوری اسلامی در جهت برقراری دموکراسی و تحقق برابری و نفی تبعیض و رفاه عمومی اصل اساسی است ولی در همان حال افتادن بدام توهم و حمایت از جیش العدل می تواند بشدت زیانبار باشد. چون خواست های جیش العدل مغایر با سکولاریسم، دموکراسی خواهی، برابری، منجمله برابری جنسی و جنسیتی، و عدالت و رفاه عمومی است. در خصلت هویت مذهبی - قومی آنها هیچ چیزی فراتر از ارزش هائی وجود ندارد که رژیم جمهوری اسلامی بر مردم این کشور و این استان تحمیل کرده است.
پیش به سوی همبستگی و سازماندهی
در برابر جنگ، تبعیض و سرکوب
جمعی از زنان تهران و کرج، جمعی از زنان فعال داخل کشور
ما در جنبش ۱۴۰۱ نشان دادیم که توان تغییر داریم. امروز، برای حفظ زندگی و کرامت انسانی‌مان، راهی جز اتحاد در برابر سیاست‌های جنگ‌افروزانه حکومت‌ها نداریم. جنگ تنها منافع حکومت‌ها را تأمین می‌کند، نه مردم؛ نه آن ۹۹ درصدی‌هایی که سال‌هاست زیر بار فقر و سرکوب کمر خم کرده‌اند. در این جنگ نابرابر زنان نیرویی عمده هستند و همچون پیشگامان صلح‌، با ایجاد تشکل‌های مردمی و نهادهای همیاری، در برابر جنگ و جنگ افروزان می‌ایستند .همبستگی با جنبش‌های کارگران، بازنشستگان، معلمان، پرستاران و دیگر اقشار تحت فشار، راهی روشن به‌سوی پیروزی بر ویرانی خواهد بود.
بیانیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
دوازده روزی که ایران را تکان داد!
در شرایط بعد از جنگ دوازده روزه، که مردم پیروز واقعی آن هستند، امکانات تداوم این سرکوب روز به روز ضعیف تر خواهد شد. در این روند، فعالان و نیروهای رادیکال و چپ جامعه، فرصت طلائیی بدست آورده اند تا با تاکید بر خواست های اساسی، راهی به سوی سازمانیابی بیشتر و تجدید آرایش خود باز کنند. با تاکید بر چنین محورهایی چپ می تواند خود را در کنار جبهه کارگران ، فرودستان و ستم دیدگان جامعه تعریف کند. نیروهای چپ و مترقی می توانند با سازماندهی این اکثریت عظیم، نیروی لازم برای در هم شکستن قدرت حاکم و پس از آن، تشکیل مجلس موسسان و تدوین قانون اساسی متکی به خواست ها و نیازهای مردم در این مجلس و تصویب آن با آرای همگانی، مستقیم و سراسری، فراهم آورند و راه حاکمیت ارگان های قدرت توده ای بر ویرانه های استبداد فاشیسم دینی را همواره سازند.
اپوزیسیون موعودگرای ایران
رضا نساجی
بر این اساس، خطای مشترک ناشی از این فرهنگ منحط سیاسی در ادوار مختلف زندگی نسل ما و نسل‌های پیش از ما این بود که آن فضایل اخلاقی را که می‌توانستیم بر اساس آرمان‌گرایی‌مان به‌طور نسبی در خود پرورش دهیم و در مقام شهروندان عادی مستعد حیات سیاسی آزادیخواهانه و برابری‌خواهانه شویم، به‌طور مطلق به شخصیت‌های زنده و مرده‌ای نسبت دادیم که هیچ شایسته‌ی آن نبودند. و آن‌گاه، همان کسانی که پیشتر حاضر نبودند بر اثر اصول مشخص و ارزش‌های بنیادین همفکری کنند تا چونان انسان‌های مدرن به توافقی برای همکاری دست یابند، همچون اعضای فرقه‌ای دینی (در معنای کالت، نه سکت) حاضر به بیعت با کسی خواهند شد که آن را مظهر تمامی آن اصول و ارزش‌ها می‌پندارند، اما به‌زودی شاهد نقض عملی تمام آن‌ها خواهند بود.
