Rahe Kargar
O.R.W.I
Organization of Revolutionary Workers of Iran (Rahe Kargar)
به سايت سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) خوش آمديد.
دوشنبه ۱۱۷۳ فروردين ۶۱۷ برابر با  ۰۱ ژانويه ۰۰۰۱
 
 برای انتشار مطالب در سايت با آدرس  orwi-info@rahekargar.net  و در موارد ديگر برای تماس با سازمان از;  public@rahekargar.net  استفاده کنید!
 
تاریخ انتشار :دوشنبه ۱۱۷۳ فروردين ۶۱۷  برابر با ۰۱ ژانويه ۰۰۰۱
اعتیاد جلوه ای از حکومت اسلامی

 

 

اعتیاد معضل اجتماعی که  حکومت اسلامی آن را لاپوشانی می کند

مازیار واحدی

مدت‌هاست کارشناسان نسبت به رواج مواد مخدر و بویژه «شیشه» در ایران هشدار می‌دهند و از افزایش گرایش جوانان به این مواد ابراز نگرانی می‌کنند. روندی که به ادعای مدیرکل امور اجرایی ستاد مبارزه با مواد مخدر، تهدیدی علیه جامعه است. این در حالیست که مطابق آمار منتشر شده ایران در راس فهرست استفاده کنندگان از مواد مخدر قرار دارد. آماری که مسئولان جمهوری اسلامی ارائه می دهند ۲ میلیون معتاد در کشور است، که این با تعداد واقعی معتادان بسیار فاصله دارد. بر اساس یک گزارش منتشر شده حدود ۲۵ میلیون نفر بطور مستقیم و غیر مستقیم دچار مشکلات ناشی از اعتیاد هستند.

رژیم اسلامی یکی از علل اعتیاد در جامعه را، هم مرز بودن ایران با افغانستان به عنوان تولید کننده مواد مخدر، و عدم کنترل مرزهای شرقی و شمال شرقی کشور می داند. دلیل دیگر به گفته رئیس بسیج مستضعفان "فشار قدرت‌های بین‌المللی" است. واقعیت این است که اگر بخواهیم همجوار بودن با افغانستان را به عنوان علت بپذیریم پس بایستی افغانستان بالاترین معتادان را در سطح جهان می داشت و نه ایران. در این که ایران راه انتقال مواد مخدر از طریق افغانستان به عراق، ترکیه، و از آنجا به اروپا، یا به ترکمنستان و ازآنطریق به روسیه است، شکّی نیست. ولی موردی که نباید فراموش کرد این است که ۵۰ درصد مواد مخدری که وارد ایران می شود، در همین جا مصرف می شود. موضوع دیگری که از کنارآن نباید به سادگی گذشت، موضوع سازماندهی انتقال مواد مخدر توسط سپاه است. هرچند که سپاه آنرا تکذیب می کند، ولی همین چندی پیش از طرف مرکز مطالعات خلیج  در نشستی در دوحه این موضوع که سپاه پاسداران جمهوری اسلامی انتقال مواد مخدر از افغانستان به ایران و کشورهای همجوار را سازماندهی می کند، مطرح شد که تلویزیون الجزیره هم آنرا پوشش خبری داد.

در مورد این که فقر و بیکاری اصلی ترین علت گرایش یک جامعه بسوی استفاده از مواد مخدر است، بسیار گفته شده است.  غرض از نگارش این سطور بررسی این معضل از زاویه ای دیگر است.

واقعیت این است که رژیم اسلامی با سرکوب وسیع و توده ای آزادی های مدنی، محدودیت هائی را بوجود آورده، که امکان استفاده از تفریحات سالم و مشروع را از مردم سلب نموده است. علاوه بر این بافت کشورمان ایران عمدتا شهری است و استفاده از مواد مخدر در جوامع شهری که راه های استفاده از تفریحات مشروع در آن بسته است، بیشتر می باشد.

در ایران وظیفه مبارزه با قاچاق مواد مخدر، و اعتیاد به آن، به عهده دولت و نیروی انتظامی  است. در همایش روز جهانی اعتیاد، اسماعیل احمدی مقدم، فرمانده نیروی انتظامی و  دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر گفت: دولت در بودجه سال ۸۹ مبلغ ۸۰ میلیارد تومان برای این منظور در نظر گرفته که این مبلغ تنها صرف تامین هزینه های خود ستاد مبارزه با مواد مخدر خواهد شد. این یعنی اینکه در عمل هیچ بودجه ای برای مبارزه با مواد مخدر و کمک به معتادین وجود ندارد. و با فرض اینکه همین بودجه در جهت مبارزه با استفاده از مواد مخدر بکار گرفته شود، که نمی شود، نبایستی فراموش کرد که هیچ گاه سرکوب و خشونت نتیجه نداده و نخواهد داد. غیر از کشورمان ایران، نمونه عربیستان گویای این واقعیت است. در عربستان با وجود قوانین قرون وسطائی علیه مصرف الکل و خشونت بیحد علیه پدیده تن فروشی، هم تن فروشی و هم مصرف نوشیدنی های الکلی بیداد می کند. همانطور که همگان بوضوح در ایران شاهد تولید مشروبات الکلی در خانه ها هستند. و یا اینکه با وجود صدور و اجرای احکام اعدام برای قاچاقچیان، مواد مخدر مصنوعی و روان‌گردان‌هایی مثل شیشه، امسال ۴۴۲ درصد نسبت به سال قبل افزایش داشته است.

