اعلامیه
هیئت اجرائی
سازمان
کارگران
انقلابی (راه
کارگر)
در
محکومیت
اعدام چهار
فعال مدنی عرب
جمهوری
اسلامی راه
تلاشی کشور را
هموار می سازد
در
روز چهارشنبه
۱۳ آذر ۱۳۹۲
برابر با ۴
دسامبر ۲۰۱۳، چهار
فعال مدنی خلق
عرب؛ غازی
عباسی،
عبدالرضا
امیر خنافره،
عبد الامیر
مجدمی و جاسم
مقدم پناه به
دار آویخته
شدند. این
زندانیان خلق
عرب،
از ۱۲ آبانماه
امسال از
زندان کارون به
سلول های
انفرادی
انتظار اعدام
برده شده
بودند.
نیروهای
امنیتی رژیم آنها
را متهم به
تشکیل گروه
مسلحانه کرده
و با پرونده
سازی های
مرسوم، به مدت
سه سال در
زندان نگه
داشته بودند.
سه سالی که با
شکنجه های
گسترده همراه
بوده است.
بازجویان
جنایت کار،
برای تکمیل
پرونده سازی
هایشان،
بویژه در
زندان های
مثلث خونین سرکوب؛
بلوچستان،
کردستان و
خوزستان،
وحشیانه ترین
شکنجه ها را
به کار می
گیرند. در
تداوم این
شکنجه ها و
پرونده سازی
ها، احکام قاضیان
گوش به فرمان،
نیز در دادگاه
های فرمایشی و
نمایشی و با
نظر بازجویان
صادر می شود
که
حتی از
نظر حقوقی
فاقد اعتبار
است. احکام
اعدام این
جوانان به
اتهام تشکیل
گروه مسلح، که
هیچ اقدام
مسلحانه ای
نیز انجام
نداده اند، در
چنین شرایطی
صادر و سپس
اجرا شده است.
اعدام
ددمنشانه
چهار جوان عرب،
در کنار اعدام
سه جوان کرد ؛ حبيب
الله گلپري
پور، رضا
اسماعیلی
(مامدی) و
شیرکوه
معارفی و
اعدام 16 جوان
بلوچ، نشان دهندۀ
سیاست سرکوب جنایت
کارانه ملیت
های ما بویژه
در مثلث خونین
است. این
سرکوب سازمانیافته،
رویه دیگر
همان سیاستی
است که آموزش
به زبان مادری،
که حتی در
قانون اساسی
غیردمکراتیک
رژیم هم
پذیرفته شده،
را نیز بر نمی
تابد. همان سیاستی
که از برگماردن
یک استاندار
بومی در
سیستان و بلوچستان
و کردستان که
بالاترین رای
در انتخابات
ریاست جمهوری
اسلامی را به
کاندیدای
پیروز دادند،
بر نمی تابد.
این سیاست در
یک کلام، یعنی
غیرخودی
اعلام کردن خواهران
و برادران
کرد، بلوچ و
عرب ما و دامن
زدن به دشمنی
میان
ایرانیان و
مخصوصآ
پیشبرد سیاست نفرت
فرقه ای میان شیعه و
سنی در کشور.
این سیاست
جنایتکارانه،
بویژه برای
موجودیت کشور
و آینده ایران
بشدت ماجراجویانه
و خطرناک است.
در
کشوری که بخش
گسترده ای از
جمعیت آن
غیرخودی
پنداشته می
شوند؛
از آموزش به
زبان مادری
محروم می
گردند و در
عمل به
شهروندان
درجه دوم تنزل
داده می شوند،
همبستگی ملی
بشدت آسیب می
بیند. این
سیاست امنیتی
سرکوبگرانه ،
قطعآ با
مقاومت توده
ای و گسترده
روبرو می شود
و خواهد شد. این
سیاست، بطور
طبیعی بسیاری
از جوانان
پرشور را به
سوی مسلح شدن
ترغیب خواهد
کرد. زیرا
برای دفاع از
حق برابر خود،
راهی جز این
پیش پای خود
نمی بینند.
حتی اگر جوانان
کرد، عرب و
بلوچ دست به
سلاح ببرند،
مسئول این
اقدام آنها،
حکومت اسلامی
است که با بی
اعتنائی به حق
تعیین سرنوشت ملیت
های کشور، با
غیر خودی
اعلام کردن
آنها، با گماردن
استانداران و
مسئولان
غیربومی بر آنها
، با شهروند
درجه دوم
دانستن آن ها،
آشکارا
به هویت
ایرانی شان توهین
کرده و
آنها را
ایرانیان
ناتنی معرفی
می کنند.
سازمان
ما، اعدام
جنایت کارانۀ
چهار جوان عرب
، جوانانی که
به خاطر
ابتدائی ترین
و بدیهی ترین
حق شهروندی
شان مبارزه
کرده اند، را بشدت
محکوم می کند.
پیشبرد
مجازات
غیربشری
اعدام ، جزئی
از سیاست های
سرکوبگرانه رژیم
است که باید
بصورتی مستمر
محکوم گردد.
سازمان
ما با تاکید
بر حق تعیین
سرنوشت ملیت های
کشور، سیاست
سرکوب همه
جانبۀ آنها توسط
حاکمیت
جمهوری
اسلامی را
هموار کننده ی
مسیر از هم گسیختگی
ملی و فروپاشی
کشور می داند.
ملیت های کشور
حق دارند که
از حقوق برابر
و حق شهروندی
یکسان
برخوردار
باشند. از این
روست که
سازمان ما بر ساختار
فدرالی در
کشور چند
ملیتی ایران
تاکید می کند
و آن را برای
گسترش و تعمیق
همبستگی ملی
ضروری می
داند.
سازمان
ما از همه
نیروهای
آزادی خواه و
برابری طلب می
خواهد با
قاطعیت هر چه
تمام تر ،
اعدام جوانان
عرب، کرد
وبلوچ را
محکوم کرده و
از حق تعیین
سرنوشت آنها و
از حق شهروندی
برابر شان
دفاع کنند.
تنها از این
طریق است که
می توان به
همبستگی ملی و
به پیوندهای
استوار میان
توده های کار
و زحمت در
سراسر کشور،
امیدوار بود و
جلو دسیسه های
شومی که
فروپاشی کشور
را نشانه رفته
اند، گرفت.
سرنگون
باد رژیم
جمهوری
اسلامی
زنده
باد آزادی،
زنده باد
سوسیالیسم
هیئت
اجرائی
سازمان
کارگران
انقلابی
ایران (راه
کارگر)
پنجشنبه
۱۴ آذر ۱۳۹۲
برابر با ۰۵
دسامبر ۲۰۱۳