انقلاب معکوس:
شرحی بر مقاومت دوازده‌روزه
امین بزرگیان
پیوند انقلاب معکوس با جنبش ژینا فقط محدود به مواجهات نظری نیست بلکه تحقق مادی این پیوند را می‌توان در عناصر این دو رویداد به‌وضوح ردیابی کرد. بیراه نیست که به صورت نمادین راویان قتل ژینا، مهم‌ترین راویان کشتگان تجاوز دوازده روزه شدند. کسانی که قتل ژینا را در روزنامه‌های تهران روایت کردند، در مورد اجزا و عناصر تجاوز اسراییل و رنج و زحمتی که درست کرد، دقیق‌ترین و اثرگذارترین گزارش‌ها و توصیفات را ثبت کردند. راویان گسترده‌ی جنگ از دل افرادی درآمدند که در جنبش زن زندگی آزادی بیشترین فعالیت را داشته، در خیابان و سپس زندان بوده‌اند؛ همان افرادی که پیشگامان مقابله با هر نوع عادی‌سازی کشتار و ستم در جنگ دوازده‌روزه شدند
بن‌بست سیاسی در ایران
مینا خانلرزاده
پس از سرکوب جنبش «زن، زندگی، آزادی»، نوعی انسداد فراگیر سراسر زندگی سیاسی ایران را دربر گرفت؛ و تجاوز نظامی اسرائیل وحشتی پدید آورد که مواجهه با این انسداد را ناگزیر ساخت. به باور من، شاید اگر شرایط داخلی ایران این گونه در بن‌بست نبود، زمینه برای این حمله فراهم نمی‌شد. با این حال، شاید بارزترین ویژگی این لحظه نه خودِ بن‌بست، بلکه ناتوانی ما در نام‌گذاری و درکِ آن باشد. هدف این نوشته، ترسیم بن‌بستی ساختاری‌ست که گسستی عمیق در ظرفیت‌های نقد، تخیل، کنش، و نوسازی – در دولت، جامعه، اپوزیسیون، و روزنامه‌نگاری – ایجاد کرده است.
متنی برای «هیچ»
کیوان مهتدی
هنگام اجرای ارکستر موسیقی، قبل از شروع به اجرا، تمام نوازندگان، یک نت واحد ــ معمولاً نت دو ــ را می‌زنند تا سازهایشان را با همدیگر کوک کنند، به آن می‌گویند: نتی برای هیچ. بکت از این تمثیل استفاده کرد و «متن‌هایی برای هیچ» را نوشت برای حفظ امکان ادبیات در زمانه‌ای که «شعر گفتن ناممکن بود». امروز رابطه‌ی وسیله و هدف، رابطه‌ی خرد و کلان، و از همه مهم‌تر پیوندها و همبستگی اجتماعی ما به شکل بنیادین در موقعیت ناممکن قرار گرفته‌. برای خروج از این بن‌بست، به‌جای تکنوازی‌های باشکوه، نیازمند یک نت واحد برای هیچ هستیم.
نوحه‌های «ملی» حکومتی
در دوران پس از جنگ دوازده‌روزه
آیدین آریافر
باید به آینده و اکنون نه از منظرِ دولت‌های متخاصم و تصویر دلبخواهی‌شان از «ملت»‌‌ها که از منظرِ تمامیتِ متناقضِ مردم و زندگیِ جاری نگریست و عرصه‌ای «مردمی» و «ملی» را به تخیل درآورد که آوا و طنینش فرسنگ‌ها از نوحه‌های «ملی‌گرایانه»‌ی اجراشده در بیت رهبری به دور است. باید در میانه‌ی صدای بمب‌ها و موشک‌هایی که آسمان خاورمیانه را به تسخیر درآورده‌اند در جست‌وجوی صدای گم‌شده‌ی مردم رفت و هر نتِ کوچک از آن را با اشتیاقِ تمام به سمفونیِ راستینِ مقاومت مردمی افزود. مقاومتی که می‌توان حضورش را در پهنه‌ای بیرون از زمینِ نزاعِ امپریالیسم و دولت‌ها انتظار کشید اما به نحوی متناقض نمی‌توان آن را به تمامی از «واقعیت» همین درگیری منتزع کرد.
هشدار شورای هماهنگی
نسبت به وضعیت خطرناک
زندانیان سیاسی
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، ضمن محکومیت حمله اسراییل به زندان اوین و کشتار هموطنان غیرنظامی در این زندان، نگرانی عمیق خود را از تداوم شرایط اسفناک زندانیان سیاسی در دو زندان قرچک و تهران بزرگ اعلام می‌دارد و خواهان آزادی هر چه سریعتر این زندانیان و شفاف‌سازی نسبت به وضعیت زندانیانی است که تاکنون هیچ خبری از آنها بعد از حمله به اوین، مخابره نشده است. بویژه علی یونسی، مطهره گونه‌ای و ارغوان فلاحی.بی‌شک مسئولیت جان این عزیزان و سایر زندانیان سیاسی و غیرسیاسی بر عهده مسئولان قضایی و امنیتی است.