رییس سازمان ملی جوانان در همکاری با ستاد  مبارزه با مواد مخدر گفت: "آمار اعتياد جوانان را هر سال به دست مي‌آوريم اما اين آمار محرمانه است و فقط در اختيار مسئولان قرار مي‌گيرد".

عملکرد جمهوری اسلامی در این زمینه مؤید این است که در ۳۱ سال گذشته استفاده ای از این آمار ها نشده است. تحقیقات و تجربیات بکار گرفته شده در زمینه مبارزه با اعتیاد گواه آن است که دادن آمار واطلاع رسانی درست اولین قدم در جهت حل این مشکل در یک جامعه است. بنابراین در این قسمت هم جمهوری اسلامی نه تنها مردم و شهروندان را محرم ندانسته و آماری از مبتلایان به اعتیاد ارائه نمی دهد، بلکه با ارائه آمارهای غلط سعی در کتمان این واقعیت می کند. این یعنی اینکه به انها مربوط نیست که هر سال به تعداد معتادان اضافه می شود و اصلا به آنها مربوط نیست که میانگین سنی معتادان هر سال کمتر و کمتر می شود.

جدای از این، در بسیاری از کشورها به معتاد به عنوان بیمار نگریسته می شود. و به همین منظور مراکز دولتی و غیر دولتی که حمایت مالی می شوند، کار مداوای معتادین را زیر نظر پزشکان متخصص و کادر دوره دیده اداره می کنند. اما در ایران وضع بگونه ای کاملا متفاوت در جریان است. بر اساس گفته فرمانده نیروی انتظامی، بزرگترین مجموعه ترک اعتیاد تنها ظرفیت ۲۰۰۰ نفر را دارد. مراکزی که معتادان به عنوان بیمار بتوانند در آنجا بستری شده و خود را معالجه کنند، جوابگوی همین تعداد معتاد اعلام شده از طرف رژیم هم نیست. و این خانواده های معتادین را راهی مراکزی می کند که توسط ارگان ها و افراد فاقد صلاحیت اداره می شود. این مراکز مبلغی بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان از خانواده ها می گیرند تا فرد معتاد را حدود یک ماه در مکانهایی کاملا دور از استاندارد تحت نظر بگیرند. عمده این مراکز پس از حدود ۳ تا ۴ هفته زندانی و ایزوله کردن این افراد، تنها افرادی با بیماریهای روحی تحویل اجتماع می دهند. روی آوردن خانواده ها به این مراکز خود گواه دیگری یر این است که مردم بخوبی دریافته اند که در این زمینه هم نبایستی انتظاری از رژیم جهت گرفتن کمکی برای این معضل اجتماعی داشته باشند. در نتیجه دم دست ترین و ارزان ترین راه را انتخاب می کنند.

این نگاه کوتاه و گذرا به معضل اعتیاد و معتادین، لزوم داشتن شفافیت در دادن آمار و اطلاع رسانی، دارا بودن برنامه علمی و مدون و ایجاد امکانات مناسب و ضروری را به عنوان پایه ای ترین خواسته ها برای حل معضل  معتادین مورد تاکید قرار می دهد. که رژیم اسلامی در طول ۳۱ سال حکومت به شیوه ارباب رعیتی، کاملا برعکس عمل نموده است. جمهوری اسلامی کمک به درمان که پیشکش، بلکه با پیش بردن سیاست منفعت طلبانه حزبی و گروهی و کاملا در تضاد با منافع مردم اقتصاد ایران را به نابودی کشانده، که این یک به نوبه خود درصد بیکاری را افزایش و بخش اعظم جامعه را به زیر خط فقر رهنمون کرده است. به هیج وجه عجیب نیست که ایران در راس فهرست مصرف کنندگان مواد مخدر قرار دارد، زیرا که به گفته کارشناسان مسایل اجتماعی فقر و بیکاری اصلی ترین عامل اعتیاد است.

 

 

مطلب فوق را میتوانید مستقیم به یکی از شبکه های جتماعی زیر که عضوآنها هستید ارسال کنید:  

تمامی حقوق برای سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) محفوظ است. 2024 ©