اعدام حفیظه بلوچ زهی محکوم است

جمهوری اسلامی؛  جمهوری سرکوب، بی عدالتی و اعدام

با خبر شدیم که در زنجیره بی وقفه اعدام ها ـ بویژه مردم مناطق پیرامونی  و از جمله مردم بلوچ ـ  یک زن به نام حفیظه بلوچ زهی در سکوت و پنهانکاری و بدون اطلاع خانواده اش  در تهران بدار آویخته شده است. اعدام  حکمی نیست که در  مورد هر جرمی  و نسبت به هر فردی در جهان مدرن جائی برای تائید داشته باشد. در ایران  هم کمتر کسی هست که به سلطه سیستم قضائی فاسد و نبود پروسه عادلانه دادرسی تردید کند. سازمان های جهانی حقوق بشری و نیز  اغلب نیروهای فعال سیاسی و مدنی در خارج کشور نسبت به این اعدام ها اعتراض می کنند. ولی جمهوری اسلامی که خشونت و اعدام  را به مثابه اقتدار و بیانگر استقلال خود می بیند توجهی به این  اعتراضات جهانی نداشته و ندارد. 

در بلوچستان این اعدام ها که نسبت به جمعیت مردم بلوچ  چند برابر  بیشتر از سطح متوسطـ  کشوری است،  بُعد فاجعه باری بخود گرفته است. هیچ دلیلی بجز تبعیض  های عمدی و ساختاری و انتقام جوئی و  مطرود پنداری قادر به توضیح این اقدامات رژیم وجود ندارد. از آنجا که تاثیر اعتراضات جهانی حتی اگر تاثیر بگذارد محدود است، راه اساسی گسترش اعتراضات علیه حکم اعدام و توقف فوری آن ها از داخل کشور است. این اعتراضات بطورشجاعانه ای از زندان اوین وخانواده های زندانیان در تهران وجود دارد ولی  نیاز به حمایت گسترده توده ای دارد.

در سیستان و  بلوچستان با وجود ابعاد فاجعه بار خشونت های دولتی و کثرت اعدام ها، هنوز یک حرکت مدنی در اعتراض به وضعیت  شکل نگرفته است. این سکوت و بی تفاوتی اقشار آگاه این استان ـ بلوچ وغیر بلوچ ـ   نسبت به این شرایط  حتی اگر هم ناشی از رعب و وحشت گسترده دولتی باشد، یا ترس را در  میان مردم و این اقشار کاشته باشد،  قابل توجیه نیست.  حد اقل مسئولیت انسانی و اخلاقی آنها  حکم می کند که نسبت به حکم اعدام ـ منجمله این اعدام های گسترده مردم بلوچ به شیوهای که خود می دانند علنا و جمعا اعتراض کنند. در اینجا بحث بر سر دفاع از این یا آن  جرم احتمالی  افراد که باید در شرایط آزاد و مناسب و در  پروسه دادرسی عادلانه ثابت شود نیست،  بلکه بر سر توقف و  نفی کامل  هر نوع حکم اعدام است.

هوشنگ نورائی ( ایوب حسین بر) ـ لندن  ۱۷ می ۲۰۲۵

…………………........................................…………

اعدام در سکوت یک زن بلوچ

اجرای حکم اعدام حفیظه بلوچ‌زهی بدون اطلاع خانواده در تهران

بامداد پنج‌شنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۴، یک زن بلوچ به نام «حفیظه بلوچ‌زهی»، ۲۴ ساله، بدون اطلاع خانواده و بدون رعایت تشریفات قانونی در زندان تهران اعدام شد.

خانم توران حمل‌زهی از فعالان اجتماعی و حقوق بشر در صفحه اینستاگرام خود اعلام کرده، این حکم در ساعت ۵ صبح روز گذشته و در سکوت خبری اجرا شده و حتی پیکر وی نیز بدون اطلاع بستگانش به مکان نامعلومی منتقل شده است.

حفیظه بلوچ‌زهی متولد ۱۳۷۹ بوده و به استناد شماره ملی ۳۷۵۰۲۱۲۴۶۳ صادره از نیکشهر و اهل سراوان و در زندان تهران نگهداری می شد. همچنین نه تنها خانواده از زمان اجرای حکم بی‌اطلاع بوده‌اند، بلکه هیچ‌گونه اطلاع‌رسانی قانونی و رسمی درباره زمان اعدام یا امکان آخرین ملاقات نیز صورت نگرفته است.

این زن بلوچ به اتهام همکاری با برادرش که با گروه های خارج از کشور ارتباط داشته است در سال ۱۴۰۱ بازداشت شده بود.

......................................................