«به کجای این شب تیره بیاویزم قبای ژندهی خود را؟»(نیما یوشیج)
علی دروازه غاری
زادگاه من سرزمینی است با قدمتی طولانی، ولی مردمانی بدون سرزمین.مرز و بومی با تاریخی دراز، اما جعلی و سراپا دروغ. بله ما مثل خیلی ها در دنیا نژاد پرستیم. انسان هایی بیگانه از خویشتن خویش با شناسنامه ای که ده ها سال است که باطل شده. نوستالژی تاریخی از دیار خود و توهماتی از زادگاهمان که من به گونه ای از او بیگانه ام. در دیاری زاده شده ام که افتخارش به هزاران سال پیش بر میگردد اما چیزی جز شکنجه، زندان، فقر، زن ستیزی، دزدی و دغل بازی ی حاکمانش چیز دیگری باقی نمانده است.
بیانیه سندیکاهای کارگری فرانسه
در رابطه با تهاجم نظامی اسرائیل و ایالت متحده به ایران
جنگی که در ۱۲ ژوئن ۲۰۲۵ توسط دولت اسرائیل علیه جمهوری اسلامی ایران و با حمایت ایالات متحده آغاز شد، منطقه را بیش از پیش در آشوب و ناامنی فرو برده است. هر چند که در حال حاضر آتش‌بس شکننده ای برقرار شده است، کلکتیو سندیکاهای فرانسوی در دفاع از کارگران ایران، با هماهنگی با انجمن همبستگی سوسیالیستی با کارگران در ایران(SSTI)، بمباران‌های نامشروع و غیرقانونی را محکوم می‌کند.
اطلاعیه شورای هماهنگی
در محکومیت برخوردهای غیرانسانی با کودکان افغانستانی
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران با نگرانی عمیق، موارد مکرر خشونت، تحقیر، طرد و تبعیض علیه کودکان افغانستانی ساکن ایران را رصد کرده و این‌گونه برخوردهای ضدانسانی را به‌شدت محکوم می‌کند. ما به عنوان معلمان این سرزمین، بر این باوریم که هیچ خط مرزی، ملیتی یا کاغذ هویتی نباید مانع دسترسی کودکان به آموزش، امنیت و کرامت انسانی باشد. ما از تمامی نهادهای مدنی، فرهنگی، آموزشی و حقوق بشری می‌خواهیم در برابر این روند خطرناک و ضدانسانی سکوت نکنند. دفاع از حقوق کودکان، دفاع از آینده‌ی انسانیت است.
زخمی آتش‌بس
زنان جوان افغانستانی در گفت‌وگو با «پیام ما» از زندگی در سایه جنگ و اخراج می‌گویند
«پیام ما» در این گزارش با زنان جوان افغانستانی‌ای صحبت کرده است که لزوماً در خطر مستقیم اخراج‌شدن نیستند. آنها از ماندن و تلاش برای زندگی می‌گویند، از ناامن شدن شهر برای آنها، از آزار در فضای مجازی و رنج چندباره تجربه جنگی که مادرانشان پیش‌تر در سرزمین دیگری آن را به چشم دیده بودند. نام‌های کوچک در این گزارش به خواست افرادی که با آنها مصاحبه شده است، تغییر پیدا کردند
مرحله حساس جنگ خانمانسوزإ
هوشنگ نورائی (ایوب حسین بر)
عقل سلیم هم حکم میکند که مردم ایران بدنبال تغییر ررژیم سفاک و ویرانگر جمهوری اسلامی باشند ولی همان عقل سلیم هم که اندکی به رویدادهای تاریخی اخیر در خاورمیانه مراجعه می کند می گوید پروژه مهندسی شده تغییرازجانب نتانیاهوـ ترمپ به احتمال زیاد به سناریوهای وحشتناک دیگری شببه وضعیت پسا صدام در عراق و پسا فذافی در لیبی منجر شود. و به احتمال بسیار زیاد رژیمی از مترسک هایی که ترمپ ـ نتانیاهو تحمیل کنند از ابتدا تخم شکست را با خود حمل خواهد کرد و سر آغازی برای بحران های گسترده دیگری خواهد بود.
