نامه ی رضا شهابی از زندان اوین به مناسبت اول مهر

به مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید (چهارمین مهر، بدون مهر پدری)

در حالی طنین زنگ مدارس و دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی در سال ۹۲ به صدا در می آید که مردم شریف و کارگران زحمتکش در شرایط بد اقتصادی و تنور داغِ تورم افسار گسیخته به سر می برند و حتی در تهیه لوازم تحریر و کتاب و پوشاک و شهریه فرزندان شان به چه کنم، چه کنم افتاده اند و از طرفی کشور ما شاهد یک رخداد بزرگ سیاسی دیگر در ماه خرداد بوده است، رخدادی که برای چندمین بار در تاریخ چند دهه اخیر امیدواری را نسبت به امکان وقوع تحولات عمیق تر و عادلانه تر بیشتر کرده است.

فرا رسیدن سال تحصیلی جدید را به دانش آموزان، دانشجویان، معلمان و خانواده های این عزیزان تبریک و شادباش عرض می کنم و به عنوان یک دانشجو و عضو دربند سندیکای کارگران اتوبوسرانی تهران از همکاران عزیز و مسئولان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران خدمت رسانی بی عیب و نقص به دانش آموزان و غنچه های نو شکفته و دانشجویان عزیز را خواستارم، باشد که این سرمایه های ا نسانی عظیم بتوانند در حداقل آرامش اجتماعی، سیاسی مورد نیاز خود به آرمان های جمعی مشترک بیاندیشند.

کارهای همه ما، هر چند کوچک بخشی از یک طرح عظیم شهروندان این مرز و بوم برای تحقق آزادی و برابری است و لذا باید کارهای کوچک خود را در این منطومه کلان در نظر بگیریم و ارزش کار خود را در نقشه عظیم عدالت انسانی در جامعه ای پیشرفته و عادلانه فراموش نکنیم.

چهارمین سالی است که بواسطه فعالیت های صنفی و سندیکایی در حمایت از حقوق حقه همکاران در شرکت واحد و طبقه فرودست و زحمتکش جامعه از همراهی فرزندان خود به مدرسه محروم مانده ام، به این امید که پدران بیشتری بتوانند فرزندان شان را تا مدرسه همراهی کنند، به این امید که دانش آموزان و دانشجویان امروز و پدران و مادران و فعالان سیاسی و مدنی و کارگری فردا، بخاطر طلب حق خود و دغدغه معیشت و پیشرفت فرزندان شان راهی زندان نشوند.

رضا شهابی زکریا عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد و اتوبوسرانی تهران و حومه و دانشجوی رشته کارشناسی حقوق دانشگاه پیام نور واحد حسن آباد قم

زندان اوین- ۲۰ شهریور ۱٣۹۲- بند ٣۵۰