هشت مارس، روز جهانی زن، گرامی باد!

هشت مارس، یادآور اعتراض زنان کارگرِ کارخانه های نخ‌ریسیِ شیکاگوی ایالات متحدآمریکا در سال 1857 میلادی است . در این روز جمعی از زنان مبارز در اعتراض به شرایط غیرانسانی ِکار به خیابان آمدند و خواستار کاهش ساعت کار، دستمزدهای عادلانه و برابر با کارگرانِ مرد و برخورداری از حق رای برای زنان شدند. پس ازآن بود که با کوششهای پیگیر زنان و مردان آگاه و ترقی خواه جهان ، روز 8 مارس به عنوان روز جهانی زن، ثبت و به رسمیت شناخته شد . حضور اجتماعی زنان در ایران از انقلاب مشروطیت شروع شد و در انقلاب 1357 باشرکت گسترده و تودهگیر زنان عمومیت یافت امّا بلافاصله بعد از انقلاب، با وجود اراده ی زنان برای شرکت در فعالیتهای اجتماعی ، تبعیض و نابرابری نسبت به زنان تشدید و تحکیم شد و سیاستهای زن‌ستیزانه با ابزارهای واپسگرایانه مانند وضع قوانین ارتجاعی و تبعیض آمیز، آشکارترین ستم‌ها را درحق زنان روا داشت. همچنین با تحمیل پوشش اجباری، تبعیض در اشتغال و تفکیک جنسیتی در ادارات ، دانشگاه ها ، اتوبوس ها ، قطارهای مترو و دیگرعرصه ها به سلب حقوق زنان برخاست وکوشید تا زنان را از حضور فعال در جامعه باز دارد و آنان را به درون خانه ها براند و در یک جمله نه تنها حق زنان را نصف حق مردان تعیین کردند بلکه کمر به انکارحقوق طبیعی زنان بستند امّا زنان با آگاهی به حقوق انسانی واجتماعی خود از پای ننشستند و در مقابل فشارها و ستم وسرکوب مقاومت کردند. ازجمله‌ی این مقاومت ها می‌توان و باید از ایستادن در مقابل لایحه‌ی تکریم خانواده ،لایحه‌ی فرزند خواندگی ،لایحه‌ی طلاق ،لایحه‌ی ممنوعیت خروج از کشور بدون اجازه‌ی شوهر و ایستادگی در مقابل اسید پاشی‌های هدایت شده و . . . اشاره کرد . همچنین فعالیت‌ها و مقاومت‌های زنان در سال‌های اخیر به‌رغم فشارها‌ی بسیار در راه به دست آوردن آزادی بیان و اندیشه، ستودنی است .

کانون نویسندگان ایران این روز فرخنده را به زنان شادباش می‌گوید و پیگیرانه از مطالبات برابری خواهانه‌ی زنان در تمام عرصه‌های اجتماعی ،اقتصادی ،حقوقی ،سیاسی و فرهنگی پشتیبانی می کند و معیارِآزادی جامعه را آزادی زنان می‌داند .

کانون نویسندگان ایران

14اسفند1394