بیانیه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران
در محکومیت تجاوز نظامی و سیاست های جنگ افروزانه و تاکید بر صلح و دموکراسی
ملت شریف و آگاه ایران! سایه شوم جنگ و ناامنی سال‌هاست که بر آسمان منطقه سنگینی می‌کند و بار دیگر شاهد تجاوز نظامی رژیم اسرائیل به خاک کشورمان بوده‌ایم؛ اقدامی که نقض آشکار حقوق بین‌الملل، تهدیدی علیه تمامیت ارضی ایران و خطری برای جان و امنیت شهروندان بی‌دفاع است. «شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران» این تجاوز را به شدت محکوم کرده و خواستار پاسخگویی عاملان آن در مجامع بین‌المللی است.
بیانیه‌ی جمعی از تشکل‌های مستقل ایران
در مخالفت با جنگ و سیاست‌های جنگ‌افروزانه
تشکل‌های امضاکننده‌ی این بیانیه از تمامی تشکل‌های کارگری، نهادهای حقوق بشری، گروه‌های ضدجنگ، فعالان زیست‌محیطی و نیروهای صلح‌طلب در سراسر جهان می‌خواهند که یک‌صدا خواهان توقف فوری جنگ، بمباران، کشتار مردم بیگناه و تخریب محیط‌زیست شوند و از مبارزات مردم ایران و منطقه برای پایان‌دادن به نسل‌کشی، جنگ‌افروزی و سرکوب حمایت کنند. مردم خاورمیانه نیازمند پایان تنش‌های خانمان‌برانداز میان قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی و برقراری صلحی پایدارند؛ صلحی که در پرتو آن، مردم بتوانند سرنوشت خود را از طریق سازمان‌دهی، تشکل‌های توده‌ای، گسترش اعتراضات و مشارکت مستقیم و همگانی، تعیین کنند.
بیانیه۳۴۰ فعال فمینیست برابری خواه و فمینیست علیه مداخله نظامی و استبداد
نه به جنگ،
نه به جمهوری اسلامی
در هنگامه‌ای که دو حکومت جنگ‌افروز و مرد سالار، جان بی‌شمار غیرنظامی، به ویژه زنان و کودکان را گرو گرفته‌اند ما جمعی از فعالان حقوق زنان ایران از یکایک هموطنان خود دعوت می‌کنیم تا برای تداوم مسیر «زن، زندگی و آزادی» همگرا شوند. جنگ حاصلی جز ویرانی ندارد. جنگ، کشتار و آسیب‌های اقتصادی و اجتماعی فراوان به بار می‌آورد. جنگ تضعیف و سرکوب مضاعف فعالان سیاسی و مدنی را در پی خواهد داشت.
اعلامیه مشترک
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
سکوت در برابر نسل‌کشی و پاکسازی قومی در غزه، خیانت به وجدان انسانی است!
اعلامیه مشترک
حزب کمونیست ایران
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)
ضد حمله جدید رژیم علیه زنان را با نیروی متحد زنان و مردان آزاده درهم بشکنیم
«صهیونیسم در حکم میراث کوروش»
ناسیونالیسم نیابتیِ ایرانیان دیاسپورا
نوشته‌ی: لادن رهبری
ترجمه‌ی: مهرداد امامی
مقاله‌ی حاضر در شرایطی نوشته و ترجمه شده است که به نظر می‌رسد ایرانیان دیاسپورا در مقایسه با سال‌های پیشْ بیش از هر زمان دیگری شیفته‌ی گفتارهای راست افراطی شده‌اند. گفتارها و کردارهای سلطنت‌طلبان ایرانی به رهبری رضا پهلوی پس از بروز قیام ژینا و تحولات بعدی در منطقه (نسل‌کشی اسرائیل در غزه) نشان‌گر خطرات جدی برای تمام شکل‌های مقاومت و مبارزه در ایران و فراتر از مرزهای آن است. در شرایطی که بیش‌تر فضاهای رسانه‌ای، شبکه‌های اجتماعی و اکتیویستی در اختیار نمایندگان جریان راست افراطی ایرانی هستند، افشای ماهیت این گرایشات و مقابله با آن‌ها برای تمام نیروهای مترقی ضرورت دارد.
«جامعه جهانی»
به لحاظ حقیقی و حقوقی،
دخالت بشردوستانه، سازمان ملل
محمدرضا شالگونی
«جامعه جهانی» (international community) اصطلاح غلط اندازی است با یک بار ایدئولوژیک کاملاً گمراه کننده برای جا زدن قدرت های بزرگ غربی و به ویژه امریکا به عنوان تجسم وجدان بشریت. این اصطلاح چنان می نماید که گویی نهادی یا مجمعی به نمایندگی از طرف همه ملت های دنیا وجود دارد که به شکلی دموکراتیک امورات جهان ما را سر و سامان می دهد. اما حقیقت این است که چنین چیزی وجود خارجی ندارد. آیا سازمان ملل تجسم «جامعه جهانی» است؟ بعضی ها سازمان ملل متحد را چکیده جامعه جهانی میانند ، اما این وارونه کردن واقعیت است. سازمان ملل متحد خود یکی از اهرم های حافظ نظم موجود جهانی و سلسله مراتب زورگویانه حاکم بر آن است
مردم ایران: سوژه‌های تغییر، نه ابژه‌های سلطه
اسماعیل عبدی/فعال صنفی معلمان
اکنون وظیفه‌ تاریخی ماست: معلمان، کارگران، پرستاران، کامیون‌داران، هنرمندان، و هر صدای خاموش‌شده‌ای در همبستگی و اتحاد فراگیر نهادهای دموکراتیک کوشمندانه تر گام بردارند تا نهادهای مستقل را برای نظارت بر هر قدرتی که روی کار بیاید دائمی کنیم. هیچ جریانی در این کشور نباید تجربه دیکتاتوری را در قالب رهایی از وضع موجود دوباره بر ما تحمیل کند. ما دیگر تجربه های تلخ تاریخ را تکرار نمی کنیم بلکه برای بنای تازه ای مبتنی بر تنوع و تکثر و حق و عدل کنار همدیگر ایستاده ایم.نیاز امروز ما نه مداخله خارجی، که کنش‌گری آگاهانه و سازمان‌یافته‌ی مردم خودمان است. آینده ایران را خود ما می‌سازیم و در بازپس‌گیری سرنوشت خود، از هیچ نیرویی جز همبستگی و اراده جمعی مدد نخواهیم جست. این‌بار، تاریخ را مردم ایران نه فقط بازنویسی، بلکه بازتملک می‌کنند.
اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
«جبهه کردستانی»، ائتلافی علیه جنبش «زن، زندگی، آزادی»
از نگاه ما این ائتلاف میان نیروهای رژیم چنجی کردستان و نیروهای چپ کردستانی زیر پرچم «جبهه کردستانی»، بی اعتنایی آشکاری است به مواضع نیروهای پیشرو و چپ جامعه ایران و کردستان و تیرخلاصی است به همکاری های میان این نیروها، دهن کجی آشکاری است به جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی»، همسوئی روشنی است با اهداف «جامعه جهانی» به رهبری آمریکا برای لیبیایی کردن ایران و ضربه ای است به جنبش کارگران و زحمتکشان ایران و به همبستگی ملیت های ایران که در خیزش ژینا تجلی های زیبای آن را در کردستان و بلوچستان شاهد بوده ایم. امید و انتظار داشتیم که نیروهای چپ کردستان و به ویژه حزب کمونیست ایران، همچنان بر انتخاب خود برای قرار گرفتن در کنار نیروهای چپ و مترقی سراسر ایران پا برجا می ماندند.
زندانی سیاسی آزاد باید گردد!
جمعی از زنان فعال داخل کشور
در پیوند با همین روح مقاومت، جنبش «زن، زندگی، آزادی» همچنان در زندان‌ها به پویایی خود ادامه داد؛ جنبشی که زنان زندانی، در قلب تاریکی، مشعل‌دار آن شدند. در برابر تحقیر، شکنجه، انفرادی و ممنوع‌الملاقاتی، زنانی ایستادند که می‌دانند آزادی فقط در رهایی خود نیست، بلکه در خلق جهانی دیگر برای همگان است. شرایط جنگی‌ای که خود عامل اصلی مهاجرت مردمان جنگ‌زده، گرسنه و بی‌خانمان است، حال بهانه‌ای شده است برای اخراج‌های بی‌محاکمه، تحقیرآمیز و بدون رعایت حداقل اصول انسانی مهاجرین افغان که بسیاری از آنان، با وجود تولد، تحصیل، و سال‌ها زندگی در ایران، همچون «دیگری»‌هایی رانده‌شده، به سرزمینی بازگردانده می‌شوند که خود گرفتار سلطه‌ی طالبانی، خشونت و فقر است. این سیاست، نه حاصل دغدغه‌ی امنیت که ابزاری‌ست برای فرافکنی بحران، تهی‌کردن جامعه از همبستگی، و تفرقه‌افکنی میان فرودستان.
اعلامیه مشترک
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
مردم بلوچستان زیر ضربات سرکوبگرانه رژیم اسلامی
ما حملات جنایتکارانه نیروهای نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی به روستای گونیچ شهرستان خاش، با هر انگیزه و هدفی را به شدت محکوم می کنیم. ما خود را در غم خانواده هایی که عزیزان شان را از دست داده اند، شریک می دانیم. ما بر این باوریم که جنبش مدنی و مسالمت آمیز مردم بلوچستان به عنوان متحد جنبش «زن، زندگی، آزادی»، هیچ قرابتی با اقدامات مسلحانه گروه های شبه نظامی با اهداف و انگیزه های گوناگون ندارد. از نگاه ما این اقدامات مسلحانه زیانبار، به خیزش مدنی مردم بلوچستان و به فعالان سیاسی و مدنی استان ضربات جبران ناپذیری خواهد زد.
اعلامیه مشترک
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
خواهران و برادران افغانستانی مان،
قربانیان سرکوب حکومت های فاشیستی ـ اسلامی طالبان و جمهوری اسلامی
ما تشدید فشار علیه خواهران و برادران افغانستانی مان توسط جمهوری اسلامی را به شدت محکوم می کنیم. متهم کردن کلیت جامعه مهاجران و پناهجویان افغانستانی به "همکاری با اسرائیل" ، یک اقدام جنایتکارانه و ضدبشری است که به آینده مناسبات مردمان دو کشور همسایه با فرهنگ و تمدنی مشترک ضربات جبران ناپذیری خواهد زد. ما از همه مردم شرافتمند کشورمان و از همه فعالان سیاسی، مدنی و فرهنگی تقاضا داریم به این موج اخراج ها اعتراض کرده و به شکلی روشن و آشکار از حق شهروندی و از حقوق انسانی خواهران و برادران افغانستانی مان دفاع کنند. اجازه ندهیم سیاست های فاشیستی حاکمیت اسلامی، آینده مناسبات با کشورهای همسایه مان را به مخاطره بیاندازد. مبارزه برای رابطه برابر و همبستگی مردم در این منطقه ، سرمایه گرانبهایی است که می تواند برای ساختن آینده ای شکوفا در این منطقه ، بسیار تاثیرگذار و راهگشا باشد.
بیانیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر) در باره جنگ دوازده روزه
نه به تجاوز خارجی، نه به جنگ،
زنده باد «زن، زندگی، آزادی»
رسوایی جریانات متحد کشورهای امپریالیسی، حتی رسوایی نیروها و جریاناتی که به تاثیرات مثبت تجاوز امپریالیستی بر تغییر رژیم نیم نگاهی داشتند و یا دارند، زمینه را برای نیروهای مستقل و معتقد به حق حاکمیت مردم بیش از پیش فراهم کرده است. در این میان نیروهای چپ که موضع قاطع ضدامپریالیستی داشته اند و هم زمان با تمام توان علیه رژیم فاشیستی و ضد مردمی جمهوری اسلامی موضع گرفته اند و تمام تلاش شان کمک به سازمانیابی جنبش های مردمی و از پائین بوده ، اکنون در یک فرصت درخشان تاریخی قرار دارند. آن ها می توانند صفوف خود را متحد کرده و برای همراهی با مردمی که آگاهانه در جایگاه درست تاریخ ایستاده اند، تمام نیروی خود را بسیج کنند.
بیانیه‌ی کانون نویسندگان ایران
درباره‌ی حمله تجاوزکارانه‌ی اسرائیل به ایران
نه نیروی متجاوز خارجی و نه نیروی سرکوبگر داخلی، هیچ یک حق ندارند عاملیت و اراده‌ی مردم را در تعیین سرنوشت خویش غصب کنند. حق هر ملتی است که مقابل تجاوز به خاک خود بایستد، همانگونه که حق هر ملتی است که در برابر حاکمیت آزادی‌کش سر تسلیم فرود نیاورد. سکوت جهان در برابر این تجاوز، به بهانه‌ی ماجراجویی و ستم‌پیشگی حاکمیت ایران، تنها ابعاد فاجعه را عظیم‌تر خواهد کرد. کانون نویسندگان ایران تجاوز آشکار اسرائیل به خاک ایران را محکوم می‌کند و از نویسندگان آزادیخواه، روشنفکران و نهادهای همسو در ایران و جهان می‌خواهد که در نقش راستین و آگاهی‌بخش خود ظاهر شوند و دوقطبی حاکم بر رسانه‌ها را به نفع شنیده شدن صدای مستقل مردم و تقویت جنبش‌های آزادیخواهانه‌ی آنان بشکنند
سر آغاز جنگی ویرانگر
هوشنگ نورائی ( ایوب حسین بر)
مردم ایران که در زیر فشار این رژیم سفاک و در اوج فساد و تبه کاری طبقه حاکم سرمایه داری رانتی، خورد شده و سطح زندگی مردم زحمتکش و کارکن کشور به طور بیساقه ای کاهش یافته و به فلاکت کشیده، ممکن است این جنگ را زمینه ای برای رهائی خود تلقی کنند ولی واقعیت این است که شواهد گوناگون در کشورهای همسایه و جا های دیگر نشان می دهند که ادامه چنین جنگی به احتمال زیاد به جنگ های داخلی و به ویرانی و فروپاشی بیشتر اجتماعی و نه یک رهائی آسان و آماده منجر می شود
جنگ، ضربه ای بر جنبش ژینا
کابوس زمین سوخته
اسراییل دارد زیرساخت های این کشور را می‌زند
قلم های همسو
تداوم مخالفت سلبی و قدرت‌مدار با جمهوری اسلامی در پیوند با استمرار دستگاه ستم و خفقان سیاسیْ درجه‌ی خویشاوندی این طیف از مخالفان/براندازان را با حاکمان افزایش داد: وقتی که ارزش‌زُدایی از جان انسان‌ها به رویکرد و رویه‌ی مشترک آنان تبدیل شد. این خویشاوندی شوم زمانی آشکارتر شد که طیفی از مخالفان جمهوری اسلامی توجیهات پروپاگاندای دولت اسراییل در سلاخی و نسل‌کشی فلسطینیان را تکرار می‌کردند. و این کمابیش مقارن بود با زمانی که آنان اشتیاق پیشین‌شان به «آزادسازی ایران» ازطریق تهاجم نظامی خارجی را با داعیه‌ی خیرخواهی حاکمان اسرائیل برای مردمان ایران پیوند می‌زدند.
برای الهه‌هایی که هرگز به خانه نرسیدند
به یاد الهه ناز، الهه حسین‌ نژاد
قتل‌های زنجیره‌ای روشنفکران؛ خشونت‌های خیابانی انصار حزب‌الله و دیگر نیروهای به‌ظاهر خودسر؛ زن‌کشی‌های سریالی سعید حنایی و خفاش شب؛ اسیدپاشی به زنان اصفهان؛ حملات شیمیایی به مدارس؛ آدم‌ربایی و زن کشی‌های ظاهرا نامرتبط اما سریالی؛ و...محصول استراتژی تولید و تکثیر ترس در جامعه‌اند.میراث جنبش ژینا برای ما این درس است که کسی غیر از خود ستمدیدگان گره از مشکلات آنها نخواهد گشود. زنان و دختران این سرزمین نیز روزی آزادی و امنیت و آرامش خاطر را تجربه خواهند کرد. البته به قیمتی گزاف؛ به قیمت هر خونی که در راه مبارزه برای عدالت و آزادی ریخته می‌شود، هر صدایی که در زندان خاموش می‌شود و هر گردنی که با فشار طناب دار می‌شکند.
زنان عرب،
از آزادی‌های مشروط
تا خندیدن به سنت‌های مردسالارانه
مریم فومنی در گفت‌وگو با
ثنا نصّاری
کلاً این قضیه‌ی هویتی برای من خیلی پیچیده است. حقیقتاً اولین چیزی که در مورد خودم به ذهنم برسد این است که من یک انسان هستم. بعدش اتفاقاً زن بودنم را می‌بینم. یک انسانم و یک زن هستم که از قضا عرب هم هستم. یعنی اگر بخواهیم یک سلسله‌مراتبی برایش قائل شویم، من ماجرا را این شکلی می‌بینم. ولی این قضیه‌ی هویت مخصوصاً با آمدنم به انگلستان پیچیده‌تر شده به‌طوری که در هیچ ساختاری نمی‌گنجد و هیچ‌ دسته‌بندی‌ای که به من مشابهت داشته باشد پیدا نمی‌کنم. ولی قطعاً ایرانی و عرب بودنم را در منافات با هم نمی‌بینم.
علیه خودسانسوری چپ در غزه
چه‌گونه می‌توان طرفدار فلسطین بود و محافظه‌کار نبود؟
رضا نساجی
تجمع گروهی از طرفداران فلسطین در مقابل سردر دانشگاه تهران بار دیگر پرسش‌هایی را پیش روی نیروهای چپ ایران قرار داد. پرسش‌هایی از این دست که آیا برای دفاع از فلسطین می‌توان تظاهرات غیردولتی/غیرحکومتی در ایران برگزار کرد؟ آیا باید به مجوز رسمی تجمع تن داد؟ آیا برای هدفی انسانی می‌توان از برخی اصول، حتی در حد لفظ، عقب‌نشینی کرد؟ انتشار متنی با ادبیات دینی برای جلب همکاری نیروهای مستقل مذهبی است یا جلب اعتماد دستگاه‌های رسمی حکومت؟
دفتر یاد بود چانباختگان راه کارگر
آرشیو از دیگر تلویزیون ها
مطالب این ستون لزوما ديدگاههای راه کارگر را بازتاب نميدهند!
آرشیو گزیدۀ مقالات رسیده ،
از دیگر رسانه ها
مطالب این ستون لزوما ديدگاههای راه کارگر را بازتاب نميدهند!
گزارش امنیت ملی آمریکا
ارزیابی سالانه تهدیدات جامعه اطلاعاتی آمریکا
وقتی نظریه بدام‌افتاده و از زندگی جدا می‌گردد!
تقی روزبه
درباره انقلاب زودرس
منوچهر صالحی لاهیجی
جهان پسادمکراسی ـ ۲
لابیگری ابزار سلطه سیاسی الیگارش‌های فراملی
منوچهر صالحی لاهیجی
من هم ۲۵ بهمن هستم!
بیانیه‌ جمعی از ایثارگران، خانواده‌های شهدا و دلسوزان کشور
دیالکتیک طبیعت
تقدیم به فرهاد فرهادی(حیدر)
بازنویسی از مریم پایدار و رحمان دینخواه
فردریش انگلس
ترجمه ف ـ نسیم
آیا بیانیه ۱۲ ماده‌ای تشکل های مدنی، حلقه مفقوده برای آغاز شکل‌گیری آلترناتیو کارگری در ایران است؟
هادی میتروی
چگونه موافقان رفراندوم فروردین ۵٨ امروز مدعی دوآتشه شده اند؟
عبدالستار دوشوکی
پرسش‌هایی پیرامون صحت و سقم سند نشست سرداران سپاه و خامنه‌ای؟
تقی روزبه
دانشگاه جایی نیست که بتوان آن را هیئتی اداره کرد
کامران شریفی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد
راه کارگر در توئیتر
روابط عمومی راه کارگر در فیسبوک
تلویزیون راه کارگر در فیسبوک
آرشیو تلویزیون اینترنتی راه کارگر
سایت خبری راه کارگر
وبلاگ کارگری راه کارگر
اتحاد داوطلبانه
آرشیو رادیو راه کارگر
آرشیو وبلاگِ رادیو راه کارگر
آرشیو نشریه
اطلاعیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
یادآوری ضروری
سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر) هیچ مجرای رسمی و پوششی برای تماس فردی با فعالان داخل کشور ندارد ، زیرا به اعتقاد ما ، چنین تماس هایی (از هر طرف که باشند) می توانند فرصت و بهانه ای برای پرونده سازی های رذیلانه دستگاه های سرکوب جمهوری اسلامی فراهم آورند و زندگی و مبارزات شجاعانه فعالان (صنفی و سیاسی) داخل کشور را به مخاطره بیندازند. بدین وسیله اعلام می کنیم که سازمان ما هیچ کانال تلگرامی و اینستاگرامی عمومی و رسمی یا پوششی ندارد، و مواضع سازمان و ارتباطات آن از طریق رسانه ها و ارگان های رسمی سازمان اعلام می شود.
اسناد بحران و انشعاب دز "راه کارگر"
در سایت خبری راه کارگر

تمامی حقوق برای سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) محفوظ است. 2025